Disasterdate tussen VVA en Spaarnestad

VoV, 13-02-2017. 18:38 uur.  Zaterdag 11 februari was het zover, de laatste voorbereidingen voor Valentijnsdag! De kadootjes waren gekocht, chocolaatjes ingepakt en uit onze mond gespaard, helemaal klaar om onze liefdesdans met onze Amsterdamse minnaressen tot een mooi einde te brengen. Vorige keer mochten de Amsterdammers ons 5 mooie punten als cadeau geven en deze keer hoopte wij op een net zo mooi presentje!

De date was gepland om 5 uur, kaarslicht, een duodecupele date (12-dubbele date) waar presentjes uitgewisseld zouden worden en er een activiteit gepland was om het ijs te breken. Er bleek door de Amsterdamse kant echter een fout in de reservering, we konden pas een half uur later beginnen. Ongemakkelijk liepen de wederhelften rond en draaide om elkaar heen, er werd verzameld door de Haarlemse kant in de kleedkamer en (love)coach Cramer praatte ons moed in. “Vorige keer kregen jullie 5 punten, ze zijn heel serieus, volgens mij vinden zij ons net zo leuk als wij hun!”

De date begon, het eerste kwart bestond uit koetjes en kalfjes, ophalen van oude herinneringen, de tijd dat beide teams nog een andere coach hadden. Die goeie ouwe tijd dat sommige spelers nog bij andere clubs zaten en de oude rivaliteit waarvan de Amsterdammers zeiden dat ze het achter hun gelaten hadden. Haarlem hield nog een beetje in, maar Amsterdam kwam langzaam in stelling. Met sterk aanvallende opmerkingen nam Amsterdam de overhand en met stotterende antwoorden en services spitte Haarlem het onderspit. Met 25-22 mocht Amsterdam de openingsfase op haar naam schrijven.

Haarlem dacht te weten wat het plan was van de Amsterdammers en liet al haar presentjes zien. Met kracht in de aanvallende opmerkingen en souplesse in haar kadootjes bliezen we de Amsterdammers omver, ze waren verbaasd over alles wat we hadden voorbereid. Met slechts vijftien punten voor Amsterdamse kant dacht Haarlem deze duodecupele date in de pocket te hebben en zowaar een hoop punten als presentje te krijgen! 15-25!

De derde set liet Amsterdam haar ware aard zien, met nare opmerkingen over ons spel en het publiek wat ons probeerde van ons stuk te brengen, zagen we wat Amsterdam echt van plan was, dit was geen date, dit was slechts een zwak aftreksel van een Valentijnsdate. De ober kwam langs met 2 gele kaarten en gaf aan dit soort taalgebruik niet in zijn restaurant te willen. Amsterdam nam daar geen boodschap aan en zoals we van Amsterdammers gewend zijn deden ze vooral wat ze zelf wilden. 25-20.

Met een naar gevoel gingen we de laatste set in, we herpakte ons, wie heeft er een Amsterdammer nodig? Wij hebben elkaar! Haarlem, daar komen de mensen vandaan waar we graag mee omgaan, wat doen we hier? We zullen deze Amsterdamse leugenaars even laten zien waar het op staat! We deden ons best, maar de Amsterdammer was al vertrokken.

Daar zaten we, met z’n twaalven in een restaurant met de rekening. We namen nog een biertje en bespraken de wedstrijd, we betaalden de rekening met een flinke fooi. Lopend door de verse sneeuw keken we nog even terug naar de plek die we achter ons lieten, de Jordaan, zoveel goeds over gehoord, maar nog niet ervaren. Wachten jullie maar tot volgend jaar, dan zijn we tot onze tanden bewapend en pakken we jullie wel, de Spaarne versus het IJ, en de winnaars? Dat worden wij!

gh @ VoV, verslag van Timen Arzbach, Spaarnestad.