Donitas Heren 2 grijpt de P/D strohalm

“Teun, ik vind dat je de coach een normale mail mag sturen, waarin je de verzameltijd niet verstopt!’  Trots op zichzelf stond reislijder (bewussie) Scheun Takel toe te kijken hoe de mannen van Heren 2 te laat aan kwamen druppelen. Verstopt in de omschrijving van de route naar Side – Out stond dat de verzameltijd op quattro – sabatto 14:54 uur was. ‘Quattro-sabato’, enkele jaren geleden in Heren 2 geïntroduceerd is de dag van de laatste competitiewedstrijd waarop alle strepen verviervoudigd worden. Voor vier euro per minuut is dat dus vrij prijzig te laat komen. Hoi Teun.

Het was dringen onderin de tweede divisie bij de heren. Stonden er een week geleden nog vier  teams op de laatste plaats, deze week waren dat er nog maar drie. Positie 12 tot en met positie 8 waren nog haalbaar, allemaal afhankelijk van hoeveel punten we zelf zouden pakken en hoeveel de andere teams zouden pakken. Maar één ding was zeker: als Donitas de wedstrijd met 0-4 zou winnen, hadden we de zaken in eigen hand. No pressure!

Bij de heren van het Donitas 3 was het een heel ander verhaal. Zij waren vorige week al kampioen geworden en het was daarom ook logisch dat Heren 2 hun laatste wedstrijd kwam aanmoedigen. Hoi Teun. Maar als tegenprestatie hebben zij gedurende onze hele wedstrijd de hal gevuld met tromgeroffel, liedjes, sterke leuzen en legendarische teksten. Waarvoor hulde!!

Om de spanning eraf te halen, wil ik beginnen met vertellen dat we met 3-1 gewonnen hebben. Het was een topwedstrijd! Iedereen was fit. Iedereen wilde winnen. Er werd keihard geknokt. Er werd als een malle verdedigd. Er werd bikkelhard aangevallen. En de scheids was zo partijdig als de tering. Of blind. Maar echt. Niet te doen. Nog niet zo eerder meegemaakt in mijn hele Donitas carrière. En voor diegenen die dat niet weten; da’s een beste.

Dan volgen nu enkele random momenten uit de wedstrijd.

 *fluitsignaal* Scheids geeft technische fout aan. ‘Scheids! What de fuck! De middenman raakte de bal aan, dat is gestolen bal!’ schreeuwt Harrie omhoog richting de bok. De scheids kijkt arrogant voor zich uit en zegt niks. Volgende punt. *fluitsignaal* Scheids geeft technische fout aan. Harrie ontploft. ‘SCHEIDS!’. Maar de man is onvermurwbaar. Tweemaal gestolen bal in twee punten tijd worden Harrie aangerekend als technische fout. Bedankt scheids, acht extra euro’s op quattro sabato!

‘Paus. Paus! PAUS!! AUKE! GODVERDOMME AUKE!!!!’ wordt er vanaf de rand van het veld geschreeuwd. ‘WAT HEBBEN WE NOU AFGESPROKEN?! KORT ACHTER HET BLOK!’. Schuldbewust kijkt Auke op naar de coach, na een bal via de antenne uit te hebben geslagen. ‘Ja ja’. Volgende punt. ‘AUKE! GODVERDEGODVER AUKE!!! AAAAAUKE!!!!! WAAR BEN JE NOU MEE BEZIG MAN!?!’ de tierende woordenstroom laat Auke met een rood hoofd in het veld achter nadat hij een bal met een grote boog achterin de hoek van het veld neerlegt. ‘KORT! ACHTER! HET! BLOK!!!’

‘Trek ‘m van de bok af, oh oohoo hoo hooo!’ klinkt het gefrustreerd door de hal wanneer de zoveelste fout een Donitas speler wordt aangerekend. Rutger ‘Epke’ van der Goot kijkt nog trots naar de bal die doodstil, zonder te draaien, door de lucht vliegt, terwijl achter hem de scheids het ‘dragen’ symbool aangeeft. De heren van het derde, de dames van het eerste en de andere Donitaters op de tribune kijken vol ongeloof naar hoe de man in het wit de wedstrijd probeert dood te fluiten. Schavuit. Belhamel. Vlegel!

Het staat 25 – 26 voor Donitas in de laatste set. Na te zijn teruggekomen van een 23 – 17 achterstand, moet het nu wel gebeuren. De stand is 1 -2 in sets voor Donitas. De set moet gewonnen worden. Als de aanval van Side – Out met moeite wordt verdedigd, rent libero Jens Dijkhuis naar achteren om van de geketste bal nog een soort van set-up te maken. Diagonaal Jisse Diekerhof ziet de bal hoog door de lucht vliegen en bedenkt zich geen moment; kop d’r veur, oogjes dicht en keihard rammen! De bal schampt de hand van een blokkeerder, mist net een verdediger en beland een halve meter voor de achterlijn op de grond.

Even is het stil in de hal. De scheids kijkt nog naar zijn vlaggers, maar die vlaggen beide de bal netjes in. Met tegenzin beweegt zijn arm naar links, richting Donitas. De hal barst uit haar voegen. De spelers op de bank springen op en rennen het veld in. Gejuich, getrommel, vreugde. Alles barst los. De spanning van een heel seizoen ontladen in één fantastisch moment.

Na de wedstrijd volgt nog beter nieuws. Veracles heeft weliswaar met 3 – 2 gewonnen, maar staat, doordat Donitas 2 ook de laatste set wist te winnen, één punt achter Donitas. Wat de 11e plek betekent. Wat degradatie betekent! Helaas volgend jaar dus geen legendarische clash tussen Donitas 2 en Veracles 1. Maar, niet getreurd. Donitas 3 is gepromoveerd en mag dus volgend jaar tegen Veracles 1 uitkomen. 

Donitas 2 heeft vrijwel het gehele seizoen op plek twaalf gestaan, maar wist met grote inspanning zich toch naar de tiende plek te knokken. Op woensdag 29 april en op zaterdag 2 mei spelen wij PD. We gaan er vol voor! IM HERZ!!

(Wedstrijdverslag van Martijn Loonstra, Donitas heren 2)