Gemini S waant zich in Mara, Tanzania.

VoV, 10-03-2025. 11:00 uur. Ergens in Zaanstad en nabij De Zaan had onze tegenstander zich verschanst. Achter fileproblemen en wegwerkzaamheden. Achter de Hornbach en de Showboot (what’s the difference). Achter Suzuki-dealers en de lievelingslens van Geenen (John’s).

De scheur in zijn gezicht (en dan bedoel ik niet zijn mond) is een keer ontstaan toen hij op zijn fiets door het Twiske reed en dacht: “Weet je wat John, laten we hier, met dit zonnetje, gewoon een zelfportret maken, even lekker gek.”

Hij zoomde in en stelde scherp. Vlijmscherp. Conclusie: vijf hechtingen in zijn rechterwang. Een sensationeel bedrijfsongeval. Er zit nu een flinke jaap in de baard van John. Het lijkt wel de Grumeti-rivier in Tanzania. Daar waar elk jaar vele gnoe’s en zebra’s oversteken. John vertelt zelf een andere versie van de waarheid. Namelijk dat hij op safari was in Oostzaan en daar een antenne in zijn wang gestoken kreeg door concurrent Tjerk L.

De Hyena (om zijn lach) en de wilde hond (om zijn verblijfplaats), John en Tjerk. Wat waren ze graag wildfotograaf geworden. Volleybal komt voor hen nog het dichtst in de buurt. Ook mooi. Net als onze groepsfoto boven het verslag. Hij is in A2 formaat te bestellen en kan alleen op canvas worden geleverd. Of in ingewikkeld kralenwerk. Of zeepsteensnijwerk.

Werd er ook nog gevolleybald? Nou ja, ja en nee. Klaver op de verdeling. “Ik?” JIJ JA. Tim serveren. “Ik?” JIJ JA. Bas op de diagonaal. “Ik?” JIJ JA. Tim serveert de Zaanse passlijn helemaal kapot. Wat was het, 7-0 ofzo? Ja zoiets. En dus konden we mooi achterover hangen. En verliezen met 25-20. Zo gaat dat.

Erik erin op de spelverdeling. “Een ik?” JA JIJ. Mike was er al eerder voor Bas ingewisseld. Vanwege darmproblemen. De tweede set gingen we winnen. Marius speelde frivool met de blokkering. Hij scoorde als een buitengewone Grants gazelle die dansend de Grumeti-rivier oversteekt. Bam! Gescoord! Ook Mike deed dit, maar eerder als één van de gigantische krokodillen ín die Grumeti-rivier.

Hij pakte de zebra’s en wilde beesten van Zaanstad in zijn bek (ik bedoel blok) en trok ze koppie onder. Totdat ze verdronken. En Tom pakt alle services als een Angolese Colobus. Het ziet er niet uit, maar het is effectief als een malle. Tim en Wouter stonden ernaar te kijken. Als Timon en Pumbaa. Het stokstaartje en het knobbelzwijn. Hun tactiek bij het serveren was: Hakuna Matata. 18-25 winst voor Gemini S.

Zelfs een inwisselbare Hoonhout van de giraffe-familie is niet altijd een doorslaand succes. Vervolgens kwam de derde set. Beslissend en leuk. Want wat kwam daar het veld in? In de eerste set werd hij al even in het water getakeld. Zo’n bakbeest waar zelfs krokodillen als Mike voor terugdeinzen. Een nijlpaard van 3200 kilogram, genaamd Huinen. Nou, hippopotamus Huinen moest wel alles alleen doen. Maar toch, chapeau, 28-26.

Wij verschansten ons vervolgens in het riet. Wouter was in zijn schouder gebeten door een Witruggier van Zaanstad en likte zijn wonden. Bas drinkt nooit meer het water uit de Zaan, want zo veel schone onderbroeken heeft hij niet. Zelfs de scheids veranderde van tactiek en zag ineens wat punten die voordelig voor Zaanstad waren.  Erik probeerde de Grumeti-rivier over te steken in te kleine sprongetjes, terwijl Klaver na een lang aanloop in één keer de overkant probeerde te bereiken. Een combinatie zou beter zijn. Eriklaverik ofzo. De vierde set lag het momentum bij de zaanstedelingen (25-15).

En wat heeft Zutphen met de Grumeti-rivier te maken? Is Zutphen niet in de buurt van Tilburg? Zo’n mannetjes leeuw die de hele dag in de zon zit, terwijl de vrouwtjes jagen en het zware werk doen. Maar hij wel het eerste mag eten. Je ziet de laatste tijd weinig mannetjesleeuwen bij Zaanstad. Wie het weet mag het zeggen. Of zoals die oude Zaanse wijsheid: ‘Als er bier gehaald moet worden, is het tijd om te douchen’. Maar goed, er is dus de Grumeti-rivier als speelveld van de wedstrijd Zaanstad-Gemini S.

Er staat een levenslijn of schatkaart op de wang van John. We zitten in een situatie, waarin we onze eigen rivier moeten oversteken en alleen maar tegen onszelf spelen. Soms lijkt een rivier nog zo diep, lijkt een tegenstander nog zo gevaarlijk of lijkt een situatie nog zo benard. Denk er dan aan, om niet na te denken. En niet nadenken doen ze in Zaanstad beter. Eigenlijk altijd. We sturen het veldverslag maar weer op naar onze steun in bange tijden, onze geliefde mandril van Vizier op Volleybal. De zomer komt eraan. Hakuna matata en op naar de PD!

gh @ VoV, verslag van Bram Achternaam, Gemini S. Foto John van Geenen.

Noot: Mocht u door de dieren de uitslag niet meer zien, het werd 3-1 voor Zaanstad Heren2.