Peelpush H1 KAMPIOEN Superdivisie (met linkjes naar fotoreportage)

VoV, 09-04-2025. 11:32 uur. Afgelopen zaterdag stond de ware kampioensthriller op het programma, waar we ons de hele week op verheugden. Er gingen allerlei voorspellingen rond over wat we zouden doen als we kampioen zouden worden, maar zoals Rikus altijd al zei: “We moeten eerst nog zien te winnen.” En zo is dat! Om het kampioenschap binnen te slepen, moesten de Peelmannen met 3-0 of 3-1 winnen. Bewust hebben we voor en tijdens de wedstrijd niet gekeken naar de stand van Taurus om ons zodoende zo goed mogelijk op de wedstrijd te kunnen focussen.

In de week van de voorbereiding was Rick weer terug uit Duitsland, waar hij had gewerkt (of bier had gedronken). Om alvast aan de spanning te wennen, speelde we het laatste beslissende potje apentennis. Bas kwam als apentenniskoning uit de strijd boven Rikus, en we zullen de verliezer van de competitie, Martijn, de komende dagen een keer in een apenpak zien rondlopen.

Vooraf hadden we voor de allerlaatste keer genoten van de heerlijke soep van Christel, met een hoge bal-tot-vocht-ratio. We kregen mooie woorden te horen van onze captain, en Johan kwam nog met een speech over een pingpongbal die we onder water moesten houden. Iets wat Jip voor de eerste keer heeft onthouden, dus iedereen was scherp en klaar voor de wedstrijd.

Tijdens het inspelen stroomden de tribunes steeds voller met supporters en werden er mooie spandoeken opgehangen. Voordat de eerste set begon, introduceerde Bram ons nieuwe clublied, waarbij de keelsnoepjes later nog goed van pas kwamen.

Helaas hielp het ons niet om van de spanningen af te komen, want voor het eerst dit seizoen verloor Rick de toss (als het aan mij ligt moet hij nog een seizoen blijven, want zo kan je natuurlijk niet eindigen).

De spanningen waren ook terug te zien in het begin van set 1; we liepen namelijk snel tegen een achterstand aan en maakten veel fouten met serveren, maar dat gebeurde ook aan de kant van VoCASA. Dit seizoen hebben we goed geleerd om met druk om te gaan, want toen we steeds dichterbij de 25 punten kwamen, hielden we onze koppies koel en wisten zo de eerste set binnen te slepen met 26-24. Dit seizoen hebben we namelijk al 17 van de 18 sets gewonnen die met 2 punten verschil zijn geëindigd.

In set 2 begonnen we weer met dezelfde opstelling als de eerste set: Rikus, Brent, Rick, Jorne, Tijn, Jip en Dennis als libero. Het duurde weer even voordat we ons eigen spel gingen spelen. De servicedruk lag aan beide kanten hoger, wat leidde tot veel overpasses die niet gelijk afgemaakt werden. De side-out aan onze kant bleef een beetje hangen, maar we losten het slim op. De middens zaten overal goed bij en de lange rally’s vielen onze kant op. We liepen steeds verder uit in de set, waardoor we 6 setpoints kregen. Het duurde even, maar setpoint 3 was goed genoeg om de 2e set met 25-21 binnen te slepen.

Het pingpongballetje van Johan kwam even boven water, maar het was onze taak om het balletje onder water te houden, en scherp en geconcentreerd aan de 3e set te beginnen. Maar dat ging weer moeizaam in het begin van de set. Het liep allemaal even stroef, maar na de time-out werden de rollen omgedraaid. Door een lange servicereeks aan onze kant pakten we de achterstand van 5-9 terug en liepen we zelfs weer een aantal punten uit.

Het publiek begon nog harder aan te moedigen. Met zoveel toeschouwers en zo’n goede sfeer gierde de adrenaline door ons lijf. We schreeuwden alles eruit, vlogen de boarding in en juichten na elk punt. Na een super lange rally kwamen we op matchpoint. Het duurde weer even, maar VoCASA sloeg de bal uit en Peelpush Heren 1 was kampioen van de Superdivisie. Iedereen ging uit hun dak!

We hebben Rikus het juichrondje van Laura Dijkema zien doen en de oerkreet van Jorne kwam er weer eens uit. Christof heeft voor het eerst in tijden weer eens gerend en we zongen met z’n allen “We Are the Champions”. Er werd confetti en champagne de lucht in gepopt, die we daarna zelf op de schoonmaakkar mochten opruimen.

We kregen mooie, eigen ontworpen pullen met onze naam erop van onze trouwe supportersgroep die ons door het hele land heeft aangemoedigd. Wat een toppers zijn het ook! Tussendoor werden er ook interviews gehouden door Peel en Maas, met de interviewers van Dames 1.

Het is een mooi stukje geworden, zeker even kijken. Vooral het moment dat Brent en Jip elkaar bijna uit blijdschap stonden te kussen. Maar de kusjes werden vooral later uitgedeeld tijdens het eindfeest in de kantine.

We gingen met de kleur goud, verkleed als ons grootste idool van dit seizoen, Joel Beukers. Met onze glimmende gouden zwembroeken, onze Temu Versace badjas en gouden snelle planga. De tweeling heeft ons weer voorzien van voldoende alcohol, die we uit onze scoopkettingen dronken. We zijn tot in de late uurtjes doorgegaan en de badjassen gingen een voor een uit.

We konden eindelijk onze getrainde “behaarde sixpacks” laten zien, waar we het hele seizoen samen met Kees voor getraind hebben, terwijl we tussen de krachttraining door afgeleid werden door Dames 1 en 2. De rest van de verhalen bespaar ik jullie, maar het komt erop neer dat het een zeer geslaagde avond was geworden!

Daarnaast willen we iedereen bedanken die ons dit seizoen geholpen heeft om deze mooie prestatie te bereiken. Vooral onze schatjes die de groep gaan verlaten, we moeten namelijk afscheid nemen van een paar spelers:

• Ruud heeft een mooi huis gevonden in de Achterhoek, een rustig gelegen omgeving waar niemand de altijd interessante maar ook rare vragen van Ruud meer kan horen.
• Bram Griever gaat na 3 seizoenen weer terug naar Amerika, maar misschien horen we hem vanaf daar nog wel juichen en schreeuwen.
• Rick stopt op het hoogtepunt van zijn carrière, maar kan thuis voor de tv gelukkig nog lang nagenieten van de “mooie” krachttrainingen.

Voor ons was het de laatste wedstrijd van het seizoen, maar andere teams moeten nog strijden tijdens de PD-wedstrijden. Heb je volgende week niks te doen? Dan kun je een leuk weekendje naar Groningen plannen om Dames 2 aan te moedigen, of blijf je liever hier in de buurt? Kom dan naar Panningen om Dames 3 ook aan te moedigen voor promotie.

‘Eén voor allen, allen voor één!’

Gh @ VoV, verlag van Jip, ChatGPT en z’n lieve schoonzusje. Foto Wim Simons.

PS: Afgelopen zondag was er helaas nog geen kampioensfoto beschikbaar, maar via de volgende links kunt u de mooie fotoreportages van Wim Simons van afgelopen zaterdag bekijken:

https://peelpush.nl/fotoalbum/h1-vocasa-i-05-04-2025/

en

https://peelpush.nl/fotoalbum/h1-vocasa-ii-05-04-2025/