P/d dagboek van de Sovoco data analist

VoV, 07-05-2017. 9:30 uur. Lief dagboek, vandaag was het tijd voor die ongewenste verlenging van het seizoen, PD spelen om niet te degraderen.  Vives D1 was de tegenstander. Deze ploeg komt uit IJsselstein, en speelt in de niet bijster creatief genoemde IJsselhal. Het was nog even de vraag of Chris op tijd zou zijn, aangezien hij die ochtend wakker zou worden in Frankrijk. Gelukkig was hij op tijd om de wedstrijd mee te maken. Zijn leiderschap was nodig ook, aangezien het een wedstrijd onder hoogspanning beloofde te worden.

In de eerste set begonnen Romy, Sandra, Lieke, Anouk, Daphne, Natanja en natuurlijk Femke. Het was te zien dat het een belangrijke wedstrijd was, want het spel was erg verkrampt. Vives stond dan ook binnen no – time op een voorsprong van 8 punten en Ariel en ik wisselden bezorgde blikken. Zou dit nog wel goed komen? We kunnen ons allebei immers legio uitwedstrijden herinneren waar wij eigenlijk de hele wedstrijd niet in de buurt van ons normale niveau kwamen.

Chris zag het ook en sloeg als door een wesp gestoken aan het wisselen. Ger voor Romy, Daphne eruit voor Kyra, Kyra er weer uit voor Daphne,  Myron erin voor Sandra, het bleef maar doorgaan. De wissels hadden echter wel het gewenste effect, want we kwamen terug, en bij 23-23 stond het weer gelijk. Toen was het een kwestie van 2 punten voorsprong pakken, en daarmee een mokerslag uitdelen aan Vives. Het bleef lang stuivertje wisselen, maar helaas trok Vives uiteindelijk aan het langste eind met 32-30.

Met 1-0 achter was een domper, maar uiteraard was er nog geen man overboord. Met Gerdieneke voor Romy, en voor de rest dezelfde namen als aan het begin van de eerste set, gingen we op weg om de achterstand weg te poetsen. Dit lukte erg goed. Vives speelde in de eerste set heel goed, maar het was goed te zien dat het hun erg veel kracht kostte om dat niveau vast te houden.

In de tweede set was het niveau van Vives dan ook aanmerkelijk minder. Aangezien wij wel in staat waren om ons niveau van het einde van de 1e set vast te houden, rolden wij eigenlijk heel makkelijk naar de overwinning. Dit was niet in de laatste plaats dankzij de 100% score van Gerdieneke met haar doortik ballen. En nu hoor ik je denken lief dagboek, dan had ze zeker maar één  bal. Dat was echter niet waar. Sterker nog, Gerdieneke was, aanvallend gezien, topscorer in de 2e set! Enfin, de uitslag van de tweede set was uiteindelijk 25-17.

En door naar de 3e set! Onder het motto never change a winning team mochten dezelfde 7 dames gaan proberen een voorsprong te pakken. Vives had hun mouwen opgestroopt en besloten om ons niet zomaar de overwinning cadeau te doen. Met de vocaal zeer aanwezige, maar wel erg sportieve aanhang die hun vanaf de kant toejuichte, vlogen ze erin, op weg naar een hopelijke overwinning. Ik moet trouwens nog wel iets kwijt over die supporters. Mijn inschatting van de omgeving Utrecht was altijd dat ze een pesthekel hebben aan Ajax.

De supporters van Vives waren echter een andere mening toegedaan en ze hadden verschillende Ajax liedjes aangepast voor gebruik voor Vives, die ze ook luidkeels zongen de hele wedstrijd lang. Ook wel eens leuk, in ieder geval een hele verbetering ten opzichte van het zeer negatieve publiek van een niet nader te noemen club, die speelt in de Beyneshal in Haarlem. Maar goed, ik dwaal af. We waren bij de 3e set.

Zoals ik al zei, Vives haalde deze set weer een veel beter niveau dan in de tweede set, en we waren dan ook erg aan elkaar gewaagd. Geen van beide teams was in staat om echt een voorsprong te pakken, en dit bleef zo tot aan het einde van de set. Op 24-23 voor Sovoco was er een discutabel moment. De zeer goed spelende diagonaal van Vives prikte een bal rechtdoor, vlakbij de lijn. Beide teams juichten uiteraard, en waren er zeker van dat zij het punt zouden krijgen. Na enige weifeling bij de arbitrale leiding waren deze heel zeker van hun zaak; de bal was uit, 2-1 voor Sovoco! Ik moet trouwens complimenten maken aan de scheidsrechters. Ze waren technisch streng doch rechtvaardig en qua in / uit nauwelijks op een fout te betrappen. Uitstekend gefloten dus.

In de vierde set mochten Myron en Laura, die in de 3e set Daphne en Anouk hadden vervangen, blijven staan. Samen met Natanja, Sandra, Lieke, Gerdieneke en Femke gingen zij op weg naar een 3-1 winst. Althans, dat was toch de bedoeling dachten we. Ik weet niet wat er gebeurde, lief dagboek, maar onze lieve Sovocianen stonden ineens enorm te schutteren en maakten fout op fout. Dit zorgde ervoor dat Chris zich op een zeker moment luidkeels afvroeg of de dames eigenlijk wel 2e divisie wilden spelen volgend jaar. Dat antwoord was uiteraard “ja”, maar het leed was al geschied. Vives pakte de set heel simpel met 25-17 en trok de stand daarmee gelijk.

Tijd voor de tiebreak! We gingen terug naar de opstelling van de eerste set. Dat hield in dat Myron en Laura hun plek weer moesten afstaan aan Daphne en Anouk. We waren erg zwak begonnen in de pass (een score van 1.71), maar naar mate de wedstrijd vorderde, ging deze score gestaag omhoog, met een uiterst goede score van 2.38 (4e set) en 2.4 (5e set) als gevolg. Met zo’n pass kan Gerdieneke alle kanten op met haar sets, maar in deze set hoefde ze eigenlijk alleen de ballen richting Sandra en Daphne te gooien.

Zij waren samen verantwoordelijk voor 9 aanvallende punten. Daarnaast heeft Sandra met een service serie van vijf en een pass score van drie (oké, wel maar 1 bal!) in de laatste set bewezen dat ze een topspeler is. Onder het motto beter laat dan nooit, stond ze in de 5e set op en trok ze ons naar de overwinning. Met 15-10 ging de winst met 3-2 mee naar Soest.

De eerste klap is een daalder waard, en de overwinning smaakte dan ook zeer zoet. Daar ben ik heel blij mee, maar ik moet ook eerlijk zijn, het niveau van het spel wisselde enorm, en we zakten in verschillende fases echt door ons de ondergrens. Gelukkig hebben we wel gewonnen, en met een thuiswedstrijd in het vooruitzicht, hebben we een hele goede kans om volgend jaar gewoon weer in de 2edivisie te spelen. Iets wat we ook verdienen! De alles beslissende 3e wedstrijd zal plaatsvinden op 13 mei om 16:00 in onze oude vertrouwde Bunt. Ik hoop dat hij weer ouderwets vol zal zitten, we, samen met onze supporters, dit seizoen toch nog een mooi einde kunnen geven.

gh @ VoV, verslag Edward Kraak, data analist Sovoco. Foto Jaap van den Broek.