Oranje op het EK af door de zijdeur

Het leek wel of er een complete andere Oranje ploeg, met wel dezelfde namen in het veld stond, ten opzichte van de wedstrijd tegen Bulgarije, die we hemelhoog de lucht in prezen vanwege de Oranje prestatie. Als we dan consequent willen zijn moeten we deze tegen Slovenië in het diepste ravijn kieperen wat we hier op aarde maar kunnen vinden, en dan het liefste vanaf de hoogste bergtop. Oranje verloor met 0-3, via de setstanden 16-25, 19-25 en 22-25. En liet het EK als een nachtkaars uitgaan. Die prachtige poulefase, was met een klap vergeten. Het schip strandde in de achtste finale, terwijl het toernooi pas extra glans had gekregen als de kwartfinale was bereikt.  

Sterren stralen, sterren doven. Als ze stralen zijn ze het lichtend middelpunt, als ze doven is er duisternis. En dat was er tijdens Nederland – Slovenië rondom de sterren. Het had er alle schijn van dat Oranje de kwartfinale niet wilde halen, niet tegen Polen wilde spelen, weer zo’n loodzwaar duel, terwijl dat van Bulgarije nog in de ledematen zat. Heel Nederland bakt er niets van, stond bij slechts één meetpunt in de wedstrijd op voorsprong, eerste time out in derde set 8-7, en heeft voor de rest bijna alleen maar achter Slovenië aangelopen. Hetgeen gezien de volleybalstatus van beide landen de wereld op zijn kop is.

Vermeulen begon met de Magnific Seven, die Bulgarije en hun 12.000 fans op de pijnbank hadden gelegd. Nimir Abdelaziz, Gijs Jorna, Kay van Dijk, Dick Kooy, Jeroen Rauwerdink, Rob Bontje en Bas van Bemmelen (voor de niet fitte Diefenbach) moesten Oranje naar de volgende ronde slaan.

Tot 5-5 in de eerste set ging het gelijk op, twee aces op Dick Kooy gaven Slovenië wat later een 5-8 voorsprong bij de technische time out. Na de 6-9 ging Slovenië drie keer slordig in de fout en kon Oranje gelijk komen, maar een foutserve en een uitgeslagen bal van Kay van Dijk en een kill block op Kooy maakten er ook zo weer 10-13 van. Rob Bontje scoorde een aantal keren , maar kon Oranje niet dichterbij brengen, met 12-16 was er weer een pauze.

Slovenië bleef het verschil houden, ook omdat Oranje wel heel gemakkelijk de punten weggaf via foutserves en een netfout.  Bij 14-19 was het verschil al vijf punten, na de 15-20 liep de ploeg van volleybal legende Andrea Giani uit naar 15-23. Kooy kon nog één keer tegen scoren voordat het Sloveense blok er 16-25 van maakte.

Okay, opstartproblemen. Een incident. Er was nog geen beleving, nog geen fanatisme in de eerste set bij de ploeg van Vermeulen, tussen de setwissel de zaak even op scherp zetten en dan knallen. Laten zien dat het ook in een sfeerloze hal met 498 toeschouwers op de tribune kan. Daar zijn we tenslotte profs, professionals voor.  Winnaars willen altijd winnen, ongeacht locatie, tijdstip en entourage. Nederland moet wakker het veld in! Okay, de sterren zijn eruit, Yannick van Harskamp, Niels Klapwijk en Thijs ter Horst zijn erin, moet geen probleem zijn.

Maar het werd wel een probleem. Slovenië speelde met de gedrevenheid van Oranje tegen Bulgarije en laten we eerlijk wezen deze kerels kunnen ook wel een beetje volleyballen. Zij hadden dan wel met 3-1 van Bulgarije verloren, maar er zat steeds maar twee puntjes verschil in de verloren sets.

Oranje keek al vlot in de tweede set weer tegen een achterstand aan (3-6) en kon pas bij 7-11 wat terugdoen. Slovenië was gul, Thijs ter Horst serveerde een ace en Niels Klapwijk joeg er met links een genadeloos hard langs het blok. Zo dat lucht op, 11-11 en in de mood om te winnen. Het bleef gelijk opgaan, het werd 16-16 , waarna Slovenië opnieuw een gaatje naar 16-18 gaatje sloeg.

Gasparini was scherp, en zijn collega’s aan het net knalden ook de één na de ander erin. Oranje stond droog, kon de aanvallen niet afmaken en kwam vaak helemaal niet aan aanvallen toe. Slovenië liep uit naar 17-21, en 19-24, Het blok op de inmiddels in het veld gekomen Maarten van Garderen bezegelde het Oranje lot. 19-25 verlies en 0-2 achter.

Hoeft nog geen probleem te zijn. Drie sets winnen en dan staat Oranje in de kwartfinale. Al moest de knop dan nu wel heel snel definitief om, dan moet dat ver onder de maat spelen heel snel naar een hoger niveau, moet de basisformatie uit de poulefase zijn verantwoording nemen en moeten de sterren weer in het veld gaan stralen en niet in de wisselhoek. Want anders wordt het wel een heel roemloos gebeuren. Een set winnen, de hoop in leven houden, dan nog een set winnen en het dan afmaken, ‘simple  com bonjours’ zullen we maar zeggen.

En het leek er echt op dat Oranje dat ook van plan was. Ze lieten Slovenië niet weglopen, bleven bij en scoorden mooie punten (Klapwijk, Andringa, Koelewijn, ter Horst). Ja, de wisselhoek stond zo ongeveer helemaal in het veld. Oranje bleef, neen Slovenië bleef bij Oranje , Nederland was in het begin steeds het eerst bij het hogere punt en Slovenië kon toen een poosje alleen maar volgen. Maar dat deden ze wel goed. Na 13-12 voor Oranje deelden ze voor het eerst een tikje uit. Via een netfout, een kill – block en een eerste tempo aanval werd het 13-15. Een gaatje van twee puntjes.

Oranje, met van Dijk en Abdelaziz terug in het veld, waren bij 16-16 weer bij, en bleven bij tot 20-20. Daarna ging ook het laatste kaarsje uit en werd de zijdeur op een kier gezet. Slovenië sloeg zich naar 20-23, er waren time outs op 20-22 en 21-24 voor Nederland, Slovenië ging op 22-24 naar de kant. Tja,  en dan wordt de set op een manier afgesloten, die voorspelbaar was. Nederland serveert uit. Na de 22-25 is het 0-3 en over en uit.

Bij Nederland werd Niels Klapwijk met 8 punten topscorer. Slovenië kende drie spelers die in de  dubbele cijfers kwamen. Mitja Gasparini en Klemen Cebulj scoorden 13 keer, Tine Urnaut pakte er 10 mee. Slovenië was scorend op alle onderdelen beter dan Nederland. Aanvallend met 31/38, blokkerend met 3/7 en serverend met 2/5. Ook maakten ze 4 punten minder voor Oranje dan omgekeerd.

Op de Nevobo website zei bondscoach Gido Vermeulen:  “Vanaf het eerste punt kon je zien dat we vandaag over te weinig energie beschikten, we konden geen druk zetten op de Slovenen en kregen de bal niet bij ze op de grond. Fysiek en geestelijk waren we nog niet hersteld van de slijtageslag tegen Bulgarije. Deze nederlaag is teleurstellend, dit is niet het resultaat waar we voor kwamen.”

Teamcaptain Yannick van Harskamp: “We hebben de hele wedstrijd achter de feiten aangelopen. Slovenië had de zaken tactisch erg goed op orde en was ons constant een stap voor. We hebben geprobeerd om energie te blijven geven, maar leverden veel te weinig druk.”

gh @ Vizier op Volleybal. Foto CEV. Afgelopen!