Gemini S glijdt uit in Amsterdam vs. US

VoV, 13-01-2025. 5:30 uur. Chris de Burgh zong het nog wel het mooist. Soms is een liedtekst heerlijk om te horen. Lady in Red, is dancing with me, cheek to cheek. En Gemini S uit Kerkelanden weet dat dit haar nummer is. Dit liedje past ons ook veel beter dan ‘In a country churchyard’. Spelers als Bas, Mike en Marius hebben het als ringtone ingesteld. Het is niet echt een volleybalnummer, maar brengt ons Gemini S’ welzeker de juiste concentratie.

Met het de melodie nog nagalmend in ons hoofd betraden wij het veld van het Amsterdamse US. Ja, en dan is er ook muziek. The village people. Met het nummer wat toepasselijk slaat op de kleur van het shirt van US: ‘In the navy’. Op repeat. De tweede scheids met tattoes op z’n hiele vond het mooi en bewoog zijn vingertje op de maat van het refrein. Gemini S zag dat Ski-loom Klich weer van de partij was. Dus dat wordt oppassen voor zijn pizzapunt.

En natuurlijk voor de Kyle-Remco-tandem. Ze hebben elkaar gevonden als een gevallen skiier de rum uit het tonnetje lebbert wat liefdevol wordt aangeboden door de Sint Bernard.

In de eerste set liep het op en af, een blauwe piste, dus dat paste Ski-loom en (de) Frankse mannen beter: 25-21. Echter kwam er een snellere piste aan. Een rode. Nou, een spekkie naar het bekkie van Tim en Erik. Erik serveerde de belangrijkste serie en Tim hield zonder muts zijn hoofd koel. Ook Marius gleed als een ware kunstenaar langs de vangnetten van US, vloog door de lucht bij te nemen hobbels en scoorde zo nu en dan een mooi paar schoenen. Ik bedoel punt: 23-25.

Tja, en dan hebben we nog een ander soort piste. Vroeger had deze een bepaalde naam. Maar nu mag dat niet meer.

De derde set werd een piste voor de gevorderden en experts. De durfallen en de waaghalzen. Deze piste en set was dus een piste van kleur. Bij US was er motorpech. Maar daar stonden ineens Vitali en Verhees. Ze kwamen over de vluchtstrook. Ze stonden te passen als mannen van de wegenwacht. Je ziet ze bijna nooit, maar als je ze nodig hebt zijn ze zo welkom en zo’n fijn gezelschap. Vitali en Verhees, de pechhulp van US. Zelfs de wegenwacht is blij met ze. Maarja, ze zaten bij US en niet bij Gemini S. Dat verklaarde helaas de eindstand: 25-18.

De belangrijkste set zag Wouter aan zijn neus voorbijgaan. Hij zat namelijk op de bank. Klaver kon er niet veel meer aan doen en belandde koppie onder in de tiefschnee. Martijn wilde wel maar hij had zijn ski’s vergeten te slijpen bij Bas’ slijpbedrijf. Bas: ‘Kleurpotloden of samoeraizwaarden, wij slijpen van Nairobi tot in Naarden.’ Tom zag het met lede ogen aan. Je hebt soms van die sets dat alles vanzelf gaat.

Net als het skiën van Ski-loom Klich. Ontspanning en plezier zijn alles wat je nodig hebt. En waar het bij US liep als perfecte bocht in de verse sneeuw, kwam Gemini S niet verder dan een ongewenste buckel-piste. En als je niet in de flow komt, dan zit er niks anders op, dan je gewonnen geven: 25-21.

De scheidsrechter viel nog bijna met de scheidsrechterstoel op zich maargoed, Gemini S verliest 3-1 van US. We mogen weer van voor af aan beginnen op een groene piste. In een rijtje achter skileraar Wiebe aan. De sneeuw van winst is voor onze ogen verdwenen. De zon scheen voor US. Skiën kunnen ze. En we hebben ook nog de wegenwacht van US in actie gezien. Maar wat betreft de muzieksmaak (In the navy) dan heb ik liever toch ons eigen ‘Lady in red’. Zo. En vanaf nu alleen nog maar 5 setters voor de boeg. Zin in.

gh @ VoV, verslag van en foto via Bram Achternaam, Gemini-S.