Finale WK jeugd in Ankara
Zo, we hebben er alweer een WK opzitten. Ook dit WK jeugd meisjes in Ankara behoort tot de geschiedenis. Met een voor het gastland prachtig eindresultaat. Volleybal leeft geweldig in Turkije, dat is maar weer eens gebleken uit de beelden, en de emoties die bij de uitzending van de finale te zien waren. Uiteraard omdat Turkije in de finale stond, maar ook in de eerdere groepswedstrijden was er aan publieke belangstelling geen gebrek. Ik zou zeggen op naar het WK jeugd jongens, ergens in Zuid Amerika.
Turkije – China ging om het goud. Meer dan 7.000 toeschouwers zaten er in de hal toen de teams zich bij hun de nationale hymne aan hen voorstelden. Turkije had de jukbeenderen van een rood/witte vlag voorzien. China leek geïmponeerd door deze hele entourage.
Dat bleek ook wel toen de Turkse opslagen in het begin van de eerste set niet meer over het net terug kwamen. Zo naar 5-0 en 8-2. In de time out stond China in de scrum houding rond de coach, alsof ze zich voornemen zich nu niet meer weg te laten drukken door hun Turkse leeftijdgenoten. En inderdaad 9-3 werd 9-7, waarna de Turkse coach de meisjes bij zich riep. Met succes, het ging weer lopen, mid Kubra Akman scoorde blokkerend en aanvallend en bij 16-12 gingen de teams opnieuw naar de kant. China had nog even een opwelling, scoorde via een ace en een foutserve van de tegenstander maar kwam niet verder dan 17-15. De thuisploeg liep uit naar 21-16 en blokkeerde zich bij 24-19 naar de 1-0 setstand.
In de volgende set deed China in het eerste deel stevig mee. Hun uitbundige libero Huang vierde ieder punt voor alsof de titel binnen is, ieder tegen punt bracht een expressie met zich mee die deed vermoeden dat de wereld op instorten stond. Bij 8-6 werd er gerust. Na deze time out nam Turkije het initiatief en scoorde een aantal luid bejubelde punten, die steevast tot gevolg hadden dat hun coaches van vreugde bij elkaar in de armen vielen en breed lachend elkaar schouderklopjes zaten te geven. Turkije liep uit naar 18-11, dus er was heel wat ‘elkaar in de armen vallen’ te zien. Toen China aanstalten maakte om terug te komen nam Turkije bij 21-16 een time out waarna het regelrecht naar de finish ging. Met 25-17 werd het 2-0.
Dat het toen eigenlijk niet meer mis kon gaan bleek al snel. Al gingen er nog wel wat bange momenten aan de definitieve zege vooraf. China nam met 7-8 de leiding, ging weer in de scrum houding staan, maar werd na de time out onder de voet gelopen. Via 13-9 daverde Turkije door naar 16-10 en 21-14. Vanaf dat moment zo ongeveer begon China aan een inhaalrace. Turkije werd met het goud in zicht wat zenuwachtig, maakte serve fouten, hielp zekere scores om zeep en moest bij 21-20 de time out in om een gelijke stand te voorkomen. Kubra Akman was de verlosser. Zij zette haar team op 23-20, bij 24-21 stelde China het verlies nog even uit, deed dat met de 24-22 score opnieuw maar toen de 25-22 viel was het speelveld aan de ene kant binnen de kortste keren een kluwen van mensen die de titel meer dan uitbundig vierden, terwijl aan de andere kant van het net de Chinese meisjes de tranen de vrije loop lieten.
Servië pakte het brons door een 3-0 overwinning op Polen. Setstanden 25-19, 25-17, 25-22.
De overige uitslagen waren:
(5) Duitsland vs Brazilië 3-1; 23-25, 25-18, 25-19, 25-19
(7) Japan vs Argentinië 3-0; 25-22, 25-20, 25-17
(9) VS vs Slowakije 3-0; 25-21, 25-16, 25-14
(11) Mexico vs Italië 0-3; 18-25, 15-25, 20-25
(13) Thailand vs Egypte 3-0; 25-15, 25-15, 25-11
(15) Algerije vs Puerto Rico 1-3; 25-20, 11-25, 25-27, 12-25