Er stond bij SVS een coach in het veld

Rond een uur of 16.45 moet het zijn geweest. Terwijl in de kantine achter het centrecourt de Oranjedames zonder moeite over Turkije heen walsten richting de finale van het EK, was het echte spektakel een meter of tien aan de andere kant van het glas te bewonderen. Met een opvallend rood shirt hoste een heerschap met beide handen in de lucht tussen de volleybalmannen van SVS na een gewonnen derde set. Een naam is overbodig, maar een opvallend gezicht was het wel in de 4-0 overwinning op Lycurgus 2.

Op 24-23 in het derde bedrijf tegen de Groningers besloot de arbiter van dienst de ballenwipper van de bezoekers uit het Hoge Noorden af te fluiten voor een technische fout, waarna het snel ging. Met de armen nog over elkaar pal aan de zijlijn, ontstond een brede grimas op het gezicht van de coach. Binnen een fractie van een seconde vlogen de armen de lucht in om met gebalde vuisten op en neer springend het veld te betreden.

Een manier van juichen, die in de hedendaagse sport nauwelijks meer te zien is. Een klassieke manier van juichen met beide ledematen hoog naar het plafond wijzend en een groot opengeslagen mond om een luidkeelse brul ten gehore te brengen. Een moment dat ongetwijfeld ook aan de andere kant van het net tot kippenvel heeft moeten leiden. Dat, ondanks de schat aan ervaring met onder meer een Olympische gouden plak in bezit. Een moment zoals je die niet meer vaker tegen zal komen en een moment die je niet eens over moet willen doen.

Slechts vijf seconden,  die vooral in het geheugen gegrift moeten blijven. Helemaal met het gegeven in het achterhoofd dat de wedstrijd wellicht helemaal niet door zou kunnen gaan. Gelukkig voor zowel SVS als Lycurgus en de bezoekers op de tribune, werd er door beide teams en het arbitrale duo geen gehoor gegeven aan de bizarre aansporing van de Nevobo om de wedstrijd te cancelen wegens het EK.

Een speciale oproep dan ook voor alle aanwezigen die het moment in de tweede wedstrijd van het seizoen hebben mogen aanschouwen. Heeft u beelden van dit fabelachtige moment? Schroom ze niet om ze met ons te delen. De luttele seconden verdienen het om voor eeuwig in gedachten onze te blijven hangen.

(Verslag van Merten Simons, SVS Schalkhaar. Foto Jan van den Noort)