Vizier op volleybal

 

Donitas D3 vergeet de 4e set te winnen.

VoV, 18-12-2019. 5:21 uur. Zaterdag 14 december, de laatste wedstrijd van 2019. Om 14:30 uur mochten we aantreden tegen Emmen ’95, maar om 13:00 uur werd er al verzameld omdat het hele team moest worden ingevlochten door Paulien. We weten natuurlijk allemaal dat je beter speelt zolang je haar maar goed zit.

Strak in de haarlak mochten we aan de eerste set beginnen en er werden meteen twee punten gemaakt door ons Maureen in combinatie met ons Ruth, lekker gewerkt Twente. Fuck die diesel, we beginnen voor de verandering de laatste wedstrijd voor de Kerst eens sterk!

..of toch niet. We kregen een service serie tegen en stonden weer eens flink achter. Dit voelde wel als bekend terrein, en langzaam beginnen we weer fijn tegen elkaar te schelden dat het beter moet. Gelukkig gingen we onder leiding van Ruth en een betere passlijn van Nikki weer wat omhoog richting een vijfde versnelling. We haalden Emmen weer rap in en wonnen de set uiteindelijk met 25-17!

We willen ons publiek natuurlijk ook wat leuks geven om naar te kijken (naast onszelf), dus nadat we in het begin van de tweede set flink wat gallery play hebben laten zien vonden we het wel weer best op 18-12 voor. We schakelden weer lekker terug naar de tweede versnelling en zakten allemaal onderuit. Emmen maakte hier natuurlijk dankbaar gebruik van en op 22-20 leek het ons verstandig om toch nog even het gaspedaal in te drukken. Lukte aardig en ook deze set was voor ons.

Set drie is een tripje naar het verleden. Herinneren jullie je de wedstrijd tegen Emmen ’95 van vorig seizoen nog? Merel volgde toen de wedstrijd ziek vanuit bed via DWF, waar ze ons per ongeluk een punt toekende waardoor we de derde set wonnen. Dat hadden we deze derde set eigenlijk ook wel kunnen gebruiken. Na de definitie van een vrouwenrally op 17-17 (volgens ooggetuigen duurde de rally langer dan de volledige eerste set, al is dit tot op heden niet bevestigd) moest het halve team aan de zuurstof. Helaas was daar nog even geen tijd voor want we kregen het voor elkaar om de set te rekken tot 31-29. Hartproblemen gegarandeerd, maar het levert wel een mooi potje volleybal op.

Wij dachten 3-0, geen gelul, wedstrijd gewonnen, klaar, pils. Bleek er dus ineens ook nog een vierde set te zijn en dat het 4-0 geen gelul moest zijn. Kwam niks meer van, wij zaten met ons hoofd alvast bij het feestje van die avond. Gaan we het dus ook niet meer over hebben, die laatste set. Wel over het feestje, dat was er weer eens eentje voor in de boeken. Drie mensen, vijf taarten, dat is alles wat jullie krijgen te weten.

gh @ VoV, verslag van Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.

P.S. Heb jij nog een lekker taartrecept voor ons? Slide dan even in onze insta-DM op @donitasdames3.