Publiek bezorgt ‘team Rivo’ kippenvel

foto Harry Meijer. Raak!!

Het zijn de woorden van trainer coach Hans Bruins : “Als je de laatste punten van de wedstrijd het publiek massaal hoort zingen ‘Goat stoan aj vuur Rivo zeent’  en hetzelfde publiek een staande ovatie brengt aan je team, dan krijg ik echt kippenvel van.’ Het tekent de sfeer die er zaterdag in een vreugdevolle Reggehal in Rijssen was. Wat een mooie wisselwerking. Het publiek dat pal achter het team staat, en het team dat er weer voor zorgde dat het zeer de moeite waard is om te komen kijken.  Dat willen we graag en dat geeft vertrouwen voor de toekomst. 

Rivo deed het uitstekend dit seizoen en eindigde zoals ze ook begonnen, met een 3-0 overwinning op Dordrecht.  En zeker, met die 3-0 waren we erg blij. Er is weer herkenning. Rivo zat na het verlies tegen Lycurgus toch wat in een dipje. Mede ook door enkele blessures was de aanblik de laatste weken niet helemaal zoals we dat gewend waren. Het is allemaal te begrijpen.  Zo dicht bij een grandioze stunt, en dan net tekort komen, plus de mededeling dat je zelf niks meer bereiken kunt komt de motivatie niet ten goede. En dat er geen motivatie meer was geloof ik ook niet, maar het lukte gewoon even niet zo goed.  Maar gelukkig was dit alles van korte duur.

We zagen de laatste wedstrijden al weer verbetering maar zeker deze allerlaatste wedstrijd  hebben de Rivo mannen toch weer duidelijk laten zien dat ze niet per ongeluk op de 2e plaats staan.  We hadden ons aan het begin van het seizoen juist zoveel voorgesteld van Dordrecht – Sliedrecht – VoCASA , oftewel de gevestigde orde, maar terugziend op deze 2e ontmoeting tegen Next Volley durf ik toch te beweren dat we momenteel beter zijn. 

Al snel in de eerste set lieten we flitsend spel zien en namen vrij simpel afstand van de gasten, zelfs vijf punten. Even gaf Rivo de touwtjes uit handen, ging een beetje rommelen, er vielen onnodig zomaar ballen op de grond , en leverde daardoor  iets in, maar de time-out bij 16-14 deed wonderen. Rivo versnelde weer en ging de voorsprong vergroten en dat deed Dordrecht alle moed in de schoenen zinken. Vooral  de laatste bal van de set, prima pass, tempo set-up achterover op Frank van den Noort en de overtuigende snoeiharde score is dodelijk voor de tegenstander , mede ook door de stand 25-18 op de bordjes.

 Vreemd , maar waar, de tweede set liepen we zomaar achter de feiten aan. Het gemak van de eerste set speelde parten.  We stonden achter, kwamen weer bij tot 9-9 , vervielen opnieuw in een rommelige fase en staan zo maar achter met 9-15. Opnieuw was er een time -out nodig om de wedstrijd te laten kantelen, en opnieuw gebeurde het ook. Een één mans blok en daarna een snoeiharde B – bal van Frank deed het team weer opleven. Iedereen stond weer op scherp en we zagen de ene na de andere fantastische actie van de spelers.

Na goed werk van Libero William Beltman zagen we opnieuw snelle spelverdeling en konden  de aanvallers op alle posities hun graantje meepikken   Als je als team een 9-15 achterstand ombuigt in een 25-21 setwinst, dan zegt dat genoeg mijns inziens. En zo stonden we voor met 2-0.

De derde set begon Rivo sterk en stond snel op 4-2 , maar opnieuw weer die dip die de stand zo maar op 4-6 bracht, hoe vreemd kan het gaan. Maar even later ging de trein weer lopen en bleek het dat het niveau van Rivo een maatje te groot was voor de gasten uit Dordrecht.  In snel tempo liepen we weg en noteren 12-9 / 15-12 / 20 -16.  Mooiste bal uit deze serie een tempo bal op Peter ter Maat die het één mans blok compleet negeerde en de bal werkelijk liet spetteren op de vloer. Superpunt.

Om het niet te snel doen eindigen gingen we toch nog even op 70 % spelen en lieten de gasten weer wat bijkomen , maar in  de eindfase is wederom geen vuiltje aan de lucht en aren de bezoekers niet in staat de spanning er in te brengen , en zo wonnen we deze set met 25-21.  

Wat een geweldige afsluiting van dit super seizoen.  Het was een prachtige pot volleybal voor een groot publiek. Helaas kon de hele week al zieke Bas Dimmedal niet deelnemen aan deze laatste thuiswedstrijd en moest ook Mark Held ( al weken lang ) met een slepende blessure aan de kant blijven. Alle andere spelers hebben we binnen de lijnen gezien en hebben , zoals in zo veel wedstrijden hun bijdrage geleverd aan een seizoen om nooit te vergeten.  Zeker thuis was het steeds weer genieten van de kunsten van het team en het hele circus er om heen.

Alom waardering voor de vele vrijwilligers die hun bijdrage daar aan geleverd hebben. Nooit één klacht gehad over het functioneren van onze lijnrechters of  ballenmeisjes / quickmoppers of aankleding van de zaal.  Al met al een mooi gegeven om daar op terug te zien.  Blij dat het team zo eindigde en zo werkte richting het hoogtepunt van de dag, naast deze 3-0, namelijk het huldigen van de verschillende kampioensteams. Een feestelijk einde van een super seizoen , en u mag best weten , dat we nog lang nagepraat hebben. 

Vanaf nu is het afwachten op wat er nog komen gaat.  In ieder geval promoveren we van de B – League naar de Topdivisie, dat is zeker , dus we gaan onder een andere vlag verder. En blijven we hierin volgend seizoen , dan zullen we toch zeker opnieuw een gooi doen naar het kampioenschap.  Met welk team? Dat weten we nog niet. De komende weken zal dat duidelijk gaan worden. We houden u zeker op de hoogte van de ontwikkelingen.  Alle lezers en belangstellenden hartelijk dank voor het afgelopen seizoen en we zien u graag terug .   

(Via deze weg en na dit wedstrijdverslag de groeten van Gerrit ter Harmsel, Rivo Rijssen)