Gehavend damesteam Twente ’05 wint

foto Michel Migchielsen

Afgelopen zaterdag traden we aan tegen Dynamo Apeldoorn waar we in de eerste ronde thuis nog met 3-1 van verloren. Met een gehavende selectie vertrokken we richting Apeldoorn, maar gelukkig zijn we dat het huidige seizoen wel gewend. Deze keer was het Karen Jongman die de rest van het seizoen door een gebroken pols aan zich voorbij zal moeten laten gaan.

Een andere buitenspeelster, Romee Polman maakte de tegenovergestelde stap en maakte na bijna twee maanden afwezigheid in verband met een blessure haar rentree in het veld. Janneke den Butter, de andere buitenspeelster, had twee weken niet getraind vanwege een zware griep. Jeugdspeelster Irene Huitink vergezelde het team daarom als extra buitenspeelster. Verder begon Loes Boone op de spelverdeling, Babs oude Hampsink op de diagonaal, Sanne de Kinkelder en Lisa Slomp op midden en Evelien Rouwenhorst op de libero positie.

Het begin was tam en we waren erg zoekende. Naar het duel toe hebben we verre van compleet kunnen trainen en dat was in het begin goed te zien. Veel onduidelijkheden en persoonlijke fouten zorgden voor een 25-13 verlies dat binnen een kwartier op het scorebord stond. De scheidsrechter zette hoog in op de techniek en floot aan beide kanten regelmatig de spelverdeelsters af. Loes Boone had daar in het begin wat moeite mee maar herstelde zich knap. Je kon mooi zien dat ze de knop zelf omzette en daarin gegroeid is.

Zonder te wisselen ging dezelfde groep de tweede set het veld in met als opdracht de organisatie aan te pakken. Het werd zowel binnen als buiten het veld collectief opgepakt en ondersteund met een dosis werklust werd de tweede set binnengesleept (22-25). Babs oude Hampsink, die aanvallend een belangrijke schakel is in het team, begon de ballen weer goed te raken en de middens kregen de ballen vaker bij de tegenstander aan de grond.

De derde set was een kopie, niet erg goed, wel veel inzet en een 21-25 winst. Het verzet van het jonge Dynamo was gebroken en de vierde set stonden we van het begin af aan op voorsprong. De vier punten werden op een degelijke manier met een 19-25 winst in de laatste set verzilverd. Een aantal onderdelen waren wel beneden de maat, zoals de blokkering en de verdediging, maar aanvallend en hard werkend maakten we dit goed. Ondanks de wat rommelige organisatie zat er wel balans in het team.

Fijn om te zien dat we ondanks de nodige personele tegenslagen de wedstrijden wel weten te winnen. De komende weken zullen we regelmatig een beroep moeten doen op speelsters uit de jeugd en uit het tweede. Dat is mooi om de kloof tussen dames 1 en de rest weer wat kleiner te maken, maar ook omdat de betreffende speelsters er aan toe zijn en nadrukkelijk op de deur kloppen.

Komende week wat meer investeren in het tactische teamgebeuren en de blokkering en dan kunnen we met drie opeenvolgende overwinningen op zak vol goede moed naar Doetinchem afreizen. We spelen dan tegen Langhenkel Orion, wat de laatste wedstrijd is voor midden Tessa Fij, die een tijdje naar Zuid Amerika gaat.

(Wedstrijdverslag van Michel Schoppmann, trainer coach Twente ’05)