Goud met zilveren randje voor Apollo 8

Met een gehavende selectie stond de wedstrijd tegen Auto van Oort / Rebelle op het programma, een promovendus die nog geen wedstrijd verloren had en zelfs qua verliespunten op de eerste plaats stond. De opdracht van coach Theo Peters was dan ook: Doorbreek de winning mood van de tegenstander!

Ruben Kerkhof was gepland afwezig en het zag er in de trainingen naar uit dat Erwin Wes niet of nauwelijks zou kunnen spelen. Op het laatste moment moest ook Niek Waanders onverwacht afzeggen, waardoor Matteo Rogantini uit het tweede werd meegevraagd. Door een miscommunicatie werden ook de spelerspassen nog eens vergeten, waardoor er met id – kaarten en rijbewijzen geïmproviseerd moest worden. Gelukkig kon Erwin Wes door een hoop tape en wonderspray toch nog spelen. De basis bestond daardoor uit: Aart Kooiman en Jelle Clemens op midden, Erwin Wes op diagonaal, Niek Sanders en Rob Sauer op de buitenkant met Rob Smienk als spelverdeler, en natuurlijk Rick Nelissen als libero.

Rebelle wist meteen naar 3-8 uit te lopen, maar op service van Jelle Clemens werd deze achterstand meteen weer goedgemaakt, en op service van Rob Smienk gingen we zelfs “erop en erover”, van 3-8 naar 14-9. In dit deel van de set werd er degelijk powervolleybal gespeeld zoals we dat willen zien, met name Rob Sauer en Niek Sanders wisten hun aanvallen veelvuldig direct in punten om te zetten. Rebelle kroop steeds iets dichterbij toen de set verder ging, maar kwamen nooit meer helemaal bij. Op 24-23 kwamen we op setpoint en op service van Rob Sauer werd deze ook meteen benut.

Ook in de tweede set werd het eerste verschil gemaakt op de service van Jelle Clemens, maar nu gebeurde het omgekeerde van set een: Rebelle wist onze 8-4 voorsprong meteen weer gelijk te trekken. Tot de vijftien was het stuivertje wisselen in de service, niemand kon een voorsprong pakken. Op 15-15 kwam Bas Haar in het veld voor Erwin Wes, en vlak daarna wist Rebelle een kleine voorsprong te pakken, maar wij wisten op 20-18 als eerste de twintig aan te tikken.

Een time-out van Rebelle bracht orde op zaken, zij kwamen op 21-20. Een time-out van ons bracht de 21-21. Na nog een time-out van ons kwamen we op service van de ingewisselde Tom Engbers op 24-23, maar Rebelle wist na de laatste time-out het setpunt weg te werken en zelfs op 24-25 te komen, maar alle drie Dierense setpunten werden weggewerkt. Op service van Bas Haar wisten wij door te drukken en zetten we een 26-27 achterstand om in een 29-27 setwinst.

In de derde set bleef Bas Haar staan, maar nu aan de buitenkant en verhuisde Niek Sanders naar de diagonaal. Rebelle startte deze set beter, maar een lange sprongserve serie van Rob Sauer leek de Dierense tegenstander te breken. Hij serveerde op volle kracht van 8-4 naar 8-10. Aart Kooiman deed er nog een schepje bovenop en dwong een time-out af op 10-13. Elk van onze serveerders wist onze voorsprong uit te bouwen: 11-15 werd 12-19. Rebelle deed nog iets terug maar het mocht niet baten; na een time-out van onze kant om een goede Dierense sprongserve serie te doorbreken liepen wij weer uit via 15-21 en 16-23. De laatste paar punten werden op de side-out uitgespeeld, zodat ook deze set met 18-25 naar ons toe ging.

De winning mood van Rebelle was zeker doorbroken, de flow was eruit. In de derde set werd er al gefrustreerd een bal tegen een muur geslagen en Rebelle leek rijp voor de slacht. Helaas konden wij hier te weinig gebruik van maken. Vrijwel de hele set lang bleven beide teams dicht bij elkaar, totdat Rebelle naar 22-19 wist uit te lopen. De ingevallen Tom Engbers en Erwin Wes konden dit verschil niet meer terugdraaien en ook de terugwissels mochten niet baten: Rebelle speelde de wedstrijd stabiel uit tot 25-21.

Al met al een mooie uitoverwinning, waaruit weer een paar dingen duidelijk worden. De selectie is sterk genoeg om het gemis van een paar spelers op te kunnen vangen en met het oog op vorige wedstrijd blijkt dat we ijzersterk zijn in het winnen van nagelbijters, een kwaliteit die nog eens goed van pas kan komen.

Aanstaande zaterdag zijn we vrij, maar de 31^e hopen we er met een complete selectie tegen Olhaco weer een mooi feestje van te kunnen maken in onze eigen Veste!

(Wedstrijdverslag van Bas Haar, Ecare Apollo 8 heren 1)