Madjoe in vijf sets langs VoCASA H2

VoV, 07-11-2022. 19:13 uur Zaterdagmiddag 13:00 uur, koffie in de Drecht. Een klein halfuur later vertrekken we richting Nijmegen voor onze wedstrijd tegen VoCASA. Gelukkig hebben we nog 2 uur de tijd om ons in de auto mentaal voor te bereiden op de wedstrijd. Eenmaal aangekomen in de sporthal doet ons de troosteloze mededeling dat de kantine (nog) geen vergunning heeft voor alcoholische versnaperingen.

Vast een slechte grap. En anders zorg voor later, dachten we. Eerst maar eens zorgen dat er überhaupt iets te vieren is na de wedstrijd. Het pimpelpaarse strijdtoneel deed overigens vermoeden dat men in Nijmegen enorm trots is op de lokale muziekproducent Tino Schmidt, in de volksmond ook wel bekend als Purple Disco Machine. We kregen spontaan zin in een lekker soundje tijdens de warming-up. Zo rond de klok van 5 uur, 3,5 uur na vertrek, klonk dan eindelijk het eerste fluitsignaal. It’s about damn time…

We startten in de eerste set erg goed. Mede dankzij een loepzuivere side-out en goed blokkeren hielden we vanaf het begin van de set een kleine voorsprong. Deze voorsprong werd halverwege de set door sterk blokkeerwerk van Ruben vergroot en zo wonnen we de eerste set met 25-19. Ruben zou volgens hem zelf uiteindelijk goed zijn voor 8 kill-blocks, verspreid over de hele wedstrijd. Bij afwezigheid van data-analist Frank besloot hij zijn eigen +’jes maar zelf te noteren in zijn hoofd. Dank hiervoor, zo wordt dit verslag toch nog enigszins wetenschappelijk onderbouwd.

De tweede set verliep misschien wel beter dan de eerste set. Vrijwel de gehele set hielden we een voorsprong van 4 punten. Eenmaal aangekomen bij de big points lieten we VoCASA nog iets te dichtbij komen. Gelukkig wisten we met 28-26 de set toch naar ons toe trekken en met 2-0 de voorsprong in de wedstrijd te vergroten.

VoCASA gaf niet op en liet verbeterd spel zien in set 3 en 4. Bij ons ging de servicedruk ver omlaag en dit gaf VoCASA de mogelijkheid hun eigen spel te spelen. Wederom gaven we een voorsprong in een verre uitwedstrijd uit handen, wat resulteerde in een vijfde set.

Ik wil niet iedere keer in herhaling treden door te benoemen dat voor een uurtje volleybal heen en weer naar Nijmegen ook zo zonde is, maar het zijn wel de feiten. En al helemaal met de huidige brandstofprijzen. Tel daarnaast ook nog het grote aantal auto’s waar wij noodgedwongen mee naar Nijmegen waren afgereisd bij op en je voelt je bijna schuldig als de wedstrijd niet zo lang mogelijk heeft geduurd. Maar goed, gelukkig wisten we in de vijfde set het goede spel uit set 1 en 2 weer terug te halen en alsnog met een 3-2 overwinning van het veld te stappen.

Winst! Vieren! Biertje! Of nee toch niet… De mededeling voorafgaand aan de wedstrijd bleek geen grap te zijn. Er was geen (0,0) biertje te koop in de kantine. Nou, dan begrijpt u het wel. Als de wiedeweerga richting Enkhuizen. Twee puntjes mee in de tas, een klein bvo’tje halen in de supermarkt, nog even langs de grote gele M, en wegwezen. Dit maakt je toch weer beseffen dat wij het in de Drecht maar wat goed geregeld hebben. Tot volgende week lieve mensen, Super Saturday!

gh @ VoV, verslag van en foto via Gijs Brandsen en Nico Brandsen.