Lief en Leed uit het Donitas D3 dagboek

VoV, 23-01-2019. 10:30 uur. Dag lief dagboek, Pfoeee dat was mij een wedstrijdje wel vandaag zeg. Terwijl iedereen op de Aclo aan het winnen was van Verakets, moesten wij naar Sneek. Wij hadden eigenlijk ook graag ook tegen Verakets willen spelen, maar misschien is spelen in Friesland wel eigenlijk net zo k*t. Het ging ons deze wedstrijd ook niet helemaal van een leien dakje. Ik zal wel even bij het begin beginnen.

Donderdag een week geleden hadden we een oefenwedstrijd tegen Sneek gehad, maar dat heb ik je verteld. Daardoor waren we goed voorbereid, alle tegenstanders hadden we zelfs namen gegeven; de lange roze, one-sleeve girl. Wout had ons op maandag en donderdag telkens over het systeem van Sneek verteld. Sommigen van ons team vonden zelfs dat hij maar irritant lang bleef doorpraten daarover, dat hebben we maar niet tegen hem gezegd.

Bijna compleet zijn we naar Sneek gereisd. Ik had gelukkig een plekje in de auto, ik dacht zolang ik niet reageer in de app, hoef ik niet met de trein (werkt altijd deze methode). Paul was als enige niet mee, zij is op wintersport met haar studie, tegen het team heb ik gezegd dat ik dat echt niet vind kunnen, maar stiekem ben ik gewoon jaloers. Daarentegen was Merel wel weer terug van haar blessure en kan eindelijk weer mee doen.

We begonnen de set met Eli, Tess, Janssen, Nik, Mauwie, Val en Maaik. We hadden constant een voorsprong van 1 of 2 puntjes, alles liep soepeltjes. We liepen zelfs uit tot 19-23! Bij Sneek liep het niet zo lekker, daarom besloten ze even voor één puntje een andere opstelling te proberen om vervolgens, nadat ze het punt hadden gewonnen. weer compleet anders te gaan staan. Wout heeft geprobeerd dit aan te kaarten bij de scheidsrechters en bij de beppes achter het telbord. Dit had helaas niet het gewenste effect, wij waren helemaal van ons apropos en verloren de set met 23-25. Echt om te huilen deze set, de emoties gingen heen en weer van boos naar huilen naar weer boos.

De tweede set was echt een dramatische start, erg veel irritaties in het team. Wout heeft het maar ternauwernood overleefd, de spanning loopt namelijk hoog op. De irritaties aan de kant liepen ook hoog op, er werd gevraagd om wissels en zelfs gescholden. Wout vond dat schelden niet kunnen en sprak Merel daarop aan, ik vond dat echter wat overdreven maarja … Uiteindelijk kwam de rust toch nog terug in het veld, iets wat niemand had verwacht. De set werd zelfs gewonnen. MOKER.

Dit hebben we de derde set lekker doorgezet! Alhoewel de tegenstander en de scheids een beetje in de war waren met de sport handbal. Dit leverde aardig wat frustraties op bij Maureen. Die de frustratie weer keurig uitte naar de tegenstander door ze af en toe er aan te herinneren dat we inderdaad niet aan het handballen waren. We gingen lekker deze set! Angela ging deze set ook lekker aan de kant. Naja… lekker, het zag er best belachelijk uit, maar dat durfde ik haar niet te zeggen. Ze ging in haar trui als een wilde heen en weer, als een airtube…. Maar het heeft misschien wel geholpen, want we wonnen de derde set.
De vierde set vertelde Wout dat we moesten gaan winnen. Deze tip pakte goed uit, we liepen meteen goed uit met 7-0. Niemand in het team snapte waarom Wout dat niet eerder had gezegd, dat had het allemaal zoveel makkelijker gemaakt. Kill block hier en kill block daar en de set was voorbij. 1-3 Winst heeeeerlijk! Zo dat was het wel weer lief dagboek, ik ga nu echt slapen! Spreek je morgen weer. Liefs van mij.

gh @ VoV, verslag Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.