Peelpush II neemt 1e horde voor handhaving
VoV, 24-04-2018. 6:12 uur. Wie had aan het begin van het seizoen de meiden van Peelpush Dames 2 kansen toegedicht op lijfsbehoud in de 1e divisie? Eerlijk zeggen.
Een heel nieuw team, bijna geen divisie-ervaring en dan moeten beginnen in de 1e divisie. Om vervolgens na een paar 4-0 nederlagen in een wedstrijd tegen streekgenoot Stravoc op weg te zijn naar de 1e zege en dan Eke geblesseerd te zien uitvallen. Alsof het nog niet genoeg was gaat de 3e midden terug naar haar oude team en moeten meerdere speelsters mee met de meiden van het eerste team waar ook de nodige blessures de kop opsteken. En last but not least de blessure van de meest stabiele factor in het team, onze libero Emma.
Met de 1-3 zege in Zaanstad werd de laatste strohalm met beide handen aangegrepen, maar moesten punten gepakt worden van nummers 3 en 4, Ledub en Volley Tilburg. De wedstrijd tegen Ledub was een inhaalwedstrijd en de concurrentie (Zaanstad en WIK) zouden zaterdag tegen elkaar spelen. Dus hoe meer punten we uit Budel konden wegslepen, des te beter (of minder slecht) de uitgangspositie voor de laatste wedstrijd zou zijn.
Dat Ledub vorige week dinsdag met een B-team zou spelen bleek al snel een ijdele hoop. Daar waar Julia nog tegen Sliedrecht ontbrak was ze er deze keer gewoon bij. Men wilde echt de derde plaats halen en geen cadeautjes geven aan een streekgenoot. Niet zo slim, Groot – Ammers is veel verder rijden dan Meijel. Toch startte Peelpush als een raket.
Binnen de kortste keren stond het 4-10 voor onze meiden en had de coach van Ledub al twee time-outs nodig gehad. Passes waren prima, de spelverdeling hartstikke goed en de aanval foutloos. Toegegeven, Budel speelde ongeïnspireerd. Mede door een service – serie van Loes liep Peelpush uit naar een 9-20 voorsprong. Dat kon toch echt niet meer fout gaan, of……………………nee hoor, het eerste broodnodige puntje werd met 12-25 binnengehaald.
Of Peelpush liet vervolgens gas los of Ledub gaf opeens gas, maar de rollen waren omgedraaid. Binnen een vloek en een zucht stond het 8-3. Na een Meijelse time-out hengelden onze meiden weer de nodige punten binnen en kwamen terug tot 10-7. Een tussensprint levert Ledub weer een 17-9 voorsprong op, schier onoverbrugbaar. Minder dan vijf punten werd het verschil niet meer waardoor de 2e set met 25-20 naar Budel ging.
Het begin van de 3e was dramatisch, het leek wel of onze meiden verlamd waren door de spanning óf liet Ledub eindelijk zien waarom ze in de top meedraaien? Waarschijnlijk beide, maar het was wel 10-2. Twee goede service series van Lynn en Loes brachten de stand terug naar 14-10, we deden weer mee! Althans totdat het scheidsrechterlijke duo de wedstrijd negatief ging beïnvloeden. Technische en netfouten konden blijkbaar enkel door Peelpush gemaakt worden en de lijnen schoven bij Peelpush naar binnen en bij Ledub naar buiten. Met 25-18 ging set nummer 3 verloren. Nog maar één kans op twee punten.
De 4e set dan. In het begin ging het gelijk op, 7-7. Het werd ook nog 11-12 en 14-16 maar toen was het snel gebeurd, 25-18. Één schamel of één belangrijk puntje? Feit is dat WIK en Peelpush hiermee op gelijke hoogte kwamen. Feit is helaas echter ook dat WIK door een betere setverhouding Peelpush nog steeds onder de degradatiestreep duwt.
Zaterdag jl. moest en zou het dan maar tegen Volley Tilburg gaan gebeuren. Op die zaterdag moest Zaanstad naar WIK Groot – Ammers toe en we weten uit ervaring dat dit geen pretje is. Voor elk punt dat WIK zou pakken moesten onze meiden er één meer pakken. Het onvermijdelijke gebeurde, de 1e set ging met 28-26 naar de WIK – kers. Zaanstad moest WIK echter van zich af houden om de PD / plek te ontlopen en stelde orde op zaken. De volgende sets werden gewonnen waardoor Zaanstad zich veilig speelde. Voor WIK was het nu afwachten op de late wedstrijd van Peelpush tegen Volley Tilburg, een ploeg uit de Top-4.
Zaterdag 18.00 uur warmde de Körref langzamerhand op. Er was op het oog weinig van spanning te merken bij onze meiden. De papa’s en mama’s waren veel zenuwachtiger dan hun kroost. Ook het voltallige dames 1 team zat gewapend met hun eigen trommels op de tribune, Dames 3 zat deels op de tribune en het andere deel stond in het veld. Maud, Suzanne en Lindy waren als hardcore – Peelpushers bereid gevonden de jonkies onder hun hoede te nemen en in te vallen als het nodig was. Opa’s en oma’s waren opgetrommeld en het zat echt gezellig vol.
Johan startte in de 1e set met zijn eigen meiden en zag dat het goed was. Na steeds 1 à 2 puntjes achter gestaan te hebben kwamen onze meiden met 13-11 voor na een serviceserie van Sanne waarbij er twee maal een touché van de passer was. De voorsprong was van korte duur: een netfout, een passfout en een ace verder stond Volley Tilburg weer voor en gaf de voorspong niet meer uit handen, via 14-18 en 16-21 werd het 19-25.
Deze of de volgende set moest het gebeuren. Ons teampje was gelijk bij de les en de dames van het 3e werden her en der ingewisseld. Een serviceserie van Lynn maakte een verschil van vijf punten in ons voordeel, 11-6. Nadat Volley Tilburg het gat weer gedicht had slaagden onze meiden er in op 20-17 te komen, the big points. Tilburg kwam met enkele snoeiharde aanvallen weer terug tot 21-21 waarna Mirna een ace serveerde. Toch kwam Tilburg weer terug op 24-gelijk. Twee punten verder hadden onze meiden het 1e punt echter binnen, tot groot genoegen van hunzelf en het publiek dat hun luidkeels toezong. Nog één setje nodig en twee kansen hierop.
De euforie was van korte duur, binnen een mum van tijd stonden onze meiden met 2-7 en 6-12 achter. De wedstrijd werd ook een beetje kapot gefloten door het fluiten van technische- en netfouten. Mirna wist met een mooie serviceserie het gaatje nog te dichten tot op drie punten, 9-12. Tilburg pakte de draad weer op en Peelpush verzuimde te scoren, met een 10-20 stand tot gevolg. De set ging met 12-25 verloren en er resteerde dus nog maar één kans.
Het leek wel of onze meiden (inclusief die van Dames 3) de 3e set hadden laten lopen om alle energie voor de 4e set te gebruiken. Op het aantekenblaadje had jullie verslaggever vooraf reeds ‘dit wordt ‘m’ geschreven, ingegeven door de vibe die er heerste. Het werd werkelijk een ware zegetocht die het publiek in vervoering bracht. Geen bang spel maar gewoon er ‘volle gas’ voor gaan. Op 10-5 werd het verschil van vijf punten aangetikt, op 17-10 was het verschil opgelopen tot zeven punten. Volley Tilburg kwam wel terug maar na 1 à 2 punten was er altijd weer de side – out. Het verschil werd nooit kleiner dan drie punten.
Op 23-18 kon het eigenlijk niet meer fout gaan temeer daar de coach van Tilburg de set eveneens gebruikte om afscheid te nemen van een aantal speelsters, onder sportief applaus van de Peelpush -supporters. Op 24-19 werd het setpoint verzilverd en waren de twee benodigde punten binnen. De setwinst werd gevierd als ware het een kampioenschap. Of WIK een lijntje naar de Körref had weten we niet, maar op dat moment waren zij gedegradeerd en had Peelpush de PD – plek veilig gesteld.
Dames 3 mocht in de laatste set hun energie stoppen in het fanatiek aanmoedigen van Dames 2 en dat deden ze met verve. Met 8-6 in het voordeel van Peelpush werd er van kant gewisseld. Al deed het er niks meer toe, op 14-11 had Peelpush zijn 1e setpunt en dat werd gelijk gepakt. Feest in de Körref, op het veld en in de kantine. 3-2 Winst tegen een topploeg! Dan verdien je het toch om in de 1e divisie te blijven?
Dat moet dan a.s. zaterdag gaan gebeuren in een onderlinge driestrijd met Somas Activia DS1 en VCN DS2 uit Capelle (er gaan althans geruchten dat deze zich teruggetrokken hebben?).
In welke arena dit gespeeld gaat worden is nog niet duidelijk maar Peelpush mag het organiseren (maar niet in de eigen hal). Als het goed is gaan drie ploegen strijden om twee plekken in de 1e divisie.
Loes, Mirna, Beaudine, Eke, Sanne, Lynn, Guusje, Emma, Liselotte en Ayla: wij geloven in jullie. Gewoon vrijuit spelen, want wat jullie nu al behaald hebben had niemand voor mogelijk gehouden! Ik neem aan dat Maud, Suzanne en Lindy als ze kunnen ook nog een handje helpen? Dan gaat dat helemaal goed komen.
Zeg alle afspraken zaterdag a.s. maar af, zoek op zolder naar alles wat geluid maakt (al is het een Spaanse gitaar) en kom onze meiden steunen. Op volleybal.nl zal binnenkort de locatie vermeld staan. Dus tot zaterdag?
gh @ VoV, verslag van Frank Severens, foto via Mirna Seweuster