Egbert op ’t Hof stopt als volleyballer

VoV, 17-04-2018. 5:38 uur. Alle jeugdteams, 2 jaar heren 3, 1 seizoen heren 1 en maar liefst 16 (!!) seizoenen heren 2. Elk jaar opnieuw steekt Egbert op ’t Hof zijn hele ziel en zaligheid in het team waar hij deel van uitmaakt. Nooit verstek laten gaan, altijd ontembaar veel energie en passie voor het spel en een nooit aflatende wil om te winnen…

Van alle seizoenen is er niet één geweest waarbij hij de kantjes er vanaf liep of er even wat minder voor deed om het maximale uit zichzelf, maar bovenal de groep te halen. Een voorbeeld voor de jonkies, maar zeker ook voor de oudjes. De laatste jaren nam hij de groep op zijn manier bij de hand. En als Egbert je bij de hand heeft genomen, dan laat hij je in principe nooit meer los. Egbert, een prachtkerel die we zeker gaan missen!

Aanstaande zaterdag, 21 april, gaat het dan écht gebeuren. Egbert op ’t Hof trekt voor de laatste keer zijn wedstrijdkleding aan. Al vele malen aangekondigd, maar nu staat het vast. Hij stopt.

Na een imposante carrière, alleen maar binnen Sliedrecht Sport, stopt de verpersoonlijking van de Sliedrechtse mentaliteit met volleyballen. Nooit buiten Sliedrecht gekeken, want Sliedrecht Sport zit in zijn grote hart. Zaterdag dus, 14.45 uur in Sporthal de Basis. De afscheidswedstrijd van Egbert.

In een van de eerste echt talentvolle lichtingen die de Sliedrechtse jongensjeugd heeft gehad, liep Egbert al voorop. Zowel verbaal, maar zeker ook in t veld. Passend zeer sterk, aanvallend ook sterk, maar door een vreemde aanloop misschien wat minder. Paar jaartjes als libero gespeeld, maar daar kan de bevlogen tegelzetter zijn energie niet helemaal kwijt. Als passer/loper heeft hij de meeste furore gemaakt, waarbij handjes uit toch wel zijn handelsmerk is geworden. Een verloren jaar nog op het midden geprobeerd om zijn meterbal wat te verbeteren en niet zonder succes. Nog altijd is Egbert degene die de hardste meterbal ooit heeft geslagen in de oude vertrouwde Stoep.

Egbert heeft in heren 2 vele talenten voorbij zien komen, want Heren 2 was een opleidingsteam en Egbert was een echte opleider. Wat te denken van namen als: Bartjan vd Mark, Jelte Maan, Nimir Abdelaziz, Floris van Rekom, Sjoerd Hoogendoorn, Wessel Anker, Robert Meeuwsen en Just Dronkers. Maar ook vrijwel alle spelers die naar heren 1 zijn doorgestroomd heeft Egbert onder zijn hoede gehad. Een cultuurbewaker. Hij hield je scherp, als je er weer eens even minder dan 100 % inzet toonde. Van Egbert accepteerde je dit ALTIJD. Omdat Egbert ook ALTIJD 100 % gaf. De manier waarop hij dit uitte, was voor sommigen even wennen, maar je wist wel wat je aan Egbert had. Een winnaar, een vriend die voor jou door ‘t vuur gaat. Binnen en buiten het veld.

Zelfs nadat Egbert in Aalsmeer is gaan wonen, wilde hij van geen stoppen weten. Nog altijd kwam hij 3 keer in de week naar Sliedrecht om daar zijn geliefde volleybal te spelen. Niet dichterbij volleyballen, geen haar op zijn hoofd die daar aan dacht (en hij heeft er veel!!). Sliedrecht Sport is het, Sliedrecht Sport blijft het. Altijd.

Egbert is dit jaar gaan coachen, Heren 3. En stiekem was hij ook assistent bij heren 2, in zijn wedstrijdkleren, om een beetje te wennen… Nu wordt hij vader en ziet hij dat er genoeg materiaal in heren 2 is, om zonder hem te kunnen. Toch gaan we Egbert missen, omdat elk team een Egbert wil hebben, binnen of buiten het veld. Egbert, bedankt!

gh @ VoV, artikel en foto van en via Roy Kroon, Sliedrecht Sport Heren 2.