Gemini S met omweg op titelkoers

VoV, 02-04-2023. 14:00 uur. Personele problemen aan het einde van de rit. Het is een veel voorkomend ding bij volleybalteams. Wie houdt het vol tot het einde? Ben je een speedboot of toch een Duitse luxe sportauto? Competities worden beslist op de schaal van BB vs. BB (blessures basis vs. breedte bank). Of zoals Willy Steenbakkers (Inter Rijswijk) zou zeggen: Buigzaam en onBreekbaar als BamBoe.

Heren 1 van Zaanstad speelde in de sfeer van Apres ski en het liedje uit Frozen: ‘Laat het los, laat het gaan.’ Tilburg was kortstondig Trilburg. Olaf speelde in het voorprogramma samen met Frank en Erwin (ofterwijl Manfred, Sid en Diego uit Ice Age).

Het onoverwinnelijke kampioensteam van Zaanstad heren 3 (3^e div.) kent verder vooral allemaal personages als Scrat. Veel moeite voor een kleine eikel waarbij nevenschade niet is te overzien. Gemini S heren 1 speelde het hoofdprogramma tegen Zaanstad heren 2 (3^e div.). Daar waren het vooral spelers die een karikatuur van zichzelf speelden.

Op de bank waren mitella Martijn en mitella Martijn te onderscheiden met een duim en een vinger. De schaatsende Bambi en de sprakeloze Wall-E dachten onze tactiek uit tot een opstelling. Rafiki Remko was de leeuwenkoning raad aan het geven. En prins Erik gleed prinsheerlijk over de laatste vlokjes sneeuw van zijn gele halve liter. Benjamin Stefan werd opgetrommeld uit de reddertjes van Gemini S heren 2.

De belangrijkste positie in het veld is de spelverdeler. Dat is altijd zo in het volleybalspel en zal ook altijd zo blijven. En daar hebben we de alleskunner. Je hoeft zijn lamp alleen een beetje op te poetsen. En vervolgens wens je dat hij niet afgefloten wordt, als hij doortikt. Of bovenhands speelt. Onzichtbaar voor de scheidsrechters is onze geest: Wouter. Als een heuse redder in nood begon Stefan met de beslissende serveserie (2-7). Op het einde nog een misser van een eerste bal zo fout als de racistische kraaiengrappen uit Dombo. Maar wat maakte hij het goed op het einde! Als muizenredder wist hij een reuzenbelangrijk blok te pakken. De 18-25 was als een avontuur dat begon als een sprookje.

Om het verhaal en de competitie spannend te houden kwam de tweede set. Naast onze Stefan hadden we nog een dwerg. Sleepy, ofterwijl Tom. Vanuit het achterveld werd hij af en toe wakker geschud door een venijnige middenaanval van Zaanstad heren 2. Hercules Mike heeft ons al door vele beproevingen geholpen. Ook nu moest hij krachten aanboren die hij eigenlijk al weken ontbeert. De handige knullen (frank en frey) van Zaanstad op de buitenkant maakten één onnodige fout minder en het was met ons gedaan. Een duisternis van pure kwaadaardigheid verstikte ons kinderlijke volleybalgeluk. 26-24 verlies is geen happy end.

Daarvoor zijn we toch niet helemaal naar de Beemster gekomen? Daar waar ik mijn mosterd haal. Meneer aardappelhoofd, onze eigen Toy-story-Tim, ging ballen terugslaan. In de derde set (22-25) en ook zeker in de laatste set.

Hij serveerde met Almeerse bedoelingen, want ja, als het in Almere kan… Dan kan het ook in de Beemster. Wat zou Sytze Eriksen (de beste speler van Gemini S aller tijden) van onze invalspelverdeler hebben gevonden? Winst is winst. Hoe meer verlies bij concurrenten, hoe hoger de winst. Dus ja, Wouter had er de geest in. Spannende ballen afgewisseld met ruime hoge parabolen. Bij hem was de geest gewoonweg uit de fles. Zorgde dit voor de winst? Hoe groter de geest, hoe groter het beest.

Deze volleybalwedstrijd speelden wij atypisch met onze blauwe reus. En die andere (Koen) die imiteert op de foto James P. “Sulley” Sullivan. De enige die dus onze gedachten rust kan geven is de onvolprezen onconventionele maar bescheiden Gerard Heerdink. Hij is Gepetto, een slanke oudere man met wit haar, een dikke bijpassende snor, dikke grijze wenkbrauwen, blauwe ogen, een roze kersenneus en een bleke huid. Vrolijk bezig met zijn vizier op de pinokkio’s van al het verslagen en overwonnen volleybal in Nederland. En dat zijn dan alle hoofdrolspelers die ons naar de winst (1-3) via 21-25 toverden.

Wat een magische reis was dit toch. Wat hebben we veel geleerd. En…wacht eens even. Is Bas al voorbijgekomen? Is Bas al simplistisch weergegeven als side kick? Of zou hij het hoofdpersonage van een jaar derde divisie zijn? Bas die nog het meeste weg heeft van Buzz lightyear. Of knabbel en babbel als hij met zijn broer een drijvend terras in elkaar zet. En Bas. Wat ben je toch een lieverd. Wat ben je toch een goeie gast. Het is iets dat je als teamgenoten met elkaar kan hebben. Gewoon een heerlijke vent in het team. Iemand die goed klikt met alle andere mannen. En dat is Bas. Zo’n teamgenoot waarbij je lekker kan ouwehoeren.

Maar oh wee! Wat kan hij slecht tegen z’n verlies. En ook dat is lekker. Bas kan dat beetje gif geven wat er soms nodig is in een wedstrijd. Terwijl het wel puur blijft. Niet gespeeld. Want dat is Bas ook. Elk goed functionerend team heeft een Bas. Elk volleybalteam dat de meeste van zijn wedstrijden wint heeft een Bas. En wij ook. Gemini S met Bas. Onze Bas. Fijne vent. Misschien ken ik hem niet goed genoeg. Maar zoals dat in elk volleybalteam zo is.

Met de ene speler speel je sinds de jeugd in het team. En die ken je eigenlijk amper. En de ander, zoals Bas, speel je net een krap seizoen samen. En het is alsof je elkaar al jaren kent. In het veld. Na de wedstrijd. In de kleedkamer. In het leven. Het gaat wat ver om hier een vergelijking te maken met de terugkeer van de Messias op aarde. (De Bassias?) Maar alleen dit af te wegen zegt al genoeg. Net als zijn volleybalspel. Vijandig zwabberende ballen die hij omtovert in de mooist opgemaakte drie sterren toetjes.

Momenten dat we verdwaald zijn in een donker bos. Waarin gevoelens van wanhoop en verlies onze spieren verkrampen. En onze horizon geblokkeerd wordt. Die momenten volgen wij blindelings het innerlijk volleybalcompas van Bas. En slaat hij moeiteloos een bres in de gecamoufleerde opponent. Hij geeft ons lucht als we moeilijk kunnen ademen. Hij steekt ons vuur aan wanneer het regent. Hij is de fundering die stabiel blijft tijdens een aardbeving. Kortom, wat moeten we toch zonder hem. Bas reageerde kort: “Maar jongens, ik heb helemaal niet gezegd dat ik wegging.”

gh @ VoV, verslag van BB Achternaam, Gemini-S. Foto idem.