Publiekswissel voor Frank van den Noort

VoV, 11-04-2019. 4:59 uur. Aan de actieve en lange volleybalcarrière van passer loper Frank van den Noort (15 juni 1989)  komt zaterdag bij de topdivisie wedstrijd tussen Webton en VCN een einde. Al vanaf zijn zevende jaar hield het volleybal hem in zijn greep en legde een behoorlijk beslag op zijn hele doen en laten waardoor het niet vreemd was dat zijn favoriete outfit een trainingspak was. Vanaf zijn jongste jaren had hij altijd al affiniteit met balsporten, het werd dus volleybal vanaf toen hij zeven was dus.

Naast de gewone reguliere competitie was hij bijna steevast met de ‘jongs’ van Rivo present op het Open Club Kampioenschap, waar Twente ‘05 en De Boekel meestal de grootste concurrenten voor de hoofdprijs waren. Bijna altijd onderweg van of naar een training / wedstrijd vereiste een strakke discipline voor zijn overige bezigheden, de school en het sociale leven. Frank eiste van zichzelf een gedegen planning om de resultaten te behalen, die hij zich ten doel had gesteld. Voor studie, training en wedstrijden.

Omdat de wedstrijd van Rivo Heren 1 werd verplaatst maakte hij niet op zijn dertiende maar ‘pas’ op zijn veertiende, één dag na zijn verjaardag,  zijn debuut in de hoofdmacht van de ploeg uit Rijssen.  Met Rivo Heren 1 en de andere ‘big five’ uit Rijssen  (Wouter ter Maat, Peter ter Maat, William Beltman, Gertjan ter Harmsel en Sjoerd Wessels)  promoveerden ze van promotieklasse, kan ook een klasse lager zijn geweest, naar de Eredivisie met uiteindelijk Europacupvolleybal als het hoogste gehaalde niveau. In dat laatste traject stond Hans Bruins als trainer coach aan de zijlijn.

Gertjan ter Harmsel, destijds spelverdeler in de gouden Rivo tijden herinnert zich nog de opmerkingen van Frank als deze voor zijn gevoel te weinig werd aangespeeld. “Ik mut mèr ball’n hebb’n’ zei hij dan op zijn Twents met een Rijssens accent. Vaak hadden die twee aan één blik genoeg voor de juiste afstemming bij bijvoorbeeld de pipe aanval op tempo. Even oogcontact was al voldoende voor een mooi één – tweetje.

Frank stond bekend om zijn stabiliteit in de passing, zijn meer dan verwoestende sprongserve, waarmee hij in een seizoen 42 aces in de Eredivisie liet noteren en ook om zijn sprongkracht,  waardoor het soms leek alsof hij vanaf de buitenkant kwam ‘aanvliegen’.

Natuurlijk had hij dit zonder de onvoorwaardelijke steun van het thuisfront nooit voor elkaar gekregen en hij bedankte zich daarvoor met een tomeloze inzet, veel wilskracht en vechtlust en de successen die hij met onder andere Rivo en als trainer met WVC Volley behaalde, ook in perioden toen tegenslagen en blessures op zijn pad kwamen.

Toen Rivo zich vrijwillig terugtrok uit de Eredivisie maakte Frank, docent LO aan het Christelijk College Nassau – Veluwe in Harderwijk, de overstap naar SSS in Barneveld en later naar Webton in Hengelo, waar hij dus zaterdag afscheid neemt.

Wel blijft hij actief als trainer coach. Ook in die functie stapelde hij het ene succes op het andere met WVC Volley Dames 1. Onder zijn leiding, hij is al negen jaar bij WVC trainer, promoveerde de ploeg uit Wierden van de promotieklasse, kan ook een klasse lager geweest zijn, middels kampioenschappen naar de Eerste Divisie. Met een plaats in het linker rijtje zal zijn team het debuutjaar in dit seizoen afsluiten.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto Jan van den Noort, die de hele loopbaan van zijn zoon in duizenden foto’s heeft vastgelegd.