Keistad (v): Fouten en blessures bepalend
Vroeg in de middag vertrokken drie bepakte auto’s naar Warmerhuizen om aan te treden tegen het lager geplaatste Bejo / Dinto. Na ruim vijf kwartier in de auto te hebben gezeten, bleek Warmerhuizen nog even pittoresk als dat we ons herinnerden van vorig jaar. Het beloofde een wedstrijd te worden waarbij het van belang was het eigen niveau vast te houden en met service- en aanvalsdruk de tegenstander te overtroeven.
Helaas begon de voorbereiding niet al te best. Kristy viel uit met pijn in haar rug tijdens de warming-up en ook Jiske gaf aan dat ze last van haar knie had. Daarbij zag ook Renée nog een beetje witjes van een opgelopen virus. Desondanks begon Jiske de eerste set in de pass en samen met Marloes, Yara, Amber, Marscha, Niki en Eline. En dat liep als een trein. De combinatie van servicedruk en een keiharde aanval bleek teveel voor de dames van Dinto en al snel was de eerste set gespeeld.
En wat daarna gebeurde kan nog steeds niemand navertellen. De tweede set begonnen we wat stroef: niet goed, maar ook niet slecht. Maar naarmate deze set vorderde bleek het mentaal, maar ook fysiek steeds moeilijker om de punten te scoren en goede passes af te wisselen. Jiske werd vanwege haar knieblessure halverwege de set vervangen door Renée en Eva speelde vanaf het begin van de set voor Marloes. Maar dit mocht niet baten. Met ontzettend veel service-, pass- en aanvalsfouten speelden we niet alleen tegen Dinto, maar vooral tegen onszelf.
In de derde set waren we ervan overtuigd het tij te keren en met man en macht te werken om de set binnen te halen. Eva kwam er in voor Amber om wat meer punten bij het net te scoren, waardoor Marloes het op de diagonaal weer overnam. Maar al snel werd er tegen een achterstand aan gekeken. Wanneer Renée daarna ballen dubbel begon te zien en ook naar de kant werd gehaald, werd het er niet makkelijker op. De middens namen de pass en verdediging over en het bleek maar weer waarom er ooit libero’s zijn geïntroduceerd in het volleybal. Als team zijn we blijven vechten en hebben we op alle mogelijke manier geprobeerd het naar onze kant te trekken, maar helaas bleven we fouten maken en samen met onduidelijkheid in het veld maakte het dat we deze set ook niet winnend af konden sluiten.
De laatste set waren we gebrand er een vijfsetter uit te slepen. Als team blijven vechten was het motto en vol goede moed liepen we het veld op. Maar al gauw bleek dat Dinto meer en meer in hun spel was gekomen en daar konden we te weinig tegenstand aan bieden.
Al met al een wedstrijd waar we als team van zijn gegroeid, maar waar we helaas door veel eigen fouten en door de omstandigheden met slechts één puntje terug gingen naar Amersfoort. Nu hebben we een weekje rust en op Valentijnsdag spelen we tegen Spaarnestad D2. Zij staan 2e in de competitie, dus dat belooft weer een mooie pot te worden!
Bejo/Dinto – AVV Keistad: 3-1: setstanden 15-25, 25-19, 25-20 en 25-18.
(Bron persbericht AVV Keistad. Foto Rudy van ’t Rood)