Pharmafilter US weet ‘m te raken!!

“We zijn kampioen! Het heeft nog wel even moeite gekost. Met horten en stoten pakten we de eerste set. Er werden super veel fouten gemaakt, iedereen leek schijt in haar broek te hebben terwijl dat eigenlijk nergens op sloeg. Kampioen onwaardig volleybal was het. Servefouten, pass ketsers, maar toch ook nog af en toe een mooie side out. Toen het leek dat we nooit meer die eerste set zouden pakken (we stonden iets van 23-18 achter) was Lizette van de Weerdhof weer eens het serverende wonder van Pharmafilter US.

Ze serveerde ons naar een gelijke stand, en met om beurten zowel mooie als lelijke punten voor Veenendaal en voor ons wonnen wij met 26-28. Natuurlijk was er totale ontlading, na een seizoen van heel veel wedstrijden winnen en de continue jacht van onze tegenstanders om ons van die eerste plek te stoten hadden we het nu toch echt waargemaakt. VCV was ongelooflijk attent, ze gaven ons allemaal een mooie witte roos. Bedankt daarvoor!

Er moest nog wel gevolleybald worden, want er stonden nog minimaal drie sets op het programma. De spanning was eruit en het leek er in het begin op dat we eindelijk weer normaal gingen volleyballen. Het foutenfiasco van de eerste set lag achter ons, en we begonnen weer te ballen. Zoals libero Romy Beck zei: “Ahh, ik kan eindelijk mijn armen weer stilhouden..”. Helaas slopen de ‘clownsactiviteiten’ er weer in en pakte VCV terecht de tweede set, ditmaal met 28-26 voor hun.

De derde en vierde set waren wel wat beter en we wonnen ook beide sets met iets ruimere cijfers (22-25 en 21-25). Wedstrijd klaar en bier halen maar! Ondanks de voorgenomen drank in de bidons na die eerste setwinst leek het ons namelijk toch wat handiger om nuchter te spelen, gezien de kans op blessures. Met een aantal flessen champagne die we zelf hadden meegebracht, maar ook wat flessen die we van onze toeschouwers én de eerste scheidsrechter kregen, was dit het begin van de ‘ellende’ die het vieren van een kampioenschap met zich meebrengt.

Ook onze voormalige trainers Fester van Noord en Ate Loonstra deden een duit in het zakje,  van hen kregen we een rondje heerlijk koud bier. Kleedkamer in, wodka onder de douche en 10.000 keer “kampioeneeeeh, kampioeneeeeh, kampioeneeeeh, olé olé!” zingen, aankleden en op naar Amsterdam om ons kampioenschap met onze clubgenoten te vieren. De treinreis vanuit Veenendaal was top, we hebben de hele trein laten meegenieten van onze euforie. Ik hoop oprecht dat de trein nog heel is na ons getrommel op de ramen / stoelen / tafeltjes etcetera , maar ik geloof van wel. Het was in ieder geval gezellig!

Aangekomen in Amsterdam bleek er een prachtig spandoek in de kantine te zijn opgehangen. US bedankt, echt een topper. Er werd vrolijk door gedronken, en helaas kan ik jullie niet berichten over het verdere vervolg van de avond. Rond een uurtje of elf was ik namelijk in vergevorderde dronkenschap en op weg naar huis, maar mijn teamgenoten zijn nog de hele nacht aan het feesten geweest. Wat ik wel weet, is dat het een prachtige avond was, als gevolg van een super leuk en goed seizoen. Op naar de topdivisie!”

(Wedstrijdverslag van (hik) Laura (hik) Veneklaas (hik), speelster Pharmafilter US dames 1)