OKT: Oranje legt USA op de pijnbank

VoV, 11-08-2019. 19:12 uur. Oranje – bondscoach Piazza keek na de gewonnen wedstrijd tegen België al uit naar de finale tegen de USA. “We gaan alles geven, alle emotie, passie en agressie die we hebben leggen we op het veld. Of dat genoeg is, weet ik niet.” zei hij na de met 3-0 gewonnen duel tegen onze Zuiderburen. Dat schiep verwachtingen voor de wedstrijd tegen de VS. Of die uitkwamen of dat de Nederlandse Olympische droom uitkwam of voor vele jaren achter slot en grendel kon, werd vanmiddag duidelijk.

Piazza begon met Gijs van Solkema, Nimir Abdel-Aziz, Fabian Plak, Luuc van der Ent, Thijs ter Horst en Maarten van Garderen in de starting six en Just Dronkers / Robbert Andringa als libero’s maakten de playing seven vol. Wouter ter maat en Wessel Keemink kwamen in de 1ste, 2de en de 3de set via de dubbele wissel in het veld, Gijs Jorna had in alle sets een invalbeurt als passer / serveerder.  Bij USA stonden alle grote namen (Russell, Anderson, Holt, Christenson, Shoji) in de basis, ten teken dat zij het duel ook zeer serieus namen en niets van onderschatting van Oranje wilden weten.

Oranje bood grote delen van de wedstrijd fantastisch weerwerk, maar kwam ook perioden veel tekort om het de USA lastig te maken. In de eerste set werd het met een 2 om 10 score na 16-15 voor Nederland 18-25. Voor USA. In de tweede sloeg USA na 17-17 toe. Met een 3 om 8 score voor de 20-25 eindstand. Oranje speelde USA in de derde set Ahoy uit met o.a een tussenstand van 17-8 na een geweldige serveserie van Nimir Abdel-Aziz, Oranje won met 25-17. En in de vierde set bleef het spannend tot 18-19, daarna gaf USA gas en won met 21-25.

In de openingsset waren Nimir Abdel-Aziz en Matthew Anderson de smaakmakers met hun aanvallende kwaliteiten. Het ging gelijk op, USA had één punt voor bij de eerste technische time out, Nederland nam in het middendeel een 13-10 voorsprong, maar Anderson en Russell maakten het verschil ongedaan. Vervolgens ging het gelijk op tot aan 16-15, met daarna de funeste afloop voor Oranje. De midspelers Smith en Holt zetten een ‘Mexicaanse muur’  boven het net neer waar Trump het al jaren over heeft. En Oranje gaf een paar puntjes teveel weg tot aan de 18-25.

In de tweede doorgang dwong Oranje bondscoch John Speraw van de USA al bij 5-1 om zijn ploeg naar de kant te halen. Het verschil stond er bij 7-3 nog, maar puntje voor puntje kwam USA terug totdat ze bij 12-12 het verschil van het scorebord hadden en een dreun van Anderson hen de 12-13 voorsprong bezorgden. Team USA liep uit naar 13-15, Oranje sloeg terug en kwam bij 15-15 langszij.  Er volgde tot aan 18-19 een fase waarin veel fout geserveerd werd door beide partijen. Russell en Holt maakten het verschil naar 20-23, ter Maat miste een vinger voor een touché bij 20-24 en Aaron Russell gooide met een drie meter score de deur in het slot. 20-25 en 0-2.

Oranje speelde een geweldige derde set. Ze beseften waarschijnlijk dat je niet elke dag voor een Olympisch ticket speelt en herpakten zich fantastisch. Dat werd in gang gezet na de 7-6 stand. Nimir scoorde, de van Solkema / Plak combinaties liepen ineens op mid zoals de Amerikanen het in de set ervoor voor hadden gedaan en toen Abdel-Aziz een geweldige serie opslagen neerzette en USA vaak in de fout ging, liep het verschil van 9-6 heel vlot naar 17-8. USA spartelde nog wel tegen, maar kreeg geen poot aan de trapper. En als het even tegenzat stond Ahoy als één man / vrouw achter Oranje. Dat gaf energie en het team waardeerde het zichtbaar en betaalde met punten op het scorebord terug.

Het werd 19-10 voor Nederland, USA kon een serie van drie maken, maar Nederland zette er meteen vier tegenover en kwam met 23-13 voor. De setwinst met 25-17 was daarna een kwestie van tijd en van de kansen en benutten. Fabian Plak hamerde de 25-17 binnen de lijnen. USA scoorde in deze set 10 keer voor Nederland, dat was een beetje teveel van het goede.

Oranje was twee sets gewonnen van het Olympisch ticket af, dichter bij waren ze niet geweest. Met de gedachten bij het WK 2018 toen de ploeg tegen toplanden Brazilië en Frankrijk een 2-0 achterstand omboog in een 2-3 zege, was de gedachte dat ‘alles nog mogelijk’ was niet ver.

En Oranje was ook in de vierde set goed bij de les. De 6-8 achterstand bij de eerste time out werd naar 10-8 omgebogen door Thijs ter Horst en Fabian Plak. Het was merkbaar dat op ieder gespeeld punt veel druk zat, teveel voor Oranje. De 11-9 voorsprong werd door vier aanvallende Nederlandse fouten veranderd in 12-13. USA is zo goed, die moet je niet zoveel punten achter elkaar kado geven.

Oranje moest in de achtervolging, en bleef in het spoor tot 18-19. Een snelle midaanval en een ace van David Smith maakten daarna het verschil naar 18-21. Op de 19-21 volgen twee rake klappen van Aaron Russel en een blok op Thijs ter Horst voor de 19-24 tussenstand. Twee keer kon Abdel-Aziz verlies uitstellen, vervolgens serveerde Thijs ter Horst USA naar de Olympische Spelen.

Nederland had een 45 om 44 voordeel op de aanval, maar kwam blokkerend en serverend met 11 om 17 punten er zes tekort. Dat werd nog gecompenseerd door de hogere Amerikaanse foutenlast van 28 om 31. Nimir Abdel-Aziz werd met 23 punten topscorer. Matt Anderson (18 punten) en Aaron Russel (17 punten) waren scorend belangrijk voor USA.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s FIVB.