Oranje komt veel tekort tegen Canada.
VoV, 21-06-2021. 17:40 uur. Het Nederlandse mannenteam opende de laatste serie van drie wedstrijden tegen Canada, de ploeg die op de ranglijst op de twaalfde plaatst stond met vier zeges en 13 punten. Die zeges hadden ze behaald tegen Argentinië (3-0), Bulgarije (3-0), Japan (3-0) en Duitsland (3-0), Oranje won ook van Duitsland (3-2), verloor van Bulgarije (2-3) en van Argentinië (0-3), maar won wel van Frankrijk (3-2), waarvan Canada met 1-3 verloor.
Piazza begon na de drie rustdagen met Freek de Weijer op spelverdeling en Stijn van Tilburg op de diagonaal. Steven Ottevanger was de libero. Op de passer loper speelden Robbert Andringa en Bennie Tuinstra. De mid posities werden bezet door Michael Parkinson en Fabian Plak. Tijdens de wedstrijd was er ook speeltijd voor Wessel Keemink, Thijs ter Horst, Twan Wiltenburg, Maikel van Zeist en Stijn van Schie of via invalbeurten of via een basisplaats in een van de volgende sets.
Bij Canada verdienen spelers hun boterham in Italië zoals Sharone Vernon-Evans bij Perugia, waar hij een collega van ter Horst is/was en bij Padova (Eric Loeppky) en ook in Turkije (Nicholas Hoag bij Arkas Spor, Graham Vigrass bij Halkbank) en verder bijvoorbeeld in Frankrijk (Ryan Sclater bij Arago de Sète, Steven Marshall bij Nice) en de Bundesliga (Lucas van Berkel, Friedrichshafen). Perrin speelde in vele Europese topcompetities en Jay Blankenau kennen we nog van Lycurgus Groningen.
Van de laatste zeven onderlinge ontmoetingen won Canada er vijf, de laatste keer met 3-0 bij het WK 2018. We moeten tot 2013 terggaan voor de laatste Nederlandse zege.
In de eerste set begon Oranje niet goed en stond al snel op een ruime achterstand. (6-2). Het verschil bleef ruim, scores van Andringa, Parkinson, Tuinstra en van Tilburg werden bij Canada door Perrin en Vernon-Evans ongedaan gemaakt. Canada bleef de voordelige marge houden bij12-7 en 19-14, waarbij Nederland voor de tweede keer de time out inging. De Canadese serie werd er niet door onderbroken en ging door tot aan 23-14. Via Wiltenburg kreeg Oranje nog de 23-16 op het scorebord, maar het was al met al lang niet goed genoeg om Canada nog aan het wankelen te brengen.
De tweede set ging tot 7-7 gelijk op, met voor Oranje scores van ter Horst, Tuinstra en Parkinson. Na de 7-7 liep het verre van op rolletjes, eerder leken er vierkante wielen onder het Nederlandse volleybalteam te zitten. Oranje kwam maar moeilijk tot scoren , bleef echter door kadootjes van Canada en punten van ter Horst toch nog redelijk in het spoor (12-8, 15-14). Maar haakte dan toch ineens bij 16-15 af. Canada liep via een blok op van Tilburg en een drietal aces op rij van Hoag uit naar 23-15 en won meet een rake klap van Lucas van Berkel met 25-16.
In deze set kwam Oranje tot een schamele 8 eigen punten. In de vorige waren er dat nog 11 geweest, terwijl Canada er daar 20 en 18 tegenover zette.
In de derde set begonnen Keemink, Andringa en van Zeist in de basis. In de score veranderde dat niet veel, Canada was na 4-5 met 8-5 weer als eerste bij de eerste technische time out, Oranje kon het verschil van vijf punten bij 11-6 inlopen naar 11-9, waarop Canada de time out inging. Daarna bouwen ze langzaam maar zeker via 15-12 en 20-16 uit naar opnieuw een ruime zege, die met 25-19, een score van Vigrass, de boeken inging.
Bij Oranje werd Thijs ter Horst met 8 punten topscorer, Vernon kreeg er 14 achter zijn naam. Oranje scoorde geen aces (Canada 5), 3 blokpunten (Canada 11) en 29 aanvallende punten (Canada 42).
gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s FIVB.