Een voor- en tegenpunt van Donitas D2
Een wedstrijd zoals geen ander ooit zou kunnen zijn. Met een niveautje ‘medium’ wisten wij gelukkig het hoofd boven water te houden en met 0-4 te winnen van de Meeuwen. Dit ging alleen op een iets minder niveau dan we van onszelf gewend zijn, maar goed winnen is winnen. Het begon allemaal op zaterdagmiddag om 14.20 in de trein richting Zuidhorn. Een reistijd van negen minuten in de trein was te overzien.
Onze vertrouwde invalcoach Koosj was net op tijd terug uit New York om ons met een aanzienlijke jetlag te coachen. Door deze daad is maar weer gebleken dat zij een geel – blauw hart heeft. Er was één duidelijk doel gesteld voor de wedstrijd: de broodnodige drie punten pakken in Zuidhorn om zeker te zijn van PD – wedstrijden. Omdat de wedstrijd zelf niet heel spannend was, een 0-4 winst met 20-25, 22-25, 16-25 en 17-25, zal er de nodige informatie gegeven worden over de meest bijzondere punten van de wedstrijd.
Het eerste punt waar de nodige aandacht aan gegeven wordt was in ons nadeel. Het ging namelijk zo. Één dame van de Meeuwen ging op de buitenpositie aanvallen, waarbij onze diagonaal en middenvrouw een prachtig blok zetten. Toen er ver boven het net armen uitgestrekt waren zag de tweede scheids een netfout. Oké, niemand die een net had gevoeld aan haar arm, neus of tiet dus vroegen wij om uitleg. Volgens de tweede scheids had nummer 3 een netfout gemaakt. Nummer drie bij ons in het veld is Sigrid Mulder aka Bonnie.
Logisch dat de scheids haar af en toe affluit want ze gaat weg bij Donitas. Maar goed, nummer drie dus. Het bijzondere aan dit punt was dat op het moment dat de scheids floot Bonnie een prachtige redding aan het maken was op de midachter positie. U leest het goed, midden achter. Dit betekent dat de nummer drie zo ongeveer vijf a zes meter verwijderd was van het net op het moment van de netfout. Rara, hoe kan dit? Als u het antwoord heeft mag er geschreven worden naar de dames van Donitas dames 2.
Het andere punt waar nog een aantal woorden aan vuil gemaakt worden was in ons voordeel. Een meeuw serveerde de bal over het net. Niet verder dan de drie meter maar echt net over het net. Gelukkig stond daar onze ‘oplettende’ nummer één. Ilsa Wanningen aka Pils stond daar met haar ronde bolletje de bal op te vangen met haar platte gedeelte van haar (boven-)hoofd. Zoals in de regels staat dat er bij een ‘noodsituatie’ de bal mag worden gespeeld met het hoofd, mocht dat hier ook. Na het koppen van de bal wist de scherpe Famke de bal over het net te brengen. Uiteindelijk wisten we dit punt af te maken in ons voordeel.
‘Als ik een keer niet op de bal let gebeurt dit altijd’ aldus Pils. Gelooft u het zelf? Inderdaad, wij geloven ook niet dat zij de rest van de keren altijd zo geconcentreerd is dat ze de bal in haar vizier heeft. Maar goed, er zijn nog twee wedstrijden om hier op te letten.
Want wij mogen namelijk PD spelen. Uiteindelijk hebben wij vijf punten binnengehaald en mogen wij zaterdag 24 april (uitwedstrijd) en zaterdag 2 mei (in Groningen) strijden voor promotie. Goed verhaal, lekker kort. Bent u erbij om ons naar de eerste divisie te schreeuwen?
(Wedstrijdverslag van Annemijn Lubbersen, Donitas dames 2)