Heren Donitas goed op dreef

Afgelopen zaterdag mochten de mannen van Donitas er voor de laatste keer voor de competitie op los. Omdat onze dames ook in Lichtenvoorde moesten spelen zou er gezellig bij elkaar gekeken worden om zo nog een klein beetje publiek en dus sfeer te hebben op deze laatste speeldag. Die sfeer was ook wel een beetje nodig, want het bijna Duitse publiek had er niet zoveel zin in en ook Longa zelf was een beetje mat.

Over Longa gesproken, de naam vermoedt al zoiets: “Hele lange mannen.” Om het recept voor de eerste set compleet te maken neemt men verschillende aanvallers die zonder diep na te denken rechtdoor slaan. Wanneer de passing beroerd is en geen servedruk geleverd kan worden, maken deze ingrediënten er samen een zouteloze set vol kill blocks voor Longa van. Weinig meer over te zeggen dan, alleen nog 25-16 en setwinst voor de thuisploeg.

Omdat een reis van bijna 2,5 uur de moeite niet zou zijn wanneer er verloren zou worden moest er toch maar eens gevolleybald gaan worden. Aanvoerder Jurjen Hellinga kreeg het op zijn heupen en begon langzaam maar zeker steeds meer te scoren. Hoewel het moeilijk bleef om clean langs het lange blok te slaan, werd steeds slimmer geslagen en kon aanvallend de druk gehandhaafd worden. Nu ook het spelletje vanaf de servelijn beter werd, kon eindelijk meer gespeeld worden zoals de Donitaters het liefste spelen. Goede serve, strak blok en wanneer nodig een sterke side out om op te leunen. Deze set werd vrij eenvoudig met 19-25 gewonnen.

De derde set begon de tegenstander door te krijgen dat er nog steeds wat te halen viel met hun serve. De passing van Donitas was op zijn zacht gezegd belabberd en dit kon op één of andere manier niet omgebogen worden. Doordat eigen side outs niet zomaar meer gemaakt werden,  door een onzekere pass en een goed blok aan de kant van Longa werd het in deze set nog spannend. Gelukkig zat Jurjen Hellinga er lekker in en kon hij na zijn terugwissel het tij keren en wonnen de Groningers wederom een set, deze keer met 23-25.

Nu duidelijk werd dat er toch wel wat gedaan zou moeten aan die zwakke pass en het trage rallyspelletje en tegelijkertijd dat er vier punten te halen vielen, zette Donitas de druk er gelijk op. Jisse Diekerhof, oud-spelverdeler en nu omgetoverd tot diagonaal,  maakte zijn debuut op de plek van Jurjen Hellinga en mocht laten zien wat hij de afgelopen weken nou eigenlijk op had gestoken. Vrij veel, daar kwam men snel achter!

Het was helemaal niet vervelend wat hij op zijn positie deed, zijn net verkregen aanval – skills gecombineerd met zijn legendarische blokkering hielp mee aan een snelle voorsprong. Toen de rest van het team eindelijk wat meer grip kreeg op de serve en, de deze set erin gewisselde, Mark Danhof ook op de buitenkant begon te scoren was er geen houden meer aan. Aangemoedigd door de lieftallige dames van het eerste konden de geel – blauwen de 3-1 zege met 18-25 binnenslepen en zo vier punten pakken.

Later op de avond bleek dat dit voldoende was om rivaal Olhaco van de tweede plaats te stoten, dus de overwinning kreeg een betere smaak dan die eerst al had. Er zat namelijk een melancholische nasmaak aan omdat dit de laatste wedstrijd was samen met vele goede en gezellige spelers: Tomas van Leersum, Jurjen Hellinga, Jan Bakker, Mark Danhof zeker en van vele andere is het nog niet bekend. Zonde, maar logisch bij een studentenclub waarbij de doorstroom groter is dan elders.

Toch kon er natuurlijk niet bij de pakken neergezeten worden. Met een biertje en burger achter de kiezen bewogen de mannen zich langzaam naar de tribune om daar Donitas D1 aan te moedigen. Niet zonder succes, want na een dreigende 3-0 voor Longa kon er, gesterkt door de mannen, toch nog 2-2 gemaakt worden. Dat de vijfde set verloren werd was volledig te wijten aan de chagrijnige theetantes van het verre Lichtenvoorde die geen enkel gevoel hadden voor passie en emotie als clubfans. Als je niet eens mag staan om aan te moedigen, kun je ook niet zorgen voor de morele steun.. jammer!

Eind goed al goed, de mannen sleepten zich de bus in en vierden daar nog een mooi feestje om vervolgens te belanden in stamkroeg Havenzicht om daar nog een dobbeltje te gooien.. zonder Jisse, want die lag te slapen en was vergeten wakker te blijven. Het was me een waar genoegen om u, alle lezers, dit seizoen te voorzien van verslagen en voorbeschouwingen. Waar het soms pijnlijk is om de verliezen te moeten omschrijven is het daarentegen vaak fantastisch om nog na te denken over legendarische potjes. Tot volgend jaar!

(Wedstrijdverslag door Jan-Willem het Lam, voor en namens Donitas heren 1)