Groningse thriller: Veracles vs Donitas2
Zaterdag 25 oktober staat al weken bij alle volleyballende studenten gemarkeerd in de agenda. De één refereert naar Donitas gehaktdag, de ander spreekt over de was-ik-maar-in-bed-gebleven dag. Kortom, de derby tussen de vedettes van mannenploeg van Veracles en de misplaatst arrogante Donitassers staat op het programma. Ditmaal geen recept over het rollen van geel-blauwe gehaktballen of groene stamppot, want dat is een beetje flauw (haha), maar een realistische voorbeschouwing over wat komen gaat in de wedstrijd tussen de nummer laatst (Donitas) en nummer 5 (Veracles) van de 2e divisie.
Afgelopen seizoen waren beide teams erg aan elkaar gewaagd. De thuisspelende ploeg wint per definitie met vrij ruime cijfers en beide teams weten zich altijd volledig op te laden voor deze grote dag. De druk, die het moeten winnen voor eigen publiek met zich mee gaat brengen zal in deze editie echter Donitas de das om gaan doen.
Donitas beschikt dit seizoen over een paar talenten met ambitie wat blijkt uit de verschillende shirtjes van Jong Oranje waarin getraind wordt. Dit dwingt respect en ontzag af bij nietsvermoedende voorbijgangers en de nodige “ooh!, aah! en wauw wat cool!” zijn niet van de lucht, maar zoals iedereen wel weet stelt het grote Jong Oranje tegenwoordig weinig meer voor. Als je lang bent en een bal kunt vangen mag je al uitkomen voor de regionale talententeams en wanneer je iets meer kunt ziet de Nevobo graag dat je ons land vertegenwoordigt op internationale kwalificatietoernooien.
Het feit dat deze jongens nu in een team uitkomen die vooral gewaardeerd wordt vanwege hun biertempo en adjes luft zegt al genoeg volgens mij. Dit neemt niet weg dat er waarschijnlijk een halve pauw uit de sterretjes van deze jongens steekt door alle lof en complimenten die zij tijdens hun jeugdcarriëre gekregen hebben. Gebrek aan weerbaarheid en teveel ambitie zal Donitas dan ook de das om doen. Met Jisse als grote voorbeeld is de verwachting dat de jeugdige guppies op de belangrijke momenten zullen knakken als twijgjes tijdens het doorgteseizoen in de Sahara. Aan Veracles dus de taak om op het juiste moment toe te slaan en te laten zien hoe grotemensenvolleybal gespeeld dient te worden.
Met Fraps “de kleine rooie etterbult” voorop zullen de groene vedettes hun blauw-gele opponenten alle hoeken van het veld laten zien en wellicht ook op het Oktoberfest van Donitas een voorbeeld zijn voor de jeugd in het versieren van de knapste vrouwen. Want één ding is zeker… Dat is iets wat ze je niet leren bij Jong Oranje!
Graag nodigen wij een ieder uit om van dit spektakel, met goed en slecht volleybal, getuige te zijn en met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid Veracles als winnaar van het veld te zien stappen. Hup Groen!
(Voorbeschouwing Thijs Stutterheim Veracles Heren 1. Foto Erwin Pranger)