Oranje tegen Turkije keihard onderuit

Voor Oranje stond er dan gistermiddag nog een heel belangrijke wedstrijd op het programma, voor World Ranking punten, want voor iets anders was het duel tegen Turkije niet meer van belang. Oranje was uitgeschakeld voor de Final Six en kon alleen nog gaan voor troostprijzen. World Ranking punten, de eerste zege in de tweede ronde of noem maar iets op. Blijkbaar vond de NOS dat niet belangrijk genoeg meer, want ondanks alle aankondigen vooraf werd het duel toch maar niet via livestream uitgezonden. En omdat een andere live stream zender met een Police Intellectual Property Crime Unit (PIPCU) als openingsscherm startte en Laola.tv meldde dat er geen uitzendrechten in Nederland waren, moesten we het doen met de live score en de updates via Twitter, sms en Facebook. En met een stukje van het Nevobo persbericht.

We hadden weer goede moed op een positief resultaat, want we hadden immers de Gelderland Cup gewonnen met Turkije als tegenstander. En superster Neslihan deed ook weer niet mee. Volgens de bondscoach zouden er tegen Turkije (en vandaag tegen Bulgarije) weer genoeg leermomenten zijn, want dat moet de ploeg volgens hem vooral nog doen,  veel leren. Dat past bij een jong team. Maar zo langzamerhand vraag ik me wel af of ze de goede leraren hebben of dat het soort onderwijs wel deugt. Want naar we van horen zeggen hebben is Turkije ons in ‘modern volleybal’ ver voor. En hobbelen we dat betreft ook ver achter andere landen aan!   

Uiteraard was het volleybalvizier ook in het artikel op de NOS website weer op de toekomst gericht, op het EK volgend jaar in eigen land. Ik geloof het zo onderhand wel. Ik heb de indruk dat de dames zich allemaal het snot voor de ogen trainen en super gemotiveerd zijn, daar ligt het volgens mij niet aan, het heeft andere oorzaken, denk ik. Verder vraag ik me echt af  hoeveel de dames beter zijn geworden na een lange zomer met veel trainen en heel veel wedstrijden en heel veel ‘leren.’ Hoe meten we dat? Aan de resultaten?

Nederland begon met Femke Stoltenborg (6) als spelverdeelster in de basis, verder was Myrthe Schoot de libero en Judith Pietersen (10) de diagonaal. Op mid stonden Robin de Kruijf (7) en Yvon Beliën (6). Als passer lopers waren Celeste Plak (17) en Anne Buijs (6) present. Die basis stond er drie sets lang, met invalbeurten voor Manon Flier (5) , Laura Dijkema en Quirine Oosterveld.  In de vierde set bleven Flier en Dijkema staan en kwam Sloetjes (6) erin. Beliën, Plak en de Kruijf bleven ook staan. Tussen haakjes de gescoorde punten.

Er werd best geblokkeerd in deze wedstrijd. Op een gegeven moment bij een 10-9 tussenstand in de derde set, had Nederland al 12 keer blokkerend gescoord, tegen 3 van Turkije. Na vier sets stond die score op 15 voor Turkije en 16 voor Nederland. Serverend was Turkije met 7/5 aces wat beter,  daarentegen hadden ze een iets lagere foutenlast. Maar waren ze aanvallend heel veel beter met 59 / 44 aanvallende punten. Neriman Ozsoy werd met 22 punten topscorer. Robin de Kruijf maakte 4 blokpunten, Akman deed dat 5 keer voor Turkije.

Turkije ging met 8-7 voor in de eerste set de technische time out in. Na die rustpauze kon Oranje het blad keren (8-12), Godze Sonsirma scoorde voor Turkije, Femke Stoltenborg pakte voor Nederland een puntje en met 12-16 werd er weer gerust. Op 22-24 vroeg Turkije een time out aan en met de 23-25 van Anne Buijs waren ze het niet eens. Maar na de video challenge bleef het punt voor Nederland staan en nam Oranje een 0-1 voorsprong in sets.

Bij 4-0 in de tweede set haalde Vermeulen de ploeg naar de kant. Maar het kwam in deze set niet meer goed.  Een serve in het net van Celeste Plak tekende voor 8-4 en de eerste technische time out, bij 16-12 stonden de dames weer aan de zijlijn. De echtgenote van Giovanni Guidetti scoorde 21-15 voor Turkije en Akman maakte het laatste punt bij 25-17. Het was 1-1 in sets.

De derde set verloor Nederland met 25-16. Tot 11-10 ging het gelijk op, nadat Turkije een 1-3 achterstand had weggewerkt en had omgebogen in 8-6. Daarna liepen ze uit naar 15-11, Oranje kwam nog terug tot 17-15, maar kreeg vervolgens nog maar één puntje meer mee, terwijl Turkije er welgeteld acht kreeg bijgeschreven. Eindresultaat 25-16. Tussenstand 2-1 voor Turkije. Nu haakte Oranje al af, voordat het om de big points ging.

In de vierde set gaf Nederland na een 4-2 achterstand niet op. Met 6-8 gingen ze  rusten, daarna zorgden scores van onder andere Lonneke Sloetjes en Celeste Plak, een tipje over het blok, voor 12-16. Bij 15-20 stond Oranje nog steeds met heel veel beslissend verschil aan de goede kant van de score, toen Turkije dat op 21-20 had gezet moest Nederland naar de zijlijn. Oranje stond met 12-17 voor,  maar ging na 15-20 met 25-20 de boot in. Een tien  om nul score. Weer geen big points.  Wanneer hadden we dat eerder gezien. Verlies met 3-1. De Gelderland Cup hebben we, maar deze World Ranking punten zijn we wel kwijt.

Gido Vermeulen baalde met zijn team enorm van deze wedstrijd. „In de eerste set speelden we tactisch zeer sterk. Maar de twee sets daarna zakken we door het ijs. De wissels brachten in de vierde set veel energie maar het mocht niet baten.” Noteert de Nevobo op haar website als commentaar na de wedstrijd.

Sorry ik wil niet negatief klinken en ik denk er wellicht helemaal verkeerd over, maar een dergelijk commentaar, vind ik niet passen. 

“Tactisch eerste set sterk!” Ofwel de trainer (de staf) heeft het met zijn tactiek heel goed gedaan. De dames hebben het zo uitgevoerd. Maar dan “Door het ijs gezakt.”  De dames hebben het niet goed gedaan. Maar de tactiek van de trainer dan? Rammelde die aan alle kanten? Hoe zat het dan daarmee?  Waarom kon Turkije ineens zoveel blokpunten scoren? Voerden de dames de verkeerde tactiek uit en gingen ze daarom door de ondergrens? Tja en dan de wissels, weer een zet van de trainer, die brachten veel energie, maar het mocht niet baten. De dames deden het dus prima, maar ook deze tactische ingreep van de trainer hielp niet. Lees ik het tussen de regels door helemaal verkeerd?        

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB