OKT: Nederland naar de finale!
De Oranje damesploeg heeft zich vanmiddag via een klinkende 3-0 overwinning tegen Italië naar de finale van het OKT in Ankara gespeeld. En daarmee is de eerste prijs binnen, want die finaleplaats is in ieder geval goed voor een herkansing op een OS ticket, als de dames de finale mochten verliezen. De eerste prijs is dus binnen. Na de valse start tegen Duitsland won Oranje drie wedstrijden met 3-0. Turkije, Kroatië en Italië kregen geen setje mee, en dan kan er maar een conclusie de juiste zijn: Nederland staat terecht in de finale.
Guidetti had geen redenen om veel wijzigingen in de basiszeven aan te brengen. Alleen Beliën was terug voor Steenbergen en verder stonden Dijkema, Pilon – Stam, Sloetjes, Balkestein – Grothues, Buijs en de Kruijf op het opstellingsbriefje bij begin van de wedstrijd. Marco Bonitta zette de nummers van Orro (spelverdeler), Diouf (diagonaal), Egonu en del Core (passer lopers), Guiggi en Danesi (midspeelsters) en Sansonna (libero) erop.
Oranje begon overweldigend in de eerste set. Bij 5-0, scores van Beliën en Buijs, haalde de Italiaanse bondscoach de ploeg naar de zijlijn. Na de time out scoorde Italië via het talent Egonu, maar Oranje hield de vijf punten verschil op de bordjes. Ook bij 8-3, de technische time out stond dat verschil er nog steeds.
In het middendeel scoorden Laura Dijkema en Lonneke Slöetjes voor Oranje, bij Italië dat op afstand bleef, waren Egonu, del Core en Diouf trefzeker. Via 13-7 ging Nederland met 16-11 weer rusten. Tussen de time outs scoorde Italië twee keer via een gewonnen video challenge.
Toen het richting de big points in de twintig ging kwam Italië sterk opzetten, Vooral Diouf en Egonu wisten de vloer te vinden met harde klappen vanaf de buitenkant. Maar ook serverend (ace Egonu) en blokkeren (del Core en Diouf) hadden ze succes. Oranje zag Italië op 21-21 naast zich. Een rommelige rally kon door Maret Balkestein – Grothues afgemaakt worden, Diouf had een passend antwoord (22-22). Slöetjes en Buijs hadden het laatste woord in deze set. Op matchpoint bij 24-22 scoorde Diouf haar 10de punt van de set, Anne Buijs lobte de bal daarna prachtig voor de 25-23 winst achter het blok.
In de tweede set sloeg Nederland het gaatje na een 3-4 achterstand. Anne Buijs haalde de serve terug en Yvon Beliën maakte met een opslag via de netband 5-4. Twee blokpunten verder had Nederland het eerste verschil gemaakt. Met 8-5 gingen de ploegen naar de kant.
Italië kon na de pauze twee keer vanuit achterstand terugkomen. Eerst van 11-7 naar 11-10 en even later van 15-12 naar 18-16. In die fase was Slöetjes de afmaker voor Nederland. Haar aanspelen was een zekerheidje voor een punt, en als het de eerste keer niet lukte deed Dijkema dat gewoon nog een keer en nog een keer. Ook Anne Buijs kreeg bij herhaling meerdere kansen, die uiteindelijk steeds werden verzilverd.
Oranje sloeg zich naar 21-16, althans dat dacht men, de video challenge corrigeerde de stand naar 20-17. Met Nicole Koolhaas voor Lonneke Slöetjes aan serve werd het 23-17, Italië kwam nogmaals terug. Enogu en Diouf wisten niet van wijken (23-20), waarop Guidetti een time out opnam. De Italiaanse foutserve was de beloning (24-21). Maret maakte het laatste punt van de set, 25-21 en 2-0 voor Oranje.
Na de eerste schermutselingen in de derde set (4-3, 5-6, 8-6) nam Oranje het heft stevig in handen. Italië was zoekende, wisselde veel maar kreeg geen grip op de oersterke Nederlandse aanval. Slöetjes en Buijs waren de scorende goudhaantjes, in rap tempo nam Oranje afstand naar 19-10. Dit kon niet meer misgaan!
Twee keer kon Italië nog een serie van drie punten scoren, maar omdat de Oranje aanvalster ook gewoon raak bleven klepperen werd het 23-17. De push in de hoek van Guiggi maakte 23-18 en Laura Dijkema zorgde met een lepe 2de bal op de achterover voor matchpoint. Wie anders dan Lonneke Slöetjes maakte het af, nadat Enoglu de stand nog op 24-19 had gezet.
Voor Nederland maakten Slöetjes (19), Buijs (12), Beliën (9), de Kruijf (7), Balkestein (6) en Dijkema (5) de tussen haakjes staande punten. Diouf kwam voor Italië tot 17 scores. Oranje had de hogere eigen score (58/49) en maakte minder punten voor de tegenstander (14/17) hetgeen een beproefd recept is om de wedstrijd te winnen.
Oranje staat in de finale en heeft met deze uitslag bevestigd dat het EK zilver niet alleen maar door het thuisvoordeel behaald kon worden. Kwaliteit verloochent zich nu eenmaal niet, dat bewezen de dames vanmiddag in Ankara maar weer eens.
gh @ Vizier op Volleybal. Foto CEV. Laura Dijkema.