Lycurgus kreeg geen vat op Langhenkel

Abiant Lycurgus heeft de eerste wedstrijd in de finale van de play-offs met ruime cijfers verloren. In Doetinchem was Langhenkel Volley met 3-0 veel te sterk. Setstanden 25-16, 25-17 en 25-17.

Ongewone omstandigheden

Sporthal Rozengaarde is nu niet bepaald een topvolleybal waardige sporthal. De gedateerde thuishaven van Langhenkel ontbeert alle mogelijke moderne faciliteiten, het plafond hangt op nauwelijks zeven meter hoogte en met de ongemakkelijke tribunebanken dicht op het veld is het voor menig tegenstander lastig spelen. Het was dan ook in veel opzichten een moeilijk avondje voor Abiant Lycurgus.

De Groningers kwamen de hele wedstrijd niet onder de druk van Langhenkel uit en konden zich domweg onvoldoende aanpassen aan de omstandigheden. Trainer coach Ronald Zoodsma wond er na afloop geen doekjes omheen:”We hebben er geen wedstrijd van kunnen maken, we kregen geen grip op hen en waren niet bij machte uit te voeren wat we hadden afgesproken”.

Veel serve- en aanvalsdruk

Lycurgus had veel moeite met de servedruk die de Achterhoekers produceerden. Vooral de kanonskogels van Adam White waren een plaag voor de Groninger passers, die menige bal van de onderarm tegen het plafond zagen afketsen. Overigens was White niet alleen vanaf de servelijn op dreef, ook aan het net was de Australiër weer uitermate waardevol voor zijn ploeg. Sowieso kon de thuisploeg aan het net flink tekeer gaan. Spelverdeler Daan van Haarlem kreeg de ballen op een presenteerblaadje aangeleverd van zijn passers en had de aanvalsopties voor het uitzoeken. Dat deed hij uitstekend.

Een schril contrast met zijn collega aan de andere kant van het net. Naarmate de wedstrijd vorderde had Frank Lubberts het steeds moeilijker om zijn medespelers aan het net te bereiken. De regisseur van Lycurgus kon maar moeilijk de juiste afstemming met zijn aanvallers vinden.

Tactische aanpassing geen oplossing

Het ontbrak Lycurgus vooral aan de scherpte die de ploeg de laatste weken juist zo kenmerkte. Meest sprekende voorbeeld was wel Edson Felicissimo, die normaal gesproken met zijn temperamentvolle spel een voorbeeld voor zijn ploeggenoten is. Maar de Braziliaan ontbeerde alle venijn.

Zoodsma zag het met afgrijzen aan en kon er weinig aan veranderen. Hoe hij zijn spelers ook in de time-outs en langs de lijn probeerde te coachen, hij kreeg zijn ploeg niet meer aan de praat. Ook niet met het veranderen van de rotaties en het inbrengen van Peter Barla aan het begin van de derde set. De routinier kon het tij ook niet keren en sloeg zich direct al twee keer achter elkaar stuk op de blokkering van Langhenkel.

En evenals in de eerste twee sets liep de thuisploeg in het derde bedrijf vlot uit naar een voorsprong van een punt of zes, zeven, waardoor halverwege de ‘Vorentscheidung’ was gemaakt. Soms leek het wel prijsschieten voor Langhenkel. De aanhang van de thuisploeg vond het allemaal prachtig en zorgde voor een fantastische sfeer. De eerst nog zo enthousiaste Lycurgus aanhang werd totaal overstemd.

Volgende week andere wedstrijd

Of de extra spanning van het spelen van een finale nog een rol speelde bij de Lycurgianen durfde aanvoerder Robbert Andringa na afloop niet te zeggen:”Het zou kunnen. Voor ons is dit natuurlijk nieuw, wij hebben geen ervaring met het spelen van finales. Maar dat neemt niet weg dat we beter moeten kunnen dan dit. Ik heb er alle vertrouwen in dat we het volgende week recht kunnen zetten. Dat wordt een heel andere wedstrijd”. De tweede wedstrijd in deze finale is op maandag tweede Paasdag ( 9 april) in het Alfacollege Sportcentrum, aanvang 16.00 uur.

(Wedstrijdverslag van website Abiant Lycurgus)