Ondanks moeizame start pakte Sovoco D1 4e vijfpunter

VoV, 06-11-2023. 8:47 uur. De voorbereidingen op het duel tegen Armixtos D2 startte al vroeg in de week. Dat wil zeggen; de reisplannen, ons gewenste parkeerbeleid en diner-arrangementen werden ruim tevoren onderzocht en uitgebreid gewikt en gewogen. Dat krijg je als je midden in een woonwijk in Amsterdam en rond etenstijd moet volleyballen.

OV werd overwogen (nee, niet door de Soest auto hoor), een P+R werd overwogen (en gekozen, maar vlak voor vertrek weer afgeschoten want hij bleek dicht te zijn) en slimme parkeermogelijkheden dichtbij werden gereserveerd. Het regende namelijk nogal en dan is Anto ineens niet meer de enige die het liefst voor de deur parkeert.

Van het team zelf wisten we weinig. Ze hadden wisselende resultaten geboekt en stonden niet hoog op de ranglijst. Er spelen een paar speelsters die de oudjes onder ons jaren geleden ook al tegenkwamen. Dat was het. We kenden meer uit het 1e team. Dat speelde bij aankomst nog tegen Keistad D1, waar we nog niet zo lang geleden door uitgeschakeld zijn in de beker. We zagen de koploper in de topdivisie zeer moeizaam de 4e set pakken tegen het 1e team van Armixtos dat op de 11e plek staat.

In een frisse zaal met spannende wc’s met elektrische sloten (Is ie dan wel echt op slot? Kom ik er nog wel uit?) mochten we aantreden. Het was nog even spannend of Sandra kon spelen – ze hield na behandeling van haar schouder donderdag rust maar maakte dat weer bijna ongedaan door vrijdags van de trap te vallen – bleek haar schouder goed genoeg te functioneren.

We trapten af met Floor, Sandra, Kyra, Daphne, Daniela, Lieke en Hanneke. Opdracht: agressief starten en gevarieerd aanvallen. En natuurlijk het inmiddels welbekende ‘voor, door en met elkaar’. De ‘in elkaar’ klonk niet zo oke, dus die laten we voortaan maar weg. En goede volgers als we zijn, begonnen we hartstikke… a-agressief aan de wedstrijd. Niet fel dus. Oeps. Passend moesten we even inkomen. Beetje jammer dat 2 achtereenvolgende perfecte pasjes voor niets waren omdat er beide keren een bal van het veld naast ons door het veld rolde. Iets wat de hele wedstrijd veel zou gebeuren. Ook aanvallend lukte het niet meteen om veel te scoren. Op een gegeven moment gingen we beter draaien maar lieten we ze ook weer langszij komen. Dat blijkt wel echt een van onze USP’s te zijn. Daar hoort dan gelukkig ook bij dat we op tijd bij de les zijn en doortrekken: 21-25 voor ons.

Set 2 moest dus beter. Het was ons opgevallen dat we met service-druk echt het halve werk konden doen en als we de Amsterdamse verdedigers en middens zouden laten lopen er ook veel kansen lagen. We pakten op een gegeven moment wat punten voorsprong en leken onze draai gevonden te hebben. Maar daar kwam ons USP weer om de hoek kijken. Het stokte. Eenvoudige ballen vielen op de grond, we varieerden niet in de aanval, de servicedruk lieten we nog niet constant genoeg zien en de pass was wisselvallig.

Zo werd het weer een spannende strijd. Tja, je wilt dat helemaal uit Soest meegereisde tweekoppige publiek toch ook waar voor hun tijd geven?! Eline kwam erin voor Daphne en Kyra ging aanvallen. Eline wist dit goed uit te spelen en zo gaf dit rondje ons een steuntje in de rug om op tijd met hard werken door te drukken. Weer 21-25 voor ons.

In de 3e set startte Maike op diagonaal en ging Daphne op de passer-loper plek van Floor spelen. We lieten direct mooie servicedruk zien, o.a. van Kyra. Die speelde sowieso een goede wedstrijd. Ook Maike kwam er sterk in. Zowaar werd het weer leuk! We hielden ons aan onze taken en lieten nu goed zien dat we echt beter waren. Op 24 voor ons kwam Eline erin voor Maike, zodat Kyra weer kon aanvallen. Maar Eline en Daphne hadden een ander plan en de set-up ging met een leuke variant naar Daphne: 25-13 voor ons!

De 4e set begonnen we met foutjes waardoor we direct een paar punten achterstonden. Maar dat wisten we snel te keren. Waar het niet netjes lukte, moest het maar met hard werken. Ook nu konden we wel laten zien dat we echt de betere partij waren. Armixtos had moeite met de passing en verdediging. En zo was ook de laatste set eenvoudig prooi voor ons: 16-25.

Vier van de 5 wedstrijden hebben we nu met 4-0 weten te winnen. Niet verkeerd. Hoe moeizaam het soms ook gaat, we kunnen vertrouwen op onze kwaliteiten, harde werken en doorzettingsvermogen.
De nabespreking bezorgde Kyra rode wangetjes. De drinkjes (ja echt) overslaan en snel douchen – weliswaar in toerbeurten want er waren weer maar 4 douchejes; wederom een architect die zelf niet aan teamsport doet? – want daarna door naar de Mac! Jaja, met het hele team dit keer! Nou ja, hele team… Anto was ‘m met scheidsrechter Willem gepeerd, terwijl Daphne en Hanneke zich juist weer op een etentje met hem hadden verheugd.

Dat we vrijwel compleet waren dit keer maakte dat wel goed. De wel verdiende fastfood en ijsjes en diverse carpoolplaatsen verder, hebben we nu alweer zin in de volgende wedstrijd. Daarin verwachten we echt getest te gaan worden, want Kalinko staat 2 punten boven ons. Zij op 1, wij op 2. Ze hebben weliswaar ook een wedstrijd meer gespeeld, maar het belooft een leuke strijd te kunnen worden.

Komen jullie ons aanmoedigen, zaterdag 11 november om 17u in de Bunt?

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco dames 1.