Inge, comment allez vous?

Vizier op Volleybal sprak met spelverdeelster Inge Molendijk, die volgend seizoen de kleuren van Istres in de Ligue Feminin in Frankrijk om de schouders gaat dragen. Zij is van Sliedrecht Sport overgestapt naar de ploeg van Jean Pierre Staelens, tezamen met Kirsten Knip en Lynn Thijssen. Istres krijgt dus een Nederlands tintje, de as van het team wordt Oranje. Een bewuste keus van de club, die al vroeg in het seizoen bij de makelaar van de dames informeerde of ze voelden voor een verhuizing naar de Coted’Azur. Istres gaat dus op de Hollandse tour.

Even in vogelvlucht over Inge: Zij is van 09-12-1992, is 1.87 meter lang en de jongste van de drie ‘Molendijk zusjes’. Zus Anouk gaat Topdivisie spelen bij Ecare Apollo 8 en zus Kim komt uit voor ikwilvanmijnautoaf.nl / DeVoKo, dat volgend seizoen in de Topdivisie debuteert. Het talent heeft het drietal van moeder. “Pa kan niet volleyballen.” Zegt Inge met een lach (kennis van zaken). “Maar hij heeft er samen met mijn moeder wel mega veel reis- en wachturen ingestoken via het halen en brengen van ons drieën.”

Ze speelde tot nu toe in 3 interlands voor Nederland. Alle drie tegen België. Haar clubverleden bestaat uit Set-Up ’65, HAN Volleybal, Alterno en Sliedrecht Sport. Op haar volleybal CV staat landskampioen, bekerwinnaar en winnaar van de Supercup. Daarnaast speelde ze met Sliedrecht in diverse Europacupwedstrijden. Zij kwam tevens uit voor Jeugd Oranje en Jong Oranje. Ze is aan het Johan Cruijff College afgestudeerd in Marketing Communicatie Evenementen Organisatie Sport.

Gevraagd naar haar favorieten op velerlei gebied kwamen er met een knipoog naar de werkelijkheid toch wat verrassende keuzes. Zoals bijvoorbeeld haar favoriete TV programma, waar ze het Franse Journaal invult. Haar favoriete kleur is blauw, ze eet het liefst Italiaans, strandvakanties krijgen de voorkeur boven skivakanties.( Ze hoort liever Frans Bauer zingen dan Bono maar wel is Jim Morrison meer favoriet dan Freddy Mercury.) Water krijgt de voorkeur boven wijn en ze kijkt liever naar Wimbledon dan naar de Tour de France.

Haar favoriete sportmoment is de kampioenswedstrijd met Sliedrecht tegen Sneek, Nederland wordt wereldkampioen voetbal en Brazilië pakt de titel bij de volleybalsters. Straks in Italië. Dan weet u dat alvast. Ze kan niet zonder telefoon, speelt liever met de Gala bal dan met de Mikasa, al heeft de laatste bij het serveren de voorkeur, omdat hij iets gladder aanvoelt. Ze is niet bijgelovig, heeft geen vaste rituelen voor een wedstrijd. In het vliegtuig naar Australië  zit ze het liefst naast iemand met humor, al vraagt ze zich wel af wie er naast haar zou willen zitten, als de passagiers zouden mogen kiezen. Als Inge scoort doet ze dat het liefst via een 2^de bal. Dat geeft een grotere kick dan een blokpunt of een ace.

Inge, heb je zin in het Franse avontuur?

Gigantisch veel, eigenlijk kan ik het niet afwachten tot het 11 augustus is, dan begint namelijk de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Ik zie er naar uit, verheug me op de uitdaging en op alle nieuwe indrukken, die ik ga opdoen, en natuurlijk het meest op de nieuwe volleybalomgeving. Ik wil er weer veel bijleren, mijns inziens is Jean Pierre Staelens daarvoor de juiste trainer en past deze ploeg prima in mijn verdere ontwikkeling als spelverdeelster.

Licht dat eens wat nader toe.

Nou, ik heb een aantal keren met Jean Pierre gesproken, en verder kende ik hem zijdelings van ‘vroeger’. Van toernooien en wedstrijden. Voor mij is het heel belangrijk dat ik een zekere ‘klik’ met de trainer heb. Jean Pierre is een erg open en eerlijke trainer, hij communiceert erg goed en dat vind ik belangrijk. Hij had al vroeg vorig seizoen aangegeven interesse in ons drieën te hebben en heeft dat met regelmaat herhaald bij de makelaar. En Istres past ook goed omdat met mij Kirsten (Knip) en Lynn (Thijssen) er naar toe gaan. Wij zijn een prima ingespeeld trio, we vinden elkaar blindelings.

Ik heb het gevoel dat ik zo niet meteen in het diepe gegooid wordt, dit is voor mij een logische stap. Ik schat de Franse competitie een stukje hoger in dan de Nederlandse en denk dat Istres een treetje hoger is dan Sliedrecht. Voor mijn verdere ontwikkeling was het noodzakelijk om internationaal ervaring op te doen. Verder speelt bij Istres een 32-jarige spelverdeelster, waarvan ik denk ik nog veel kan leren, al ga ik er natuurlijk wel heen voor een plek in de basis.

Wat weet je verder van Istres, ben je er al geweest?

Istres werd vorig seizoen achtste in de Franse reguliere competitie en moest het in de play – offs opnemen tegen RC Cannes, de Franse volleybalgrootmacht waar Maret Grothues onder contract staat. Dat bleek onbegonnen werk. Twee keer 3-0 verlies, waarin er geen set 20 keer door Istres werd gescoord, betekende uitschakeling.

Ik ben er nog niet geweest maar heb via internet natuurlijk wel het een ander opgezocht en nagekeken. Er wonen zo’n 45.000 inwoners, een mooie stad, met een sporthal waar plaats is voor circa 700 fans. Of ze er erg ‘volleybalminded’ zijn weet ik niet, maar dat moet haast wel! Ze spelen tenslotte Eredivisie.

We gaan er straks in een twee persoon appartement wonen, en er zal voor mij (voor ons) heel veel veranderen. De kennis die we van de Nederlandse Eredivisie hebben (clubs, speelsters) kunnen we in het archief opbergen,  straks staan er andere aanvalsters en blokkeerders aan het net. Ik vind het zo spannend wat er allemaal op mij af gaat komen. Maar ik besef ook heel goed dat er voor al dat nieuws ook ingeleverd moet worden. Je bent tenslotte een heel eind van huis, veel te ver om even voor een familiedag of een verjaardag over te komen.

VoV zal in het nieuwe seizoen regelmatig over Istres en Inge Molendijk, Kirsten Knip en Lynn Thijssen berichten. Wilt u goed op de hoogte blijven van de volleybalbelevenissen van Inge volg haar dan op.  Twitter ( @ingemolendijk) of Facebook. (https://www.facebook.com/inge.molendijk)

En om nog even op de titel terug te komen, het gaat goed met Inge, prima zelfs!

gh @ Vizier op Volleybal. Foto Jan van der Ham.