Nestor scheids Henk Woudstra uitgefloten?

Onlangs presenteerde de Nevobo de N1 scheidsrechterslijst voor het volgend seizoen. Dat gold ook voor het “Licentiebeleid Nationale Officials”. Opvallende afwezige in de N1 lijst was Henk Woudstra, de nestor bij de N1 scheidsrechters in  de Eredivisie met een immense staat van dienst in fluitend volleyballand. Wij konden ons niet herinneren, dat er door de Nevobo officieel afscheid van de heer Woudstra was genomen, zoals bijvoorbeeld wel aan het eind van het seizoen bij Hans Bontekoning was gebeurd. Voor ons een reden om (per mail) contact met de heer Woudstra op te nemen en na te vragen hoe de vork in de steel zat.

De heer Woudstra gaf aan na ampel en weloverwogen beraad de vragen te willen beantwoorden, om dat zoals hij zegt “eerlijkheid en openheid hoog bij hem in het vaandel staan”. Verder verwees hij ons bij enkele vragen door naar mw. Joëlle Staps, algemeen directeur van de Nevobo. Ook haar stuurden wij de vragen toe en ontvingen van haar een reactie. Onderstaand kunt u (onverkort) lezen, waarom de heer Woudstra is uitgefloten!       

1: Heer Woudstra, ik zie u niet meer op de N1 lijst staan, ik zie u helemaal nergens meer op een Nevobo scheidsrechterslijst staan? Is er definitief aan een 40-jarige carrière een eind gekomen?

Henk Woudstra: “Ik verzoek u navraag te doen bij de verantwoordelijke, de Nevobo, wat hiervan de reden is.  Zij verzorgen de publicatie en zijn als zodanig verantwoordelijk. De eindverantwoordelijke is  mw. J (oëlle) Staps.  Met mijn toestemming mag u haar op de vrouw af vragen wat deze omissie of de reden is van het niet opnemen van mij in de scheidsrechterlijst. Ik hoop vurig, dat zij haar verantwoordelijkheid hierin neemt en open, eerlijk en transparant naar u zal zijn.”

Joëlle Staps: “Met Henk is eind vorig seizoen afgesproken, dat seizoen 2013-2014 zijn laatste seizoen zou zijn als N1 scheidsrechter. Henk heeft vervolgens aangegeven graag tijdens de Supercup 2014 afscheid te willen nemen. Om meerdere redenen vonden wij dit niet passend en hebben Henk hierover geïnformeerd. Tevens hebben we alternatieven aangedragen om zijn afscheid te markeren.  Henk was hierover erg teleurgesteld omdat hij van mening is dat de toezegging ten aanzien van de Supercup reeds aan hem gedaan was. Henk heeft ons toen te kennen gegeven dat als er niet passend afscheid van hem genomen kon worden hij dan nog een seizoen door wilde als N1 scheidsrechter. De verstandhouding was inmiddels echter dermate verslechterd dat van een verdere samenwerking geen sprake meer kon zijn en wij hebben besloten vast te houden aan de reeds gemaakte afspraak om na afloop van het seizoen 2013-2014 te zullen stoppen.”

2: Als u gestopt bent, heer Woudstra, waarom hebt u dan geen afscheid genomen? Met uw staat van dienst bent u dat toch eigenlijk wel een beetje verplicht aan de collega’s, de clubs en de spelers. En de Nevobo is dit toch eigenlijk wel verplicht aan u. Via een Supercup wedstrijd of een bekerfinale of zo. U kent iedereen en iedereen kent u en dan kun je toch niet zomaar stoppen!.

Henk Woudstra: Ik ben niet gestopt, want dan had ik zeker dit via de mij bekende kanalen kenbaar gemaakt of was het op een prudente wijze door de Nevobo naar buiten gebracht. Een carrière van ruim 40 jaar is inderdaad niet niks. Sommige bestuurders waren niet eens geboren, laat staan dat ze wisten wat volleybal inhield. Velen kennen mij en ik ken velen. Als ik gestopt zou zijn dan had ik zeker mijn collegae en volleyballand daar van verwittigd. Burgerlijke fatsoensnorm en nestor zijn verplicht.

Een klein stukje van de sluier wil ik toch nader oplichten. Met hoofd arbitrage, zijnde de heer J. (oep) van Iersel, heb ik een gentlemen’s agreement, dit onder getuige. Als afscheid zou ik de heren supercup fluiten met collega Frans Lodérus als 2^e scheidsrechter, Jan Rinksma als jurylid en de door mij te kiezen lijnrechters, waarvan ik een drietal reeds had benaderd.

Uw conclusie mag u hier verder uit trekken, doch verwijs graag naar mw. J. Staps van de Nevobo als eindverantwoordelijke.

Joëlle Staps: “Ik ben het er helemaal mee eens dat Henk een groots afscheid verdient. Als Nevobo hebben we dan ook verschillende momenten aangemerkt om stil te staan bij het afscheid van Henk. Helaas wilde Henk niet aan een dergelijk afscheid meewerken omdat hij zelf graag afscheid had genomen tijdens de Supercup 2014. De draaiboeken die klaar lagen voor zijn afscheidsceremonie zijn derhalve in de la beland in plaats dat daar uitvoering aan is kunnen geven. Betreurenswaardig aangezien we vrijwilligers met een staat van dienst als Henk héél graag willen danken voor al datgene dat zij voor de volleybalsport betekend hebben.”

3: Heer Woudstra, ik heb begrepen dat u nog wel het EK voor studenten fluit, dat kan dan nog wel?

Henk Woudstra: U bent / blijkt goed geïnformeerd. Ik fluit inderdaad in augustus 2014 tijdens het EK studenten en zal daarbij Nederland waardig vertegenwoordigen, zoals ik dat gedurende mijn hele scheidsrechtercarrière heb gedaan. Iets wat je van een representant van je land en Bond (Nevobo) trouwens mag verwachten. Het ligt in mijn karakter gesloten en heb dit ook altijd  met verve uitgedragen in mijn werk (internationaal) en mijn hobby het volleybal (nationaal als internationaal).

4: Heeft uw stoppen te maken met de leeftijdsdiscriminatie en de BMI norm of met het nieuwe licentiesysteem van de Nevobo. Hoe denkt u daar trouwens over!

Henk Woudstra: “Deze vraag is tweeledig. Voor het eerste gedeelte dient u zich, als eerder gememoreerd, te wenden tot mw. J. Staps, als eindverantwoordelijke.

Wat de leeftijdsdiscriminatie en BMI betreft, daar heb ik geen goed woord voor over. Het is ronduit beschamend hoe men met medemensen (vrijwilligers) omgaat. Meer wil ik daar voorlopig niet van zeggen.

Wat het nieuwe licentiesysteem van de Nevobo betreft, heb ik een heldere en een uitgesproken mening, die bij de Bond bekend is. Je kunt niet meerdere HEREN dienen. Dit gaat ten koste van je voorbereiding, dus de wedstrijd. Clubs, spelers en coaches zitten hier niet op te wachten. Velen, scheidsrechters en juryleden, zijn het met mij eens, doch durven niet boven het “maaiveld” uit te komen. De angstcultuur. Men scalpeert je en hiervan zijn voorbeelden te over. Ook hier wil ik het voor zover voorlopig bij laten.“

Joëlle Staps:  “Ik vind het jammer dat de beleidslijnen. die bedoeld zijn om de arbitrage in Nederland te verbeteren zo negatief uitgelegd worden. Als Nevobo doen we niet aan leeftijdsdiscriminatie, wel aan een goede opbouw van ons scheidsrechtercorps.  We proberen daarbij een gezonde mix te maken van aanstormend talent en ervaren scheidsrechters. Daarnaast proberen we om iedere scheidsrechter persoonlijk te begeleiden van begin tot het einde van zijn of haar carrière.

Het licentiesysteem is erop gericht om de kennis van onze officials up-to-date te houden. De laatste jaren zijn door de FIVB immers belangrijke spelregelwijzigingen (bijvoorbeeld de netfout) doorgevoerd waarvan het goed is dat onze officials exact weten hoe deze spelregels toe te passen. Dit om discussies met spelers en coaches te voorkomen.  Het licentiesysteem is daarop gericht. Middels de spelregeltoets, het arbitragesymposium en het ontvangen van feedback na wedstrijden proberen wij onze officials zo goed mogelijk (bij) te scholen. Ik vind het nadrukkelijk de verantwoordelijkheid, zowel richting onze scheidsrechters als richting de teams, om daar als Nevobo in te voorzien.

Echter leeftijdsdiscriminatie noch het licentiesysteem hebben geleid tot ons besluit  om Henk niet langer in te zetten als N1 scheidsrechter. Ik vind het dan ook onterecht dat Henk ons (vrijwilligers)beleid hekelt, omdat ons besluit ten aanzien van zijn inzet niet in zijn straatje past. Als Nevobo proberen we het zo goed mogelijk te doen voor ieder kaderlid. Echter is het wel zo dat we gezamenlijk beleid vaststellen en daar uitvoering aangeven in het brede belang  van de volleybalsport in Nederland.

Wat betreft de BMI; hierin volgen we voor de internationale wedstrijden de criteria die door de FIVB en CEV gesteld zijn.

5: Gaat u wellicht een andere taak binnen de Nevobo Arbitrage uitvoeren? Wordt u jurylid of zo, heer Woudstra? Uw kennis gaat toch niet verloren?

Henk Woudstra: “Dit is voor de muziek uitlopen, doch een ding (is door mij reeds uitgedragen) staat bij mij voorop, dat mocht ik jurylid worden, ik mij hier niet voor op zal geven. Een vrijwilliger vraag je en dient niet, zoals nu plotseling in het leven is geroepen, te moeten solliciteren. VRIJWILLIGER het woord zegt het al, is iemand die uit vrije wil werkzaamheden verricht buiten een vast dienstverband. Dat men kennis laat gaan is een feit van algemene bekendheid. Het is maatschappelijk breed. Dat heeft te maken met de IK cultuur en niet de WIJ cultuur. Oud en jong kunnen veel van elkaar leren, doch dat wordt uit het oog verloren. Ouderen zijn lastig,  mondig en hebben veel levenservaring. Iets wat heden ten dage botst.”

Vizier op Volleybal bedankt de heer Woudstra en Mw. Staps voor hun medewerking aan dit interview en hun toelichtende antwoorden. Verder spreken we de wens uit dat beide partijen alsnog een passende oplossing vinden om op een goede manier een imposante carrière af te sluiten. Een carrière, die gezien de duur afstraalt op beide partijen. Zonder de één geen podium voor de ander en omgekeerd. En opdat uitgefloten niet aanvoelt als uitgesloten!

Van het separate aanbod van mw. Joëlle Staps om medewerking te geven aan het hele verhaal achter de Nevobo beleidskeuzes op het gebied van arbitrage zal VoV gaarne gebruik maken. Wij zullen hierop t.z.t. terugkomen. Onze interesse gaat dan vooral uit naar de reden van bijstelling van de BMI norm. Daar waar eerst duidelijk sprake was van 25 is in het Licentiebeleid nu namelijk sprake van maximaal 30, zoals ook de FIVB en CEV hanteert. En naar de aangepaste leeftijdsgrens van 45 naar 55 jaar voor groep 1.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto Volleypictures.nl