Donitas doet waar het goed in is

Na enige tijd te hebben geschitterd door afwezigheid laat Boost/Donitas deze week weer van zich horen. Onze werkende teamnestor heeft problemen met het formuleren van een wedstrijdverslag en zodoende gaf hij de laatste weken de verjaardag van zijn zusje, de dood van zijn hond, en analfabetisme als argumenten om maar niet aan zijn afschuwelijke teamtaak te hoeven voldoen. Door zijn intensieve, commerciële en nicotine rijke levensomstandigheden heb ik besloten deze intellectuele en tijdrovende taak even over te nemen. 

Want ja, een wedstrijdverslag schrijven kost tijd, en we weten, tijd kost geld. Als je werkt is dit dus onmogelijk te combineren. Afijn, de taken komen altijd weer bij de hardstuderende studenten terecht. Toegegeven, onze toekomst is lang niet gek.

Lang niet gek, afgelopen zaterdag was zo’n lang niet gekke dag. Na vorige week een aardig wedstrijdje gespeeld te hebben tegen de harige verschalkers van SVS, moesten we afgelopen zaterdag aantreden tegen het reserveteam van US. Voordat ik een gevolg geef aan de tot nu toe meest legendarische zaterdag 31 januari, van 2015, wil ik graag nog iets kwijt over de thuiswedstrijd tegen SVS. Daar verloren we, helaas, onfortuinlijk, ongelofelijk.

Na drie sets gedomineerd te hebben bleek dat we geen één set gepakt hadden. Niemand, de scheidsrechters niet, de vlaggers niet, de spelers niet, de tegenstander niet, de coaches niet, het publiek niet, niemand begreep hoe we drie sets lang beter waren maar toch met respectievelijk 24-26, 25-27, en 25-27 verloren hadden. Dit kon alleen maar een fout zijn van de tellers, die begrepen het spelletje duidelijk niet.

Akkoord. Ondanks de luide kreten DONITAS!!DONITAS!! van hoofdsponsor, gulle gever, trouwe supporter en vaste fan Bert Oost, wiens aanwezigheid een zeer prettige bijeenkomst was, welke we helaas maar schaars konden belonen, gingen we thuis dus met 3-1 ten onder. Het uiteindelijke punten totaal was 99 om 98, maar daar schijnt volleybal ook al niet om te draaien.

Nadat we vorige week, met name op maandag en dinsdag, uitermate lang, goed geconcentreerd, enthousiast, overtuigend en met uitzonderlijk veel bravoure, passie en gogme getraind hadden, was de sfeer écht bijzonder genoeglijk. Lekker op zaterdag een degradatie potje spelen in Amsterdam, zeg nou zelf, in Amsterdam, dé stad Amsterdam, daar waar Ajax speelt, daar waar Feyenoord zichzelf de week ervoor vergat te belonen, dé stad Amsterdam. Voor meer feitjes, weetjes of lyrics moet je even surfen op het web.

Goed, we hadden dus een wedstrijd, een belangrijke wedstrijd, een kans om volgend jaar wat minder ver te hoeven reizen. Een glorieuze mogelijkheid. Maar Donitas is niet voor niks de grootste en hoogst spelende studentenvolleybalvereniging van Nederland. Het heeft een Heren 1 dat shined wanneer het nodig lijkt. Helaas is dat dit seizoen alleen wel wat vaker aan de bar. Maar deze zaterdag niet.

Ons heren 2 bleek tijdens het inspelen de eerste set gewonnen te hebben tegen de vieze groene vereniging die zich wanhopig probeert te spiegelen aan onze grootsheid, maar hier, al sinds hun oprichting, troosteloos tekort in komen. Dit feitje deed onze harten opbloeien en opeens werden er bijna dakballen geslagen in het schuurtje van Amsterdam. Dit is oprecht geen pocherij, de jonkies en oudjes van US II keken hun ogen uit toen de goddelijke gestaltes van het vlaggenschip der GSVV Donitas de één na de andere bal tot aanzienlijke hoogtes sloegen.

De toon was gezet. Een relatief gemakkelijke 4-0 overwinning was een feit. Alleen in de 2^e set liep US goed mee, maar konden we aan het eind onze side-outs blijven lopen. Dan bent u natuurlijk ook zeer benieuwd welke vedettes deze prestatie hebben neergezet, aangezien dit voor de (minder) oplettende lezer nog niet gemeld is dit seizoen.

Ondanks het zeer effectieve 2-4 spel waarmee we de Noord-Nederland gemakkelijk binnensleepten, zag coach Harmsen hier toch geen toekomst in. Zodoende zit Tiemen weer op zijn vaste plekkie, naast het waterkrat, en staat Niels op spelverdelen. Als middenmannen, teamnestor, hard werkende arbeider en tevens nicotine verslaafde Bertje Bleekers, met als compagnon Ties Slinders. Het mag vermeld worden dat dit een extreem dakbal creërend duo is. Aan de buitenkant moesten passer/lopers Piotr en Lenny het doen, aangevuld met diagonaal King Geoff.

Deze titel heeft hij verkregen voor zijn toegevoegde waarde in de kleedkamer, niet die in het veld. Dit zestal kreeg de nobele hulp van man of the match, reserve libero 2.0, Rodolfo Mappi. Die wederom ongekend goed was. Arjan Taaij schijnt volgende week op de tribune te zitten.. Pseudo-vedette Tim Sagel is nog eventjes uitgeschakeld omdat hij tijdens het uitlaten van zijn hond door zijn enkel is gegaan, erg zonde. Onze rotonde-specialist Potje kwam helaas niet aan de bak, want never change a winning team. En onze geblesseerde libero Bob maakte er een zooitje van met de analyses, maar dat is hem vergeven want hij had seks met z’n ex.

De goede sfeer is weer terug. Winst maakt vrinden. Zaterdag Spaarnestad over de slachtbank. En oja, Heren 2 heeft uiteindelijk met speels gemak (4-0) gewonnen van die ene andere vereniging met een lelijke groene kleur. Samen hebben we hun feestje prachtig gecrasht en zaterdag was de mooiste dag van de week.

(Wedstrijdverslag van Lennart Harmsen, Boost / Donitas. Foto Jan van den Noort)