Vizier op volleybal

 

Nederland verliest (weer) van Turkije

VoV, 24-08-2021. 18:55 uur. Het wordt weer eens tijd om van Turkije te winnen, dat gevoel leeft er toch wel een beetje. Eigenlijk hoogtijd om revanche te nemen voor de verloren duels en het verloren prestige in de laatste jaren. Vandaag was de gelegenheid om verloren eer recht te zetten. Om via winst op het EK de stap te zetten naar de koppositie in poule D.

Even teruggaan in de tijd, in 2019 schakelde Turkije de Oranje dames in Ankara in de kwartfinale bij het EK 2019 met een 3-0 nederlaag uit (20, 22, 20), in januari 2020 ging de revanche bij het OKT in Apeldoorn de mist in, Turkije pakte in het hol van de leeuwinnen het ticket voor Tokyo en Oranje haakte toen in de halve finale tegen Duitsland af en kwam dus helemaal niet aan revanche toe. En bij de VNL 2021 in Rimini was Turkije met 3-0 (27-25, 25-20 en 25-20). Okay ‘no game is the same’ maar gezien het verleden wordt het hoog tijd om wat recht te zeten, al weten we bij voorbaat ook dat het een zware dobber zal worden.

Zou Selinger de ervaren en meer geroutineerde speelsters (Dijkema, Grothues) vanaf het begin in de basis zetten om de revanchegedachte meer inhoud te geven of zou de jonge lichting het moeten doen?

Het beloofde op mid een zeer interessant duel te worden. Zowel de mids van Nederland als die van Turkije scoorden in de voorgaande duels op het EK makkelijk, waarbij de omloopbal voor beide teams een belangrijk wapen is. Alsmede het scorende blok. En voor Nederland de serve. Verder was natuurlijk de vraag of de Nederlandse diagonalen de scoringsdrift en vaak (intimiderende) juichscenes van de Turkse scorend bij zouden kunnen houden. En lukte het Buijs/ Daalderop een eventueel puntentekort op die positie goed te maken tegen Baladin/ Senoglu. We gaan het zien en we gaan u het vertellen. En wie zou als spelverdeelster en libero uit gaan blinken?

Allemaal vragen vooraf, eerst maar beginnen met de starting seven. Selinger begon met de volgende basis, terwijl Guidetti daar tegenover zette:

  • Spelverdeling: Nederland: Britt Bongaerts.
  • Spelverdeling: Turkije: Cansu Özbay.
  • Libero: Nederland Myrthe Schoot.
  • Libero: Turkije Simge Akoz.
  • Diagonaal: Nederland Elles Dambrink.
  • Diagonaal: Turkije Ebrar Karakurt.
  • Midspeelsters: Nederland Juliet Lohuis, Eline Timmerman.
  • Midspeelsters: Turkije Eda Erdem, Zehra Günes
  • Passer lopers: Nederland Anne Buijs, Nika Daalderop.
  • Passer lopers: Turkije Hande Baladin, Tugba Senoglu.

En dan de wedstrijd:

Laten we maar meteen met het vervelende nieuws beginnen, oranje verloor weer met 3-0, de derde keer. Dus niks revanche, niks iets rechtzetten. En dan is het wellicht aan de tijd te erkennen dat Turkije beter is dan het oude en het nieuwe Oranje. Deze keer kreeg Oranje 21, 21, en 20 punten mee. Turkije was in de eigen score veel beter met 42 om 65 punten, voornamelijk via 32 om 50 aanvallende punten. En ook omdat ze meermaals de mazzel van een ace via de netband hadden, waardoor ze op de laffe manier een 3 om 8 serverend voordeel haalden.

En de punten kunnen we als volgt verdelen. Op mid werd het 27 om 14 via Erdem (16) en Günes (11) tegen Lohuis (4), Timmerman (9) en Baijens (1). De speelsters op de passer loper hielden elkaar scorend in evenwicht, Buijs (110 en Daalderop (7) scoorden even vaak als Baladin (9 en Senoglu (9). Op de diagonaal maakte Karakurt er 15 en Dambrink 6. En op spelverdeling scoorde Özbay (5) een puntje meer dan Bongaerts.

In de eerste set had Oranje een prima start. Anne Buijs en Eline Timmerman serveerden Oranje naar een 6-1 voorsprong. Aan de hand van diagonaal Ebrar Karakurt kwam Turkije langzaam maar zeker terug en bij 9-9 hadden ze achterstand weggewerkt. Eda Erdem scoorde twee keer (10-12), mid Günes liet zich ook gelden (naar 12-15 en oranje kon daarna via Elles Dambrink iets terugdoen. Na de 11nsluitende 14-15 maakten Erdem en Karakart het verschil naar 15-20.

Oranje bleef knokken en kwam terug naar 20-22, waarop Guidetti een van zijn vurige speeches inde time out hield. Karakurt scoorde na de pauze en na een stuk of vier blokkeeracties op Nederlandse aanvallen lukt het Turkije de 20-24 te scoren. Twee punten later stond het 21-25. In deze set hadden Kirsten Knip, Marrit Jasper en Maret Grothues invalbeurten.

Oranje begon ook in set twee best goed, (3-1), maar keek daarna vlot tegen een 3-5 achterstand aan en liep daarna de hele set achter de feiten aan. Turkije was een gulle gever wat de foutenlast betreft en hield eigenlijk met hu kadootjes Oranje tot aan 10-11 in de wedstrijd. Daaraan liepen ze in twee servebeurten uit naar 11-16. Baladin en Erdem scoorden, en natuurlijk ook Karakurt. Oranje bleef op afstand volgen (13-18, 15-21), kwam via scores van Nika Daalderop nog terug naar 18-21 en 20-22.

De foutserve van de ingevallen Celeste Plak en het zoveelste punt van Eda Erdem scoorden de 20-24. Twee punten later stond het weer 21-25, met hoe kan het anders het laatste punt via Ebrar Karakurt. Een zekerheidje in de setfinale. Ook in deze set werd er voor serve en passing gewisseld en stond Kirsten Knip op libero.

Het wordt eentonig, maar ook in de derde set ging Oranje goed van start (6-4) kwam daarna in twee servebeurten met 7-11 achter en wist na een lange rally, die door Anne Buijs werd afgerond bij 10-11 het verschil tot één punt terug te brengen. Daarna werd Elles Dambrink twee keer door Senoglu afgeblokt, trof een voetzoeker van Karakurt de vloer en scoorde Turkije weer eens met een ace via de netband.

Het werd 10-15, Oranje vocht zich naar 15-17, en even later naar 18-19. Maar kwam er niet naast. Via 18-21, 19-23 werd het uiteindelijk 20-25. Met het laatste punt van Ka…, oh neen toch niet, deze keer was het Zehra Günes. In de derde set bracht Selinger nog Celeste Plak, Marrit Jasper, Celeste Plak en Indy Baijens.

Wedstrijd verloren, maar niet geklaagd. Dan worden we maar tweede in de poule, daarvoor moeten we morgen nog wel even Zweden verslaan. En gaan we het in de achtste finale opnemen tegen Duitsland of Bulgarije, waarschijnlijk Bulgarije en gaan we zo door naar de kwartfinale.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s CEV.