Donitas D3 liet zich de kaas van….

VoV, 13-10-2021. 4:23 uur. Afgelopen zaterdag mochten wij aantreden tegen Woningkeuringen Friesland VC Bolsward D1, in de volksmond beter bekend als Bolsward. Onze coach HJ is zelf op en top Fries en had daarom alvast wat inside information voor ons. Blijkbaar vond er die avond een niet uit te spreken volksfeest plaats (Heammiel? Hemaiel?) in het pittoreske Bolsward waar onze tegenstander graag op tijd bij wilde zijn.

Je moet immers vroeg pieken, nu alles om 0:00 dichtgaat. Het leek hen daarom verstandig om van tevoren een 1-3 winst af te spreken voor de Friezen. Hier gingen wij echter niet mee akkoord, en daarom besloten we om toch maar gewoon eerlijk de wedstrijd te spelen.

Nadat iedereen ingevlochten, ingetapet en ingesmeerd was stonden we te popelen om het veld te betreden. Helaas dacht Donitas D4 hier anders over en besloten ze om een mokerlange vijfsetter te spelen. Dit gaf ons de kans om even goed kennis te maken met onze eerste scheidsrechter. Hier leek even een glitch in the matrix te hebben plaatsgevonden; ze leek sprekend op ons Lotte, maar dan een jaar of 40 ouder.

Ietwat aan de late kant liet Lotte 2.0 ons eindelijk aan de wedstrijd beginnen. Al snel werd duidelijk dat beide teams zeer aan elkaar gewaagd waren; de lange rally’s vlogen je om de oren. Er werd hard gewerkt aan beide kanten maar Bolsward wist ons steeds 2 puntjes voor te blijven. Ergens rond de 17 punten keerde het tij en pakten wij de voorsprong, maar raakten daarna toch in paniek en verloren de set met 26-24. Zonde en niet nodig.

In de tweede set zetten we daarom een tandje bij, waar Bolsward geen antwoord op had. De set ging met 25-20 naar ons, en dit smaakte naar meer. Helaas konden we deze resultaten in de derde set niet doorzetten. Hoewel het gelijk op ging, had Bolsward meer overtuigingskracht. Wellicht kwam dit door het tafereel op de tribune. Het is namelijk zo dat wij tegelijkertijd spelen met ’t Gat van Groningen Donitas H2.

Dit resulteert erin dat het gros van de Donitaters bij de mannen van het tweede gaat kijken, en onze tribune vaak voller zit met familie van de tegenstander dan met Donitaters. Hoewel wij begrijpen dat dit mannelijk schoon vermakelijk is om naar te kijken, zijn hun wedstrijden tot dusver niet erg spannend geweest om naar te kijken (lees; alles verloren). Wij lieten in de derde set echter mokerspannende en lange rally’s zien, en als we nou meer publiek hadden gehad, had dit ons wellicht naar de winst geholpen. Helaas was het stil aan de overkant/op de tribune, en we verloren de set met 22-25. Hiervan waren wij dusdanig van de leg dat we ons de vierde set enigszins de kaas van het brood lieten eten: met 16-25 was de wedstrijd gespeeld.

Maar geen zorgen, lang lieten we de koppies niet hangen. ’s Avonds stond er namelijk weer een machtig themafeest op de planning, waar wij in onze blauwe T-shirts een aantal opdrachten aan zijn gegaan. Hoewel de herinneringen enigszins vaag zijn, is het duidelijk dat niet iedereen haar opdracht succesvol heeft volbracht. Maar, u weet wat ze zeggen: wangedrag is ook gedrag. Hee diesel!

gh @ VoV, verslag van Donitas dames 3. Foto Jan van den Noort.