Emmen ’95: “Lelijk winnen is ook winnen”

Afgelopen zaterdag speelden wij tegen WSV uit Warnsveld. De startformatie bestond uit Malon op de spelverdeling, Lieke en Renée als passer loper, Marije als diagonaal en de middens waren Thirza en Sacha. Als libero begon Maud.

Wij wilden graag de ongeslagen status behouden, maar zo begonnen we helaas niet aan de wedstrijd. Wij kregen maar geen grip op de service van WSV. Ook was het verdedigende spel van WSV erg sterk, waardoor er flink gewerkt moest worden voor ieder punt. Deze set liepen we vooral achter de feiten aan. Wissels aan onze kant (Melissa voor Lieke en een dubbele wissel Danique voor Marije en Katja voor Malon) en de via – de – handjes – ballen van Renée brachten ons dichter bij WSV, alleen was het net niet genoeg. We verloren deze set met 20-25.

De tweede set bleef Melissa staan voor Lieke en voor de rest bleef de startopstelling staan. We wisten dat er iets te halen viel en begonnen sterker aan deze set dan de vorige. De meeste punten werden aan de buitenkanten gemaakt. Vooral Marije ‘the Hammer’ Hamming was lekker op dreef. Ook Melissa kon de gaten in de verdediging van WSV goed vinden. WSV vocht zich echter terug in de wedstrijd, maar door een zeer sterk serverende Sacha ten Hove trokken wij aan het langste eind. 25-16 en daarmee 1-1.

In de derde set begonnen dezelfde speelsters als set twee, echter verliet Melissa voor het eerste punt het veld door een migraine – aanval. Lieke kwam voor haar in de plaats. De derde set hebben we vooral de libero onder vuur genomen. Zij kreeg geen grip op onze sterke service. Door goed samenspel eindigt deze set in ons voordeel 25-18.

Never change a winning team, was het motto van onze trainer. Deze set was erg spannend. Maud werd gewisseld en Nienke kwam er in en liet een goede invalbeurt zien. Ook een dubbele wissel pakte in ons voordeel uit. Halverwege de set stonden we voor, alleen WSV maakte een inhaalslag. Met 24-21 leek de set beslist. Echter, wij werkten drie setpunten weg en kregen zelfs een matchpoint. Helaas konden we de set niet afmaken en trok WSV uiteindelijk aan het langste eind 26-28 en dus een vijfde set.

In deze set was duidelijk wie het betere team had. Vooral door goed samenspel, hard werken voor elkaar en niet opgeven beslisten we op cruciale momenten de wedstrijd. Met 16-14 en daarmee 3-2. Het verdiende niet de schoonheidsprijs, maar lelijk winnen is ook winnen.

(Wedstrijdverslag Emmen ’95 dames 1. Foto Rudy van ’t Rood)