Proficiat met de titel Langhenkel Volley
In de derde wedstrijd in de ‘best of five’ serie om de landstitel is Langhenkel Volley landskampioen geworden. In Doetinchem werd Abiant Lycurgus voor de derde keer op rij verslagen. Na de eerdere 3-0 in eigen hal en 2-3 in Groningen was er nu opnieuw een zege in straight sets. Na een spannende eerste set, die met 29-27 naar de thuisploeg ging, was het verzet van de gasten uit Groningen gebroken. Langhenkel overdonderde de bezoekers in de volgende doorgangen en via twee keer 25-13 werd het goud binnen gehaald.
In de eerste set van deze derde ontmoeting lukte het Abiant Lycurgus flink druk te zetten op de passing van de thuisploeg. Evenals in Groningen werden vooral Tutton en White bestookt. Dat had aanvankelijk succes en bij de Achterhoekers leken de zenuwen steeds meer een rol te spelen. Gaandeweg werd duidelijk dat opnieuw een paar details beslissend zouden zijn, zo zeer waren beide ploegen aan elkaar gewaagd. En evenals in Groningen viel het dubbeltje in de eerste set de kant van Langhenkel op.
Ondanks het setverlies leek Lycurgus in het tweede bedrijf moed te putten uit het goede spel van de beginfase. De ploeg nam onder impuls van Joe Klein en Robbert Andringa brutaal een 2-4 voorsprong. Maar even zo snel als Lycurgus die voorsprong had verkregen, kwam de thuisclub weer terug en kantelde de wedstrijd daarna volledig in Doetinchems voordeel. Door een paar ongelukkige passfouten aan Lycurguszijde, ook mede door het lage plafond in Sporthal Rozengaarde, werd het 7-4.
Ronald Zoodsma zag toen de bui al hangen en probeerde met een time-out zijn ploeg in de rails te houden. Maar de Lycurgus coach zag daarna vanaf de kant in feite de totale ineenstorting van zijn team zich voltrekken. Lycurgus slaagde er geen moment meer in om greep op de wedstrijd te krijgen. De ploeg toonde geen durf meer, serveerde ondermaats en speelde passend en blokkerend veel te wisselvallig. In feite was het in de loop van de tweede en de derde set prijsschieten aan het net voor Langhenkel. Daarnaast legden ze diverse keren van achter de servelijn succesvol aan voor een rechtstreeks punt.
De echte spanning was er kortom snel af, zeker toen in de derde set het verschil vlot opliep boven de vijf punten. Voor de talrijke Langhenkel supporters was het grote feesten toen al lang en breed begonnen Dat kreeg zijn apotheose toen Niels Koomen vanaf rechtsvoor aanlegde voor het “championship-point”. De oude sporthal Rozengaarde trilde na het laatste punt van de diagonaalaanvaller op zijn grondvesten door het gejuich en gebrul van de eigen aanhang.
Voor de teleurgestelde Lycurgus spelers was er nog wel een welverdiend applaus na afloop toen de ploeg als de runner-up van dit seizoen nog in de huldigingsceremonie van de Nevobo werd betrokken.
Direct na afloop was Marcel Birza realistisch in zijn commentaar: “We zijn vandaag in feite overklast. Langhenkel is de terechte kampioen. Ze winnen dit seizoen vijf keer van ons. Dan is het duidelijk.” En over de terugval in de tweede en derde set: ”Nee, ik werd niet moedeloos. Je probeert toch terug te vechten en er een stapje bij te doen. Alleen moet je dan oppassen dat je jezelf niet voorbij loopt. Maar het lukte gewoon niet meer”. Toch heerste er ook tevredenheid bij de libero over dit seizoen: ”Als je bedenkt dat we met bijna een compleet nieuw team speelden ten opzichte van vorig jaar en dat we wel gewoon de finale om de landstitel halen, dan kunnen we daar best trots op zijn. Zeker als je ziet hoeveel blessures we hebben gehad in het team”.
Bij Langhenkel Volley scoorden Maarten van Garderen, Jasper Diefenbach en Adam White elk veertien keer, bij Abiant Lycurgus kwam Willem Maarten Heins tot negen treffers.
(Basis van het verslag is het website verslag bij Abiant Lycurgus)