Heren Ecare Apollo 8 tonen veerkracht
Na een lange, meer dan twee uur durende pot konden we afgelopen zaterdag als winnaars van het veld stappen. Een 0-2 achterstand tegen Rebelle werd omgebogen naar een 3-2 overwinning, wat extra mooi is aangezien alle teams om ons heen hun wedstrijden verloren.
Waar we in Dieren met een gehavende selectie de eerste drie sets pakten en in de laatste set het bonuspunt weggaven, verliep in de thuiswedstrijd een omgekeerd scenario. De basis, bestaande uit Rob Smienk, Rob Sauer, Niek Waanders, Erwin Wes, Aart Kooiman, Jelle Clemens en libero Rick Nelissen, speelden tot 14-14 een gelijk opgaande eerste set. Op die stand maakten de gasten een flinke serie, eigenlijk met een zelfde soort service als in onze thuiswedstrijd tegen Keistad. De passing haperde, en ook de aanvallers kwamen niet meer tot scoren. Van 14-14 ging het naar 14-19. Op de service van Jelle Clemens en Rob Smienk konden we nog wel terugkomen tot 20-22, maar een echte inhaalrace zoals we die vaker thuis uitgevoerd hebben zat er niet meer in. De set ging dan ook met 23-25 verloren.
Set twee ging ook heel gelijk op, al straalden we dat niet uit. Niek Waanders en Rob Sauer scoorden vrijwel al hun ballen aan de buitenkant, maar de echte beleving in het team ontbrak. Daarnaast haperden de sprongservices weer, wat het lastig maakte om een voorsprong te pakken. Met Aart Kooiman aan service wisten we wel een kleine achterstand weg te werken en gingen we op 20-20 strijden om de “big points”. En die big points werden gemaakt, het eerste setpoint was voor ons op 24-22. Helaas wisten we al onze setpoints, drie in totaal, niet te verzilveren. Rebelle wist na een ace wel toe te slaan, en pakte ook deze set met 25-27.
Aan het begin van de derde set was het voor ons duidelijk: dan maar alles uit de kast trekken om drie sets achter elkaar te winnen in een vijfsetter. Dit plan bleek lastiger uit te voeren dan gedacht. Meteen werd onze passing onder druk gezet, en weer hadden de aanvallers de grootste moeite om tot scoren te komen. Dit resulteerde meteen in een achterstand, waarop er besloten werd te wisselen. Ruben Kerkhof begon de set al op de diagonaal positie, en op respectievelijk 0-4 en 0-5 kwamen Bas Haar en Niek Sanders op de buitenkant erin. Vanaf dat moment kantelde de wedstrijd…
Niek Sanders bleek in het systeem te staan met nummer 10, terwijl hij altijd met nummer 11 speelt. Zo ook deze wedstrijd. Dit werd opgemerkt door de telsters, en de scheidsrechters en aanvoerders beraadden zich over de juiste oplossing. Rebelle vond dat Sanders niet mee mocht spelen, maar de scheidsrechters besloten om ons het voordeel van de twijfel te geven, en na een shirtwissel mocht hij toch doorgaan. De eerste scheidsrechter was trouwens toevallig dezelfde scheidsrechter als die van vorige wedstrijd (Arvevo uit), hij had een heel wat eenvoudigere wedstrijd met onze lijnrechters.
De wedstrijd lag meer dan tien minuten stil. Rebelle kreeg een punt voor opstellingsfout (0-6), maar daarna kon de Apollo-show beginnen. De side-out werd gescoord en Jelle Clemens kwam aan service. Met zijn floaters wist hij het leven van de libero zuur te maken, en ketsers werden afgewisseld met kill -blocks. Binnen no-time stond er 7-6 op het scorebord, en Rebelle kon pas scoren na een time-out. Ook deze set ging weer gelijk op, totdat op 16-17 Erwin Wes, die weer in het veld was gekomen, aan service kwam. Het stapje terug van de sprongserve naar de floater pakte goed uit; een serie van vier punten zorgde voor een comfortabele voorsprong die niet meer uit handen werd gegeven. De set werd met 25-21 binnengesleept.
De wissels pakten goed uit, en brachten nieuw elan in de ploeg. Bas Haar scoorde vrijwel alles aan het net, en Niek Sanders verdedigde zoals hij, volgens sommigen, nog nooit verdedigd had. Deze flow werd in de vierde set doorgezet: meteen werd Niek Sanders na een positiewisseling op midden vrijgespeeld, en knalde de bal op een nul-blok binnen. Ook deze set was de service van Jelle Clemens belangrijk, maar ook het verdedigende werk van de passer-lopers en Rick Nelissen mocht er zijn. Weer stond het 20-20, weer kwamen we op setpoint, 24-20. Weer lieten we Rebelle terugkomen tot 24-23, maar nu trokken we wel aan het langste eind. Na de 25-23 was de beoogde vijfde set een feit.
De vijfde set begon met een kleine achterstand, maar op 8-7 stonden we wel voor bij de kantwissel. Onze sterke blokkering en verdediging dwong de aanvallers van Rebelle tot wanhoopspogingen, terwijl Bas Haar zijn ballen bleef scoren en ook het midden steeds beter gevonden werd. Op de services van Aart Kooiman, Tom Engbers en Niek Sanders werd de klus geklaard; op 14-11 werd het eerste setpunt benut met een touchébal, en de overwinning was binnen.
Waar we vorige week aan het einde net te kort schoten, wisten we nu wel de winst te pakken. Sterke invalbeurten van Niek Sanders, Ruben Kerkhof en Bas Haar brachten het team in een flow, waardoor vrijwel alles beter ging lopen. Aanstaande zaterdag mogen we onze krachten gaan meten tegen Olhaco in Hoogeveen, een directe concurrent op de ranglijst. Wij hopen er weer een mooie pot van te maken.
PS. Rebelle tekende nog protest aan voor de fout op het wedstrijdformulier. We houden jullie op de hoogte of dit nog een staartje krijgt!
(Wedstrijdverslag van Bas Haar, Ecare Apollo 8)