Vizier op volleybal

 

Donitas D3 had meer verdiend, maar ja …..

VoV, 12-03-2020. 3:45 uur. Hallo, daar zijn we weer! Kennen jullie ons nog? We hebben wel drie vrije zaterdagen gehad. Drie!!! Gelukkig hebben we ons deze weken prima vermaakt en zijn we zo goed als heelhuids teruggekomen van carnaval, wintersport en andere evenementen waar alcohol de hoofdrol speelde.

Om 15:30 moesten we ons verzamelen op station Groningen. Hier gebeurde echter iets wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden. We waren namelijk allemaal OP TIJD. Sterker nog, om 15:27 waren we compleet. Zelfs Nikki en Merel, ongekend. Ruim op tijd begonnen we dus aan onze reis naar Klazienaveen. Onderweg werden we steeds nerveuzer, want Klazienaveen ligt naast Coronavorden, eh, Coevorden, en dat was toch wel een beetje spannend.

Hoe dichterbij we kwamen, hoe uitgestorvener de omgeving werd. Overal mannen in witte pakken, er werden op elke straathoek mondkapjes verkocht en we werden om de 10 minuten aangehouden om onze temperatuur op te meten. Onderweg raakten we nog even helemaal in de war, want we werden langs Nieuw-Amsterdam en Nieuw-Dordrecht gestuurd. Gelukkig bereikten we uiteindelijk allemaal heelhuids Klazienaveen. En tja, laten we zeggen dat het niet verkozen zal worden tot het gezelligste dorp van Drenthe.

Gelukkig kunnen wij heel goed zelf sfeer brengen. Jerrycan Jerry waren we helaas vergeten, maar box Herrie was na maanden afwezigheid gelukkig weer mee! Begeleid door Jayh & Donnie (vanavond ga ik scoren, vanavond ga ik scoren) werd er weer druk gevlochten, getaped en gedjenst. Aan de voorbereiding zou het in ieder geval niet liggen! Of misschien toch wel? Githe was namelijk even vergeten om coach Inge op het formulier te zetten, fafam…

Om 18:00 stonden we allemaal op het formulier en was het tijd om te shinen in sporthal De Zon (deze woordgrap hebben we niet van Jaap gejat). Er was echter één klein probleempje: de vloer was nog gladder dan de gemiddelde openingszin op Tinder. We probeerden het nog een beetje op te lossen door Merel’s halve bus haarlak onder onze schoenen te spuiten maar dat mocht niet baten.

Ondanks de rotvloer begonnen we de eerste set echter verrassend goed. De dieseltjes van dames 3 hebben over het algemeen vaak wat opstartproblemen (vraag maar aan Erwin en Mathijs) maar dankzij onze servicedruk, stabiele pass en een paar lekkere blocks wonnen we de eerste set met 25-20. Tjoba chagrijnig, wij blij. Ook de tweede set verliep zoals gepland, al werden een paar dames van Tjoba inmiddels iets gevaarlijker. Toch trokken wij weer aan het langste eind en wonnen we de set met 25-23.

En toen, de derde set. Die blijft toch wel altijd een dingetje, al helemaal als je de eerste twee sets al hebt gewonnen. We speelden weer op de dames 3 manier: hoge pieken maar diepere dalen. We zouden er eigenlijk patent op moeten aanvragen, dan hebben we er misschien nog wat aan. Sets winnen we er in ieder geval niet mee: 25-23 voor Tjoobaa. Ook de vierde set verliep niet helemaal zoals we hoopten: het werd steeds slordiger en chaotischer en kwamen niet verder dan 22 punten.

Het stond weer gelijk, de vijfde set zou beslissend zijn. We kregen twee duidelijke opdrachten mee: 100% geven en plezier maken, want volleybal is leuk! Bij vlagen was dit ook zeker het geval, maar we keken de hele set lang tegen een achterstand aan. We bleven slordig spelen, waardoor er op een gegeven moment zes Donitaters op de grond lagen en Ruth haar nek ook net zo vaak kraakte. Gelukkig kon Githe nog invallen, al had haar sok inmiddels een dieprode kleur gekregen door een ‘schaafwondje’. Maar goed, verder zijn we allemaal erg capabel hoor. Helaas net niet capabel genoeg om de vijfde set te winnen, waardoor de wedstrijd met 3-2 naar Tjoba ging.

Zoals we wel vaker zeggen hadden we meer verdiend, maar het komt er telkens net niet helemaal uit. Gelukkig zijn we nog wel altijd even goed in de derde helft, of in dit geval de zesde set. Met taart van Ruth en veel te zoute patat werd er even een goede bodem gelegd voor die avond, want als we niet konden scoren in het veld dan zouden we dat wel in de stad doen.

Het is dat we nog terug moesten rijden, maar anders waren we in Klazienaveen alvast begonnen want ze verkochten Baco en Passoa voor slechts €2,50! En aangezien er volgende week geen thuisdagfeest is, maar wij wel onze aanstaande overwinning op D2 willen vieren stellen wij daarom voor om met heel Donitas af te reizen naar Klazienaveen, wat goedkoop! Adres is Leeuw 1. 7891 BM. Doei!

gh @ VoV, verslag van Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.