Eline van Oostroom stopte bij Keistad
Een wedstrijd met veel betekenis stond op het programma. Hoezo? Vraagt u. Nou dat zal ik u vertellen. Dit was namelijk de laatste wedstrijd dat Eline in een Keistad shirtje zou staan. Het klinkt ongeloofwaardig, zeker na 13 jaar. Maar het is echt waar. 12 december was de dag dat Eline Keistad gaat verlaten met een traan en met een lach.
Natuurlijk lieten haar lieve teamgenoten haar niet in de steek en zorgden zij ervoor dat er een mooi spandoek hing. Credit to Marloes, Niki en Renée voor het mooie spandoek. Eline had speciaal oer-Hollandse stroopwafelcake gebakken, oejo en wat was die lekker! Nadat Eline haar ‘hoe overleef ik mijn laatste wedstrijd’ pakket had uitgepakt was het toch echt tijd voor concentratie.
Inter Rijswijk was onze tegenstander. Geen verder informatie over deze tegenstander beschikbaar. Althans niet dat ik weet. Rob had natuurlijk wel achtergrond informatie. Het was een team met jonge meiden die voor elkaar door het vuur konden gaan. Maar, als wij de servicedruk erop konden gooien, was het zeker mogelijk om hier een vier nulletje van te maken. Stiekem wilde Rob gewoon weer een rondje bier bestellen!
Met volle energie gingen wij het veld op en met volle energie starten wij de wedstrijd. Elke week verbazen wij ons weer dat het net zo laag hangt.. tja als je zelf op 5 cm te hoog traint, hangt hij inderdaad steeds lager. Desalniettemin pompte we die ballen met inspelen op de grond. Goed begin is het halve werk zeggen we dan maar.
Fuuuut! Het fluitsignaal had geklonken en dat betekende dat we de set konden beginnen. Lyanne, Yara, Marloes, Niki, Rianne, Marscha en Marèn stonden klaar om van start te gaan. Het begin ging een beetje stroef. De machine moest nog een beetje op gang komen om echt tot scoren te komen. Stukje bij beetje kwam er wat meer olie in en werden er punten gescoord. Veel ballen werden gered en opgelost, zodat er telkens wat meer punten aan onze kant verscheen. Bij 24-17 floot de scheids voor einde set. Beetje gek, maar hij gunde gewoon ons de set. Laatste bal gelukkig ook op de grond bij de tegenstander. Met een mooie eindstand van 25-17, was de eerste set een feit.
En voor je het weet stonden dezelfde chickies weer in het veld om van start te gaan voor de 2de set. Langzamerhand kwamen er steeds meer trouwe supporters binnen om ons aan te moedigen. Met nog een mooi spandoek voor Eline, wist Eline niet meer zo goed waar ze het zoeken moest. Terug naar de wedstrijd. Het was een beetje een kloon van de eerste set. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd en gingen gelijk op. Niki was er eigenlijk een beetje klaar mee en zorgde met haar service ‘via de netrand bal’ dat wij uitliepen met vier punten. Daarna ging het snel en was de eindstand: 25-18.
2-0. Dat ging best wel lekker! Met deze mooie flow gingen nu ook weer dezelfde meisjes het veld op voor de 3de set. Wajo! Geen woorden voor deze set! Alsof we er klaar mee waren en de tegenstander niks meer gunde. U moest zo ongeveer 10 keer knipperen met uw ogen en dan zag u de eindstand op het bord staan: 25-10. Hemel……. Zo snel…… pats boem winning!
En dan nu! Haar moment of shine! Eline mocht in het veld haar mooie aanvallen laten zien. In een hele nieuwe opstelling: Lyanne, Amber spellie, Eline, Rianne, Marloes, Amber en Marscha. 3-0 stond er op het wedstrijd formulier. De winst was dus sowieso binnen. Maar… een rondje bier van Rob willen wij zeker niet laten schieten! Dus ook deze meisjes gingen volle bak aan de gang.
Eline was lekker aan het beuken en genoot van de laatste paar punten in het veld waar zij een kwart van haar leven heeft gestaan. Halverwege kwam Yara er nog in om een jarenlange samenspel op een mooie wijze af te sluiten. Ook in deze set gaven wij niks weg, nou ja niks, welgeteld 11 punten. Sorry Inter Rijswijk maar wij hebben er een vier nulletje van gemaakt! En dan zeggen wij maar 1 ding: Eline: BIER, Dames 1: HIER!
En toen kwam het besef dat Eline haar laatste wedstrijd gespeeld heeft en haar leven verder gaat leven in het mooie Duitsland. Met een traantje hier en daar werd Eline bedankt voor jarenlange inzet voor de club. We zien je vast nog wel een keer terug in het mooie Keistad shirt. Voor nu spreek ik voor vele: Lach, Leef en Geniet daar in Duitsland! We zullen je missen wijfie!
Volgende week staat er weer een nieuwe uitdaging voor dames 1. Dan mogen zij aantreden in Zoetermeer tegen ZOVOC D1. Wij gaan er met volle kracht weer tegen aan!
(Bron persbericht AVV Keistad)