Een flinke opsteker voor Ecare Apollo 8

Na twee nederlagen in de afgelopen twee wedstrijden hebben we ons herpakt in de cruciale topper tegen medekoploper SVS. In deze “tien-punten-wedstrijd” konden wij er na het laatste fluitsignaal acht bijschrijven. Een mooi resultaat, al hadden we de gasten ook zonder punten naar huis kunnen sturen.

Van tevoren was er een uitgebreid tactisch plan opgesteld om SVS te bestrijden. Bekend was dat SVS van hun diagonaal afhankelijk was. Het idee was dan ook om het hem zo moeilijk mogelijk te maken, maar uiteindelijk doe je volleybal met zijn zessen (zeven inclusief libero). Daarom zouden wij op die andere vijf gaan scoren. Om dit uit te voeren begonnen Rob Smienk, Niek Waanders & Niek Sanders, Erwin Wes, Jelle Clemens en Aart Kooiman en Rick Nelissen.

Waar de passing in de vorige wedstrijd nog het sterkste punt was, begon het nu minder goed. SVS pakte al vroeg een voorsprong en wist deze tot vijf punten uit te bouwen (7-12). Ons strijdplan hield nu eenmaal in dat onze kleinste speler de hoofdaanvaller van SVS moest blokkeren, en als hij zijn set-ups goed kreeg maakte hij hier ook graag gebruik van, maar bij een stand van 13-19 leek het tij te keren.

Punt voor punt kwamen we dichterbij SVS, en toen de door Donitas benoemde “Draak” toch niet zo onoverwinnelijk bleek te zijn als gedacht, werd het strijdplan in de prullenbak gegooid en overgegaan op ons standaard spel. Op 21-24 kreeg SVS wel de eerste setpunten, maar een side-out score en een goede serviceserie van Rob Smienk poetsten deze weg. Tekenend was een kill block op de diagonaal van SVS in diezelfde serie. Na de 24-24 beschikten wij over de sterkste zenuwen, op service van Niek Waanders werd de voorsprong gepakt en Aart Kooiman serveerde de set binnen, 28-26.

In de tweede set wisten we beter bij te blijven. Met ons eigen spel wisten we af en toe een serie te maken, maar kregen er ook wel eens een tegen, waardoor geen van de teams echt bij de ander weg kon lopen. De blokkering stond nog steeds goed, en ook Erwin Wes raakte op stoom: het maakte niet uit waar hij stond of wie er tegenover hem stond, hij maakte misbruik van elk blok, en als er onvoldoende blok was mikte hij wel op de hoofden van de verdediging. Ook nu waren wij weer de beter ploeg boven de twintig, weer werd op een serie van Rob Smienk het verschil gemaakt, en de set werd met 25-22 gewonnen.

Set drie bleef tot 13-13 gelijk gaan, daarna wisten wij een gat te slaan. Korte serviceseries zorgden voor een steeds grotere voorsprong, terwijl alle side-outs gescoord werden, wat ervoor zorgde dat SVS geen kansen kreeg om in te lopen. De passing die nog wat wankel begon was inmiddels al helemaal hersteld en Erwin Wes, Niek Waanders en Niek Sanders bleven hun ballen scoren. Zo werd de derde set overtuigend met 25-18 binnengesleept en was de wedstrijd  gewonnen.

Helaas kwamen we er in de vierde set iets te laat achter dat we nog een (dubbel tellend) bonuspunt konden pakken, dat we de gasten helemaal geen punten hoefden mee te geven en dat we bij een 4-0 winst SVS gewoon voorbij konden op de ranglijst. SVS wist al vroeg een voorsprong te pakken in deze set en wist deze de hele set vast te houden, alle wissels en een goede serviceserie van Ruben Kerkhof ten spijt. Spannend werd het nog wel, maar het kwam allemaal net iets te laat. De vierde set moesten we dan ook aan SVS geven met 23-25.

Al met al een mooie overwinning die de spanning in de top van de eerste divisie A extra vergroot. Ook was het een opsteker voor het zelfvertrouwen dat toch even een deukje opliep in de voorgaande wedstrijden. Met een bekerweekend voor de deur betekent het twee weken hard trainen om de competitie te hervatten tegen de Groningse studenten van Donitas. Niet alleen een strijd tussen de nummer 1 en 3 uit de competitie, met drie studenten uit Enschede in onze gelederen toch ook een beetje een strijd tussen twee universiteiten. Allemaal ingrediënten voor een mooie wedstrijd!

(Wedstrijdverslag van Bas Haar, Ecare Apollo 8)