Een walk-over voor Sovoco dames 1

VoV, 1911-2108. 10:00 uur. Na een moeizame en zeer matige winst op Ouderkerk, hebben we in het ons vrije weekend bijgetankt en waren we helemaal klaar om het beter te doen tegen Compaen. ‘s Ochtends ontvingen we van feest comité Charla en Daphne de eerste aanwijzingen voor ons verrassings-teamuitje op 1 december. De voorpret is begonnen! Jiska had al een enerverende ochtend achter de rug. Ze durfde niet te zeggen dat ze bij de intocht van Sinterklaas was geweest, maar je kon zien dat ze had genoten. Waarom dat helemaal in Eindhoven moest ontging ons even… En Anne haar ouders zouden komen kijken, maar ze gaf aan dat dit geen extra druk voor haar was gelukkig. Kortom; wij waren er klaar voor.

Compaen had een bijzonder strijdplan en probeerde bij het inslaan onze Daphne al uit te schakelen met een bal op haar neus. Maar Daphne krijg je er niet zomaar onder…
Met Romy, Charla, Anne, Lieke, Sandra, Kyra en Hanneke begonnen we aan de wedstrijd. Passend begonnen we even wiebelig, maar al snel stond er een voorsprong voor ons op het telbord. Compaen had moeite me passen en verdedigen. En al snel hadden we door wat we moesten doen om het lange blok te ontwijken en zo pompten onze buitens en dia er lekker de ballen in. Daphne mocht serveren en deed dat goed. En een eervolle vermelding moet er komen voor Romy; ze had zowaar een kill – block met Lieke (en later nog eentje!!). Tja, als mede-klein-persoon weet ik hoe moeilijk dat is en hoe fijn als dat lukt, dat mag gezegd worden! Zo wonnen we vrij eenvoudig met 25-16

Eerlijk gezegd waren we verrast door het niveau van Compaen, het ging veel makkelijker dan we verwacht hadden. En we weten dat daarin ook een gevaar schuilt. Dus we starten – met dezelfde opstelling – met het gas er op aan set 2. We serveerden sterk en konden de passing en verdediging van Compaen flink onder druk zetten. Ook onze middens werden steeds beter gevonden. Daphne ging weer eens serveren en halverwege de set kwam Jiska er in voor Romy. Compaen maakte veel fouten. Ook het omzetten van de opstelling naar een 2-4 systeem mocht niet baten. Zo lieten we Compaen niet verder dan 10 punten komen: 25-10 hoppa!

In set 3 bleef Jiska staan en begon Franke in plaats van Lieke. En kwam het gevreesde moeilijke moment… Passend hadden we het soms lastig en één van de twee spelverdeelsters/dia’s kwam goed op dreef en maakte het ons verdedigend ook even lastig. Zo stonden we voor het eerst in de wedstrijd zo’n 4 punten achter. Maar dan hebben we nog het harde werken en sleuren, als het nodig is. Toen we die knop eenmaal om hadden gezet, ging het weer wat beter lopen. Daphne kwam er weer voor Charla voor de service en bleef ook staan. De inhaalrace was begonnen en halverwege de set zaten we er weer lekker in. Het zag er niet altijd mooi uit, maar het moest maar even zo.

De meest bijzondere rally sinds jaren mochten we ook beleven; Compaen sloeg eerst een bal tegen de ene antenne maar tot onze verbazing werd er niet gefloten. De rally ging door, terwijl onze aanvoerder Sandra al verhaal kwam halen bij de scheids. Dus zonder onze mid-achter speelden we verder en toen speelde Compaen aan de andere kant de bal buiten de antenne om. Nou, dan was het nu toch wel klaar? Nee, ook dat werd niet gezien hoewel het onmogelijk zou zijn geweest de bal daar te plaatsen langs de goede kant, maar oke… Inmiddels had Sandra besloten maar wel weer mee te gaan spelen en onder luid tegensputteren van ons en met rare reddingen pakten we de rally uiteindelijk toch….  En we stoomden door en pakten we ook de cruciale 3^e set, met 25-17.

Krijn benadrukte nog maar eens dat hier niets te halen viel voor Compaen en dat we nu het spel moesten laten zien waarmee we ook in de toekomst andere teams ’met het dun in de broek naar huis zouden sturen’. Met Romy weer aan het roer, Lieke voor Anne en Charla weer op dia was het ook in deze set wat harder werken. Compaen had de opstelling weer teruggedraaid naar 1-5 en verdedigend hadden ze meer. Wij werden wat slordiger in de pass en verdediging. Maar er stond gelukkig voldoende tegenover. Charla mocht zelf serveren en veroorzaakte direct een ketser. Lekker! Daphne kwam er voor Sandra in en Jiska op het eind van de set aan het net voor Romy. Met weer een tandje er bij trokken we uiteindelijk deze set toch ruimschoots naar ons toe: 25-17.

Wederom een 4-0! Wat is dat toch een fijn gevoel! Aangezien Franke jarig was geweest, was er ook nog eens lekkere taart. Nog een week hard trainen en dan zijn we klaar voor de koploper Zaanstad D2. We hopen dat iedereen ons komt aanmoedigen, 15.00 uur in De Bunt!

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek. Foto Jan van den Noort.