‘In the heat of ….’ Irene vs US Heren 2

Het was een prachtige nazomermiddag… Heerlijk warm zonnetje, fluitende vogeltjes en onze Braga verkleed als Eskimo. Gelukkig hadden  onze tegenstanders uit Bilthoven rekening gehouden met het feit dat onze Braziliaanse vrienden het snel koud hebben. Zij hadden namelijk speciaal voor deze wedstrijd hun Kees Boekehal opgewarmd tot temperatuurtje: tropisch zwemparadijs. Of hoe Anndre het verwoordde: “Mwuah beetje frisjes.” Iets wat zelfs Irene haar 1^ste team daarentegen niet kon opwarmen was het ijzige en sfeerloze publiek. Nu we het trouwens toch hebben over dingen die het 1^ste team uit Bilthoven niet kan…

Laten we beginnen over de wedstrijd, want eerlijk gezegd had het Bilthovense publiek ook weinig om voor te juichen. Dit was maar goed ook, want door blessureleed bleef er maar weinig over van het tweede team uit Amsterdam. Wat onder andere kwam door drie enkelblessures, waardoor Wouter niet mee kon spelen en Jorrit en Joris (die wel de hele wedstrijd gespeeld hebben) amper genoeg hersteld waren om mee te doen. Als je dan nagaat dat Midas ook nog eens last had van zijn schouder en Paolo van zijn knie, dan leek er een godswonder nodig om te winnen.

Gelukkig bleek dat al snel mee te vallen en was er uiteindelijk toch niet zo heel veel nodig om in deze wedstrijd meer punten te scoren dan de tegenstander. Over het net serveren was voldoende, de passlijn van Irene had het vooral moeilijk met de service van, specialisten binnen hun vakgebied: Midas, Remco en Jesper. Zo werden de eerste drie sets gewonnen met spel dat net zo zakelijk was als het publiek. In een uiterste poging om het publiek toch te kunnen opwarmen probeerde een van de vlagsters hier en daar maar wat punten te sprokkelen.

Dit zorgde voor een uitbarsting van woede bij de passer lopers Midas* en Dennis, die bang waren dat als het publiek eenmaal de samba in zou zetten, Anndre warm genoeg zou worden om één van hen te vervangen. Desalniettemin werd er aan het eind van set drie een wissel aangevraagd in de bloedhete hal en niet alleen voor de handdoek die al het opgeveegde zweet niet meer aankon.

Anndre was namelijk eindelijk genoeg opgewarmd om voor Dennis in het veld te komen, die in zijn laatste actie maar weer is liet zien hoe belangrijk het is om volleytennis te blijven oefenen. Onze Braziliaanse passer loper scoorde deze week zijn eerste punten voor ons team met als hoogtepunt een heerlijk één op één block. Hij was niet de enige die heerlijk stond te blocken, daarom werd Jorrit deze week tot man of the match verkozen.

Over de 4^de set valt verder niks positiefs meer te vertellen… Joris had een oogje op de driemeter lijn en elke keer dat Jesper iets probeerde op te zetten tussen de twee probeerde de diagonaal er over heen te gaan. Helaas vond de scheids keer op keer dat hij met deze overhaaste acties letterlijk een grens overschreed. Ook de rest van het team ging mee in het niveau van de tegenstanders, die ons daar op ervaring versloegen. Het slotwoord voor het verslag van deze 3-1 winst is wederom voor coach René: “Op deze heerlijke na zomerdag vielen de tegenstanders harder om dan de blaadjes van de bomen.” Tot volgende week,

(Wedstrijd verslag van Tom Vos)

P.S. Wat ben ik blij dat ik Irene grappen kan ontkomen door dit verslag zelf te schrijven..

*Midas heeft zich na de wedstrijd verontschuldigd bij de vlagster en daarmee bewezen dat hij zich ook onder hoge druk keurig kan gedragen.