King Software laat zich niet gek maken
De dames van Capelle vertrokken voor hun 10e competitie wedstrijd richting Gennep. Het werd een leuk weerzien voor Liz Brierly en Hanneke Nijhuis met oud trainer Arjen Schimmel. Het team van Arjen Schimmel heeft tot nu toe nog niet een super seizoen, maar zeker potentie om nog enorm te groeien.
Ilse Bruijne was vorige week na haar goede wedstrijd tegen Tornado Geesteren geblesseerd geraakt aan haar kuit, ook Hanneke was dat weekend kuit technisch niet goed doorgekomen dat resulteerde in het besluit om beide speelsters niet in te zetten tegen de Flamingo’s.
In de eerste set was dat duidelijk even wennen voor de meesten. Geen libero in het veld en dus diagonaal Marjolein Verhaaf ineens in de passing…? Als dat maar goed gaat! Gelukkig had Marjolein stalen zenuwen en heeft niemand van alle passers ooit zo goed gepasst als zij afgelopen zaterdag. Ze was het nog niet verleerd! En dan de middens, Dominique van de Lee en Sanne Hoevenaars, die verdedigden alsof de libero nooit bestaan heeft. Geweldig! (alhoewel…….)
Ook al kwamen we in de eerste set gelijk op een flinke achterstand, toen iedereen aan elkaar gewend was werd er ineens weer gevolleybald. De middens verdedigden als beesten en de balletjes werden er goed ingeslagen. Het geloof steeg met elk punt en ook…al…ging…het…allemaal…moeizaam…. We wonnen! Met een 17-25 op het scorebord, konden we tevreden van kant wisselen. Op naar de tweede set!
Ook die tweede set begonnen we sterk. We bleven geduldig en netjes spelen. Vanaf de kant zag het er allemaal beheerst uit. Liz was een ware plaaggeest in de verdediging voor de Flamingo’s, Daniëlle Remmers varieerde goed in de aanval en Do blokkeerde ballen waar ze zelf van schrok. Zo stond het binnen no time 14-25. Geen gelul. 2-0
En dan de start van de derde set: ‘Scherp blijven dames’, ‘Met passie en flair blijven spelen’, ‘200 % erin vliegen’ ……. ” Welk team kent dit niet? Dat ene moment dat het nog moet. Dat ene moment van alles in jezelf naar boven halen voor die laatste set. Je roept tegen elkaar: “Ja! Gaan we doen!” En dan toch… Het is een gegeven dat dit het lastigste moment is in de wedstrijd. In deze set hadden we het dus ook zwaar. Alles liep net even wat minder, we gaven Flamingo’s een paar vleugels kado en daar gingen ze. Er werd wel gevochten, en Daan haalde in de verdediging onmogelijke ballen van de grond, maar het geluk was niet aan onze kant. Unfortunatly peanut butter, ofwel helaas pindakaas. 25-17. Het gevoel na deze set: ‘Zonde. Niet nodig. Slaat nergens op. Volgende set’
En zo gingen we de vierde set in. Juliette Mol had de driemeter bal lekker onder de knie, Sanne haalde elk korte balletje uit de verdediging, Dominique heeft zelfs een bal perfect naar het net gepasst, Marjolein scoorde prachtige ballen, Anna Brouwer stond als vanouds los te gaan in het veld met slim spel, Lisa Vossen had weer een aantal top setjes en Daniëlle serveerde ze gek. BAM! 16-25
Vanaf de kant hebben Ilse en ik genoten van ons team, en wat zijn we trots op de meiden die ons baal gevoel wisten te draaien naar zoveel plezier en heerlijk volleybal om naar te kijken! Volgende week mogen we richting de Alternohal. Voor mij terug naar mijn vertrouwde club in Apeldoorn, wat altijd weer enorm leuk is. We zijn erop gebrand om te winnen en onze eerste positie te versterken. Aanmoedigingen zijn zeer welkom, om 17.00 uur gaan we los!
(Wedstrijdverslag van Hanneke Nijhuis, King Software VCN dames 1)