Lisette Heeringa blikt vooruit

Voor aanstaande zaterdag staat in de Topdivisie bij de dames een ‘kraker’ op het programma die eigenlijk geen ‘kraker’ in de zin van het woord is. Vaak denken we dan aan een topduel tussen titelkandidaten, bij Alterno II vs Sliedrecht Sport II is juist het omgekeerde het geval. Bij dit duel dalen we af naar de kelder van de Topdivisie. Beide teams hebben tot en met de setratio eenzelfde score, maar doordat Sliedrecht II een beter puntenratio heeft bezetten ze de voorlaatste plaats en is Alterno II de ploeg, die met de rode lantaarn aan de wedstrijd begint. Beide teams hebben vier punten uit 10 wedstrijden.

Dat rode kleinood tot 10 januari 2015 in bezit houden, of juist niet, is de inzet van deze ‘kraker’. Vizier op Volleybal vroeg diagonaal Lisette Heeringa van Sliedrecht Sport II om, na ruggespraak met haar ploeggenoten, vooruit te blikken op dit belangrijk duel en onze lezers eerst iets meer te vertellen over haarzelf en vervolgens over de wedstrijd van morgen.

Lisette, stel je s.v.p. voor aan de lezers van VoV. “Ik ben dus Lisette Heeringa, 24 jaar, vanaf mei 2015 getrouwd, psycholoog, fanatiek en ik houd van gezelligheid.”

VoV: “Waarom ben je gaan volleyballen?” Lisette: “Omdat ik het turnen op mijn 12^de niet leuk meer vond en ik van mijn ouders niet op voetbal mocht… Volleybal was mijn tweede keus, maar achteraf ben ik mijn ouders wel dankbaar hoor!”

VoV: “Waar bestaat je individuele wedstrijdvoorbereiding uit?” Lisette: “De zaterdag begint vaak met uitslapen, daarna de radio hard en het trainingspak gelijk aan. Verder ben ik in gedachten al wel met de wedstrijd bezig, maar heb ik geen vaste patronen in gedrag. Ik let eigenlijk alleen op wat voor eten ik meeneem.”

VoV: “Ben je bijgelovig, heb je bepaalde rituelen voor de wedstrijd?”  Lisette: “Nee, gelukkig niet. Zou er alleen maar last van hebben als iets niet zou kloppen, zo’n type ben ik wel.”

VoV: “Wat verwacht je in 2015 van het seizoen 2014 / 2015?”  Lisette: “Kijkend naar mijn team verwacht ik dat we zullen groeien in niveau en dit vaker en langer vast kunnen houden, zodat we meer punten gaan pakken. Dit zal het teamgevoel en plezier wat er nu – ondanks de vele verliespartijen – al is, alleen maar groter laten worden.”

VoV: “Hoelang ben je chagrijnig na een nederlaag?”  Lisette: “Het hangt heel erg af van de manier waarop je verliest, maar over het algemeen trekt het zondagavond wel een beetje weg en maandagochtend kijk ik weer vooruit naar de volgende wedstrijd. Evenzo kan ik ook tot maandag nagenieten van een overwinning!

Dit euforische of chagrijnige gevoel gaat wel samen met wat voor spel ik zelf heb laten zien: van een overwinning waarin ik slecht speelde, kan ik net zoveel balen als van een verloren pot waarin ik heb laten zien wat ik kan.”

En specifiek voor de wedstrijd tegen Alterno II zouden de lezers nog graag van je weten:

VoV: “Wat verwacht je van deze wedstrijd?” Lisette: “Een spannende strijd tussen twee teams die allebei hard werken voor de punten, met hopelijk een hoop beleving en sfeer.”

VoV: “Waarom gaan jullie toch winnen?” Lisette: “Ik heb deze vraag voorgelegd aan wat teamgenoten. Onze conclusie is dat wij gaan winnen omdat wij absoluut niveau in huis hebben en daarmee Alterno II kunnen gaan verslaan. Één van mijn teamgenoten drukte het uit op haar manier: ‘Wij zijn gewoon beter, BAM’ (Van Loon, 2014). Of dit zo is, zullen we zaterdag gaan zien.

Het feit dat Alterno ook weinig punten heeft legt aan de ene kant druk op beide teams, omdat we allebei nu zullen moeten gaan bewijzen wat we kunnen, maar aan de andere kant geeft het ons ook de ruimte om te laten zien wat we in huis hebben. En als wij het zelfvertrouwen dat we goed kunnen volleyballen eenmaal hebben, zijn we niet te stoppen!”

VoV: “Waar is Alterno II goed in?” Lisette: “Eerlijk gezegd weet ik dat nog niet. En dat houd ik liever zo, want dan kan ik me er ook geen zorgen over maken.”

VoV: “Welke troeven gaan jullie inzetten om hen af te stoppen?” Lisette: “Na wederom overleg met mijn teamgenoten ga ik dit hier natuurlijk niet melden ! Dit blijft een verrassing. Kom zelf zaterdag maar kijken! Maar het zal o.a. iets met plezier maken en een feestje bouwen te maken hebben…”

VoV: “Merk je dat de jullie ploeg al zenuwachtig is?” Lisette: “ Mwah, zenuwachtig zou ik het niet noemen. Vooral gedreven, klaar voor de strijd want we zien onze kansen! We hebben veel zin om weer te winnen. En dan vooral met elkaar! Het teamgevoel is deze week lekker aanwezig, mede omdat we zaterdagavond een teamuitje gepland hebben en daar erg naar uit kijken. De echte zenuwen en/of gezonde spanning komen zaterdagochtend wel…”

Okay, bedankt voor de medewerking Lisette. We kijken zaterdag met belangstelling uit naar de uitslag en kunnen ons dan een beetje een voorstelling maken hoe in “Kamp Sliedrecht” de vlag erbij hang.  

gh @ Vizier op Volleybal. Lisette is de speelster met shirtnummer 9. Van Loon, 2014, is de drager van het nummer 3. Dat u weet u wie wat gezegd heeft.