In memoriam Gerrit ter Harmsel
VoV, 29-07-2017. 4:53 uur. Ik wist dat Gerrit ernstig ziek was, maar toen er een mailtje van zijn volleybalvriend Jan van den Noort in de VoV mailbox zat met als titel ‘Gerrit ter Harmsel’ liep mij een koude rilling over de rug. En was er de aarzeling om de mail te openen, bang dat deze het onvermijdelijke bericht zou bevatten. “Gerrit is op zijn 56ste verjaardag overleden” , stond er onder andere. Dat doet pijn, dat komt keihard binnen, daar word ik stil en droevig van. Gerrit kon de ongelijke strijd tegen een veel sterkere tegenstander niet winnen. Zijn naasten hebben veel en veel te vroeg afscheid moeten nemen van hun dierbare. Het volleybal in Rijssen verliest een sterkhouder, een gewaardeerd bestuurder, die zijn vrijwillige taken altijd met plezier en ontzettend veel toewijding heeft uitgevoerd.
Gerrit had een oranje blauw gevuld hart, was een volleybalman bij uitstek. Ik zie hem nog druk bezig als manager bij het eerste mannenteam van Rivo in de Topdivisie en Eredivisiejaren. Druk met van alles en nog wat voor de wedstrijd. Kleine dingetjes, grote zaken. Dingen regelen, het net aanspannen, de antennes goed zetten, met tape in de weer, een praatje met de scheids, met de ‘bank’ van de tegenstander. En altijd even langskomen, als ik namens VoV voor een verslag op de tribune zat. Met een programmaboekje of een laatste nieuwtje. Voor zijn functie als manager en PR man was hij spelend lid bij Rivo en scheidsrechter. Gerrit had zijn zaakjes altijd tip top in orde. Op 29 mei jl. werd hij tot erelid van Rivo benoemd.
Gerrit kende de taken van een teammanager en wist zijn volleybalnetwerk prima te onderhouden. Hij genoot mijns inziens van het contact met iedereen rondom het volleybal. Maar had wel een uiterst nuchtere kijk op het hele volleybalgebeuren, in de gouden Rivo jaren, maar ook toen het later wat minder ging. Hij bleef met beide benen op de grond staan. Ik keek toentertijd uit naar zijn wekelijkse voorbeschouwingen en verslagen, die mijns inziens altijd een reële kijk op de gang van zaken gaven en hij liet vaak ook een kritische noot niet achterwege. Op Gerrit kon je aan, hij was punctueel en betrokken. En hij kon ook op papier goed onder woorden brengen, wat hij bedoelde. Wat een verlies voor allen die hem kenden.
Mijn gedachten en medeleven gaan vooral uit naar zijn echtgenote, zijn kinderen en verdere familie en vrienden. Ik wens hen heel veel sterkte toe met dit grote verlies. Zoals hij zelf zei, niemand is onmisbaar, maar Gerrit we gaan je allemaal heel erg missen. Dat is wel heel erg zeker!
gh @ Vizier op Volleybal. foto Jan van den Noort.