Vizier op volleybal

 

Gemini S: “Op naar de B-League”

 

VoV, 29-10-2022. 11:36 uur. “Zo, op naar de B-league.” Sprak een voldane Mike na de uitwedstrijd van Gemini S tegen Switch. We speelden de wedstrijd uit, in oost Amersfoort. En iedereen was mee behalve Dennis. Dus konden we mooi even een groepsfoto maken van de equipe. De start was goed. We kwamen via een paar mooie ballen van Mike op een voorsprong. Het middenstuk van de set liet Wouter zich niet van de wijs brengen en passte ballen mooi aan het net. Erik kon er voldoende mee. Hij speelde meerdere malen de middens in de hand. Remko en Tim lieten vervolgens flarden van hun oude klasse zien. Eigenlijk heeft de ene vooral klasse. En de andere kent Jimmy Carter nog. Via 22-25 wonnen wij de eerste set.

We wisselden van helft en iedereen bleef staan. Spelers van Switch dachten terug aan andere verloren wedstrijden. Het geloof droop van de gezichten als een eetlepel bloemenhoning in de zomer. Erik manifesteerde zich als een scorende spelverdeler. Het leek wel of hij zich op een schoolfeest begaf. Het stoerste jongentje van de klas, waar iedereen tegenop keek. En alle meisjes verliefd op waren. Wouter bleef maar passen. Hij deed dit in eerdere wedstrijden als een soort bulldozer (extra info voor Mike: lees bij bulldozer: KOMATSU D61PXI-24EO). Maar bij deze wedstrijd was het een heuse stylist. 16-25

De bruine derrie kwam in het veld. Martijn, Bas en Martijn trokken zich los van elkaar en schuifelden het plakkerige veld in. En ja, een dikke JA. Wat pakken deze heren het goed op. Ongelofelijk. Maar tegelijkertijd juist helemaal niet ongelofelijk. De perfectionist Martijn neemt niet genoegen met een 6. Hij moet en zal een 10 scoren. Dat motiveert de andere Martijn om op het midden te heersen. Lekker pakt hij samen met Wouter een blok. Dit is dan ook een prima blok. Wederom werd het 16-25. Het kon ook niet anders. Jammer voor Switch. Maar leuk voor ons.

De vele wissels maakten een hoop duidelijk over Switch. Tim knikte begrijpend. Hij verklaarde: “Ik begrijp het.” Bas begreep op zijn beurt dat hij het aanvallend moest doen. En, nadat hij in Zeeland een nieuw stukje terrein boven N.A.P. had voorgestreken, deed hij dit met verve. Bas komt soms misschien een beetje brutaal over. Maar diep van binnen is hij enorm bescheiden en beschaafd. Opgevoed door zijn ouders. Nee hoor, grapje, opgevoed door zijn broers. Nee hoor, opgevoed door de wolven. En na lang wandelen met panter Remko en beer Erik opgenomen in een dorp.

Zie  DEZE LINK  voor de geanimeerde beelden.  Die Bas liep er vroeger gewoon alleen in een onderbroekie bij. Kun je na gaan!

Deze laatste set hebben wij te danken aan het punt van Martijn. Hij beseft het niet, maar hij is het schoteltje voor de kop koffie. Het klinkt ondankbaar maar is oh zo belangrijk. Daarom werd het 23-25. En Tom? Hebben we die gezien? Gehoord misschien? Tom is de rust zelve. Je hoort hem niet. Je ziet hem niet. Hij kibbelt wat met zijn geadopteerde broer. Hij doet zijn ding. En in de nacht kruipt hij tegen zijn warme liefde aan. Op de dikke mat. Met zijn rekstok in de ringen. En hij hoorde Mike in zijn oor fluisteren: “Op naar de B-league.”

gh @ VoV, verslag van Bram, Gemini-S Hilversum. Foto Gemini S.