Om de Supercup van Amsterdam

VoV, 05-09-2018. 5:30 uur. We schrijven maandag 3 september. Vandaag is het dan eindelijk zo ver, mijn eerste officiële wedstrijd als assistent trainer van Armixtos Dames 1. De tegenstander van vandaag is stadsgenoot US Dames 2, een ploeg die hoogstwaarschijnlijk voor het kampioenschap mee zal strijden in onze competitie, de 2e divisie C. Ik ben natuurlijk geen Papa Razio (of dochter Razio), wellicht zelfs geen halve Razio, maar ik hoop dat mijn stukken ook in de smaak zullen vallen bij de volgers. Anders hebben we altijd nog een teamlid die op wedstrijdverslagen schrijven zit, he Robert!

Enfin, nu over naar de wedstrijd zelf. Op weg naar de sporthal denk ik vooral terug aan de eindeloze (WhatsApp) gesprekken die ik de afgelopen maanden met Robert gevoerd heb over ‘onze’ nieuwe ploeg, eerst over de teamsamenstelling, toen de voorbereiding, tactiek, positiespel, basisopstelling, noem het maar op. Vandaag zullen we zien hoe ver we echt zijn in de voorbereiding en dat is toch best spannend. Gelukkig waren we het vrij snel eens over de te volgen aanpak vandaag, dat is altijd fijn.

De basis in de eerste set werd gevormd door Simone, Lotte, Nienke, Laura, Malou, Emma en uiteraard libero Denise. We wisten van tevoren dat de passlijn van US hun achilleshiel is, en drukten iedereen dan ook op het hart om hier volle bak gebruik van te maken. In eerste instantie lukte dit prima, we kwamen furieus uit de startblokken en pakten al snel een ruime voorsprong. Bij 18-11 zaten Robert en ik dan ook heel rustig (ja, zelfs Robert!) op de bank, al bijna genietend van de 1-0 voorsprong.

Helaas bewees de beer, hier in de vorm van de nummer 9 van US, dat je haar huid niet moet verkopen voordat deze beer geschoten is. De Duitse aanwinst van US serveerde haar ploeg vakkundig terug in de wedstrijd, en zo kon het gebeuren dat we van een 18-11 voorsprong naar een 19-21 achterstand gingen. Het momentum lag vervolgens bij US en zij maakten de eerste vakkundig af. 0-1 achter dus.

Dat was een lelijke misrekening en toch een mentaal tikje. In de tweede set mocht Marscha de plek van Lotte overnemen, voor de rest kwamen dezelfde meiden het veld in om de achterstand weg te poetsen. Het eerste deel van de set verliep eigenlijk identiek aan dat van de eerste set. We waren in staat om de gevaarlijke middenaanvallers van US redelijk te neutraliseren, en daardoor konden we wederom een ruime voorsprong pakken. Ditmaal werd deze voorsprong niet weggegeven en ging de set dan ook volkomen terecht met 25-19 naar ons toe.

Erop en erover zou je zeggen. Iris was aan het einde van de tweede set Laura komen vervangen en die mocht in de derde set blijven staan. In de derde set werd onze servicedruk ietsje minder, waardoor US beter bij kon blijven en ons meer onder druk kon zetten. Hoewel de voorsprong nooit heel groot werd deze set, stonden we wel praktisch de hele set aan de goede kant van de score. Op 24-18 kwamen we dan ook vrij eenvoudig op setpoint. US bewees echter dat ze niet van plan waren om zomaar op te geven en ze begonnen aan een (hele late) eindsprint. Gelukkig voor ons werd deze eindsprint vakkundig kapotgeslagen door Lotte, die daarvoor de plek van Marscha even overnam en ons over de streep trok.

4e set, 2-1 voor en twee sets met mooi en goed spel gewonnen. Dikke prima dus! Op naar de 3-1 winst. Marscha nam haar plek weer terug en daardoor verhuisde Lotte weer naar de bank. Het grootste probleem in deze set was dat onze servicedruk wegviel. Hierdoor kon de US spelverdeelster naar hartenlust haar middenaanvalsters bedienen, die daar gretig gebruik van maakten en met een serie snoeiharde omloop aanvallen onze verdediging aan gort sloegen. Robert probeerde met time-outs en het inbrengen van Lotte (voor Marscha) en Marjolein (voor Nienke) het tij te keren, maar het mocht niet baten. US nam in het middendeel van de set een voorsprong en wist die vakkundig over de streep te trekken en zo een barrage af te dwingen.

In de 5e set mochten Simone, Lotte, Nienke, Iris, Malou, Emma en uiteraard Denise gaan proberen om de buit binnen te halen en US zo een mentale dreun uit te delen. In het begin ging de set gelijk op, totdat Marscha in het veld kwam om voor Iris te serveren. Met een serie van 5 serveerde zij ons naar een 8-4 voorsprong en deze voorsprong wisten we, vooral dankzij zeven punten van Lotte, over de streep te trekken en zo onze eerste officiële winst van het seizoen te boeken.

Blijheid, vreugde en gejuich alom! We hebben de Amsterdamse Supercup gewonnen en daarmee bewezen wie (in de 2e divisie) de baas van Amsterdam is! Dankzij een geweldige teamprestatie, en dankzij 26 punten van aanvoerster Malou, mogen wij 15 september afreizen naar Bilthoven voor een vierkamp tegen Irene, Spaarnestad en Zaanstad. Voor nu hebben we vijf wedstrijden gespeeld en nul verloren, uitstekende cijfers die zeker naar meer smaken!

gh @ VoV, verslag van Edward Kraak, assistent trainer Armixtos Dames 1.