Italië te goed voor Nederland
foto CEV
De Nederlandse volleybalploeg neemt afscheid van Denemarken. Na de wedstrijd tegen Italië kunnen de mannen naar huis. Een plaatst bij de laatste acht, de doelstelling, zat er niet in. Deels omdat Oranje zelf in de poule niet goed genoeg presteerde en deels omdat België zo nodig Italië moest verslaan in poule A, waardoor het geen Nederland vs België of Nederland vs Denemarken werd maar Nederland vs Italië. En Italië is toch wel van een ander kaliber dan Oranje. Als bij Oranje alles mee zit en er bij Italië een aantal een off – day hebben, had er mogelijk een stuntje in gezeten, anders niet. Italië had geen off – day, dus dat stuntje konden we vergeten.
Bondscoach Benne gaf Robin Overbeeke een basisplaats in de starting seven, dit ging ten koste van Niels Klapwijk. De andere zes waren de vertrouwde gezichten. Abdelaziz, Jorna, Rauwerdink, Maan, Kooistra en Koelewijn. Thijs ter Horst kreeg invalbeurten, net als Rob Bontje en Nico Freriks. Ook Niels Klapwijk mocht het nog even proberen, maar ook zij konden de wedstrijd niet laten omslaan naar Nederlandse voordeel.
De Italiaanse coach begon met Dragan Travica op spelverdeling en had verder Ivan Zaytsev, Luca Vettori, Simone Parodi, Salvatore Rossini, Emanuele Birarelli en Thomas Beretta op zijn opstellingsbriefje gezet. Vettori (20) en Zaytsev (17) waren de ‘butchers’, die de ballen erin moesten hakken. Tussen de haakjes hun gescoorde punten.
Nederland begon goed en gedreven aan de eerste set. Kwam via Jelte Maan vlot op 1-3 voor, een stand die Zaytsev omboog naar 4-3. Met 8-6 werd er gerust, na de pauze liep Italië eerst uit naar 11-7, waarna Nederland met Rauwerdink en Kooistra aan de serve het verschil omzette in een 13-14 voorsprong. Met name de vier scores op rij van 13-10 naar 13-14 noopten de Italianen om de kant van het veld op te zoeken. Met 15-16 ging de tweede technische time out in.
Oranje bouwde het verschil uit naar 17-20, bleef bij 18-21 nog steeds de drie punten vasthouden, en kwam bij 21-24 op setpoint nadat eerst Jelte Maan Vettori af blokkeerde en Abdelaziz daarna een van zijn befaamde aces binnen sloeg. Italië speelde zich via een ace en een blok weer naast Nederland, nadat Nimir fout had geserveerd. De Italiaanse foutserve en de uitgeslagen bal van Zaytsev betekenden daarna 24-26 en 0-1. Eigen scores Italië 20, Nederland 19.
foto CEV
Het ging in de tweede set tot 6-6 gelijk op. Met Dragan Travica aan serve en Zaytsev als afmaker voor het net liep Italië uit naar 10-6, 12-7, 14-10 en 17-11. Nederland kreeg het gaatje gewoon niet dicht, de Italianen pakten de site out keer op keer en hielden het verschil in stand. Toen op 21-16 een foutserve en een uitgeslagen bal aan een ace van Emanuele Birarelli voorafgingen was de strijd gestreden. Oranje kon twee setpoint wegwerken op 24-16, maar tegen de snelle midaanval van Beretta was geen kruid gewassen, setstand 25-18 en 1-1 in sets. Eigen scores Italië 16, Nederland 11.
Bij de eerste technische time out in de derde set stond Oranje nog met 5-8 voor. Rauwerdink, Kooistra en Klapwijk, die voor Overbeeke gekomen was, rondden de aanvallen effectief af. In het vervolg van de set hield Oranje Italië in de race. De Italiaanse aanval kwam helemaal droog te staan, drie blokpunten en een ace lieten ze na 5-8 tot 15-14 zelf aan tekenen, de overige punten waren kadootjes van Nederland. Met 16-14 werd gerust.
De 17-15 sloeg Zaytsev binnen, en ook het 19de, 20ste en 22ste punt kwam van de handen van de man met de hanenkam op zijn hoofd. Italië liep uit naar 20-16, ook omdat Oranje na 6-9 tot 21-16 niet een aanval bij Italië tegen de vloer kon krijgen. Punt tien was een blok van Rauwerdink, nummer elf een blok van ter Horst en twaalf een ace van Klapwijk, Pas op 21-16 sloeg Koelewijn een eerste tempo aanval binnen de drie meter. Italië liet zich niet meer in de problemen brengen en speelde op side out naar 24-19. Ter Horst en Freriks konden verlies nog even uitstellen, Vettori deelde de genadeklap voor 25-21 uit. Setstand 2-1. Eigen scores Italië 15, Nederland 15.
De vierde set begon rampzalig voor Oranje. Zo slecht dat Benne er in de time – out op 3-0 een gvd tegen aan gooide om de boel op scherp te krijgen. Met een verlate uitwerking, Italië liep uit naar 6-0, ging met 8-3 rustten maar zag Nederland puntje voor puntje terugkomen. Wytze Kooistra serveerde het gaatje, dat er bij 11-7 nog was, dicht op 11-11. Tot 14-14 ging het gelijk op, met 16-14 was er de tweede technische time out.
In twee servebeurten liep Italië van 14-14 naar 19-15. Nederland kwam via Kooistra en Overbeeke terug naar 19-17, de uitgeslagen aanval van Jelte Maan had op 21-17 de tweede Nederlandse time out tot gevolg. Overbeeke maakte nog 21-18, maar dat was ook meteen het laatste wapenfeit van Nederland in deze set. Italië liep, geholpen door Nederlandse fouten daarna zonder problemen naar 25-18 en 3-1. Eigen scores Italië 17, Nederland 11.
Aanvallend was Italië met 44/39 doeltreffender. Ook blokkerend hadden ze behoorlijk voordeel. Met 18/9 punten scoorden ze het dubbele van Nederland aan blokpunten. Aces serverend was Nederland met 6/8 beter, maar daar stond wel tegenover dat Oranje 20 keer fout serveerde en Italië ‘maar ’ 16 keer. Beide teams maakten daarnaast ook nog 11 andere directe scores voor de tegenpartij.
Over en uit dus voor Oranje. Het verschil was gewoon te groot. Italië is al die jaren, die achter ons liggen een volleybalgrootmacht gebleven, getuige ook de goed gevulde prijzenkast. Nederland hoopt in de toekomst ooit nog eens weer een rol op het volleybal Wereld- of Europese toneel te kunnen spelen. Nu is het in ieder geval nog niet zover.
gh @ Vizier op Volleybal.