Loesje zit op volleybal, transfersommen
Ma, in het verleden een leuke volleybalster met een fluwelen techniek en een helder spelinzicht, meldt dochter Loesje aan bij de plaatselijk club in een middelgroot dorp op het platteland in bijvoorbeeld Brabant, Limburg of Twente. Dat mag wat mij betreft ook Groningen zijn. Loesje is dan net zeven geweest en gaat bij de mini’s. Pa, niet echt gezegend met veel volleybaltalent, maar wel een noeste werker met een diamanten mentaliteit geeft trainingen bij de club. Loesje heeft van beide ouders de goede volleybaleigenschappen meegekregen en blijkt een volleybal natuurtalent.
Tot haar dertiende blijft ze bij de locale club ( A ), die promotieklasse speelt, dan vinden ma en pa haar oud genoeg om de overstap naar de buurvereniging in de 2de divisie ( B ) te maken. De haal en breng kilometers worden op de koop toe genomen. Meer trainingsmogelijkheden en betere trainers moeten het talent verder ontwikkelen. Loesje gaat meteen naar MA1 en dames1, maakt ook daar ook veel indruk, en op haar 16de klopt een andere buurvereniging aan. Zij willen Loes voor hun Topdivisie ( C ) team.
Loes gaat graag, want een paar vriendinnen van de Volleybalschool spelen daar ook. Ze debuteert op haar 16de in de topdivisie en blijft bij de speurneuzen uit de Eredivisie niet onopgemerkt. Ze gaat op haar 18de buitenshuis wonen en studeren en maakt de overstap naar een eredivisieclub ( D ). In hetzelfde jaar debuteert ze in de eredivisie, waar ze tot haar 22ste blijft spelen en dan vertrekt ze naar Verweggistan, waar met oliedollars een topteam wordt gevormd.
Nou en? Mooi voor Loes, mooi voor ma en pa, zult u zeggen / denken, maar waar gaat dit over?
Dit gaat erover, hoe het nou zit met die Nederlandse clubs zit die heel veel tijd en geld in de volleybalopleiding van Loesje, de latere Loes, hebben gestoken. Precies 14 jaar lang! Worden die er ook beter van? Zien die ook nog iets terug van de door hen gemaakte kosten? Of is het gewoon ‘not done’ een vergoeding te krijgen voor opleiden, het leren, de tijd, de kosten voor trainers, zaalhuur, reizen, teamgelden, en noem verder maar op. Is opleiden voor een andere club, in dit geval door niet op het hoogste niveau spelende clubs, dan zo gewoon geworden? Beëindigt een telefoontje naar Pa, Ma of Loes dan een jarenlange ‘investering’ waarvan dus nooit enig ‘rendement’ te verwachten is? Dank je wel en tot ziens! Gaat dat zo? Hoe aantrekkelijk is opleiden voor een ander, is de ‘eeuwige roem’, de eer dat zij ooit bij die club begonnen zijn voldoende?
Voor deze clubs is het meestal één richting verkeer, talentvolle speelsters vertrekken, ze komen niet naar hen om op promotieklasse en laag divisieniveau te spelen. Daar moet toch iets anders voor te bedenken zijn. Clubs die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van speelsters zouden daar op de een of andere manier voor gecompenseerd moeten worden. Een transfersom? Een opleidervergoeding? Ik kan me wel een systeem voorstellen waarin club B een bedrag aan club A betaald, club C een bedrag aan club B en club D een bedrag aan club C voor de opleiding van Loesje. Het is aan club D om van de buitenlandse club dan ook een opleidervergoeding te vragen.
De Nevobo zou eigenlijk de administrateur en incasseerder van die onderlinge club vergoedingen moeten zijn. Omdat bij de Nevobo alle info bij elkaar komt. Clubs rekenen dus niet met elkaar af, maar de Nevobo is de ‘bank’ waar de tegoeden geparkeerd staan.
Uiteraard krijgt de Nevobo een ‘administratievergoeding’ voor elke transfer. Zij incasseren de ‘transfersommen’ en hebben een soort rekening courant verhouding met de clubs, die dus een opleider ‘tegoedpotje’ bij de bond krijgen. Een potje dat bestemd is voor bijzondere omstandigheden. In de reglementen ligt vast wanneer clubs een opname uit hun tegoedpotje kunnen doen.
En dan komen we eindelijk uit waar we uiteindelijk naar toe wilden!!
Een opname uit dat ‘tegoedpotje’ zou bijvoorbeeld kunnen bij promotie naar een landelijk spelende divisie, zoals de DELA Eredivisie, de Topdivisie of 1ste divisie ter dekking van de hogere kosten. Verplichte promotie, wel te verstaan, die dus bekostigd wordt uit de tegoeden opgebouwd uit transfergelden uit het verleden. Opleiden loont, betaalt zich dus op den duur terug. Hoe beter de opleiding, des te meer kans op ‘opbrengsten in de toekomst.’
Wie heeft er opmerkingen aangaande bovenstaande? Onzin? Tegen de regels? Een goed idee of juist helemaal niet? We vernemen het graag om mogelijk weer een bouwsteentje aan te kunnen dragen voor een andere competitie opzet!
@Vizier op Volleybal
PS: In het voetbal is er toch ook een systeem waarin een amateurclub nog meedeelt in de transfersom van door hen opgeleide talenten. Is dat te projecteren naar het volleybal?